بیایید آشغال‌ها را جمع کنیم

یادداشت  مهمان

عباس محمدی

چندین ماه است که فضای سنگینی بر جامعه حاکم شده، گرانی‌های باورنکردنی، بی‌اطمینانی نسبت به آینده، صحبت از مهاجرت که ورد زبان جوانان و مسئله‌ٔ اصلی بسیاری از خانواده‌ها شده، و رو به فقر رفتن طبقه‌ٔ متوسط، جای کمی برای کنش‌های اجتماعی، از جمله برای فعالیت‌های محیط زیستی، گذاشته است. اما، در این فضای نه‌چندان امیدبخش، نباید فراموش کنیم که تاریخ پر است از موقعیت‌های مشابه این موقعیتِ ما، و این که کشور ما هنوز در میانه‌های وضعیت جهانی قرار دارد.

این‌جا سرزمین ماست! در هیچ‌کجای این کره‌ٔ کوچک خاکی، به اندازهٔ این‌جا نمی‌توانیم احساس تعلق و آرامش داشته باشیم. بسیار بعید است که در جایی دیگر، بتوانیم به اندازه‌ٔ این‌جا در امری اجتماعی مؤثر باشیم. و حتی بعید است که بتوانیم در کشوری دیگر، به آسایش مادی‌ای بیش از آن‌چه که در این‌جا داریم، دست یابیم (این‌ها را به استناد پایشی می‌گویم که از اوضاع زندگی یک دوجین دوستان و بستگانم که در چهار دهه‌ٔ گذشته مهاجرت کرده‌اند، داشته‌ام).

بیایید به فرمول قدیمی «خدمت به میهن» پایبند باشیم! رفتن به خارج را برای تکمیل تحصیلات، به دست آوردن تجربه، انتقال دستاوردهای بشری به میهن، و البته تفریح و سیر آفاق و انفس، در برنامه‌های زندگی خود یا فرزندان‌مان بگذاریم، اما نگوییم که «این مملکت، درست نمی‌شود»! اختلاس‌گران، فرصت‌طلبانی که به حقوق مردم دستبرد زده‌اند، و آنان که برای مردم نسخه‌های ریاضت می‌پیچند و خود در ناز و نعمت افسانه‌ای و ناحق به سر می‌برند./خبرآنلاین