خورجین بافان  به تاریخ پیوستند

خورجین سمنان که آوازه آن در کشور زبانزد بود در دو دهه اخیر به دلیل ورود لجام گسیخته خورجین های چینی و تغییر سبک زندگی آسیب جدید قرار گرفته و فراموش شده است. سمنان در گذشته ای نه چندان دور سومین تولید کننده خورجین کشور بعد از استان های یزد و همدان بود و این هنر دستی زیبا، با وجود این که نسبت به بافت سایر خورجین ها قدمت کمتری دارد اما توانسته بود به عنوان رکن اشتغال آفرین در مناطق عشایری استان مطرح باشد. به باور کارشناسان، هنر خورجین بافی نقش برجسته با مزیت‌های اقتصادی و طرح و نقشه متنوع ، به آسانی می تواند با یک مهارت آموزی به پایه اشتغالزایی تبدیل شود اما اکنون دست این هنر فراموش شده را باید گرفت و حمایت کرد.اکنون از شمار خروجین بافان قدیم استان سمنان فقط چند تن زنده اند و از بی توجهی آنچه بر سر هنرشان رفته هزاران گلایه دارند. پورعلم می گوید : یش از 70 سال پیش 14 و 15 ساله بودم که هنر خورجین بافی را از مادرم آموختم و تا دقایق پایانی عمرم با آن زندگی می‌کنم و به زودی با هنرم به خورجین تاریخ می رویم. خورجین بافی به گفته این هنرمند دیگر مثل گذشته رونقی ندارد چرا که حمل و نقل با قاطر و اسب بسیار کم شده و عشایر بیشتر با خودرو از مناطق عشایری جا به جا می شوند. عضو اتحادیه صنایع دستی عشایر سمنان افزود: هنر خورجین بافی به دلیل هزینه کمتر و سود بیشتر آن در مقایسه با گلیم و فرش بافی مورد استقبال جوانان عشایری مهدی شهر است. 

سعید آراسته خاطرنشان کرد : کم حجم بودن و قابلیت حمل خورجین باعث شده که بیشتر مورد توجه گردشگران قرار گیرد.