به بهانه دیدار امروز پرسپولیس و استقلال
خاطره بازی
با شهرآورد 49 پایتخت

در حالی امروز شهرآورد هشتاد و چهارم پایتخت برگزار می شود که این بازی مانند تمامی دربی های سطح جهان از حساسیت و اهمیت بالایی برخوردار است. این درست که این گونه بازی ها نهایتا سه امتیاز برای برنده به دنبال خواهد داشت اما اگر بخواهیم تصور کنیم که دربی همانند دیگر بازی هاست، بیراهه گویی کرده ایم. دربی 49، یکی از جنجالی‌ترین دربی های تاریخ پرسپولیس و استقلال است که در 9 دی ماه 1379 برگزار شد.
دو دلیل باعث حساسیت بیش از حد این مسابقه شده بود، نخست حضور مهدی هاشمی نسب با پیراهن آبی روبروی تیم سابق خود، پرسپولیس و دیگر اینکه استقلال 5 سال بود که پرسپولیس را شکست نداده بود.
هاشمی نسب که چهار گل در دربی ها به استقلال زده بود، این بار آمده بود که به پرسپولیس گل بزند. البته او قبل از شروع مسابقه به سمت پروین رفت و برایش گل برد تا نشان دهد که همه چیز عادی است اما همه می دانستند که او با پروین و پروین با او مشکل دارد و هیچ چیز عادی نیست.
بازی از همان ابتدا با خشونت آغاز شد و افشین پیروانی در دقیقه سه اولین کارت زرد مسابقه را از داور کره ای دریافت کرد تا مشخص شود این بازی می تواند پایان غیر معمولی داشته باشد.
نیمه اول با تساوی بدون گل به پایان رسید اما پرسپولیس در نیمه دوم هجومی آغاز کرد و در دقیقه ۵۸، خطای ستار همدانی روی رافت باعث شد تا داور نقطه پنالتی را نشان دهد. رهبری فر پنالتی را تبدیل به گل کرد تا نیمی از ورزشگاه غرق شادی و نیمی دیگر در سکوت فرو رود.
در دقیقه ۶۸، داور کره ای یک ضربه خطا به سود استقلال اعلام کرد. نوازی پشت توپ ایستاد و ضربه اش با اشتباه عابدزاده وارد دروازه سرخپوشان شد. حالا نیمه آبی ورزشگاه شادی میکردند.
اما اتفاقی که همه منتظرش بودند در دقیقه ۸۵ رخ داد. مهدی هاشمی نسب که در خط حمله بازی می کرد، روی ارسال نیکبخت، دروازه پرسپولیس را باز کرد. هاشمی نسب بعد از این گل روی زمین افتاد و بیهوش شد، اتفاقی که صدای پروین را درآورد و پور حیدری نیز، هاشمی نسب را از بازی بیرون آورد و مومن زاده را به بازی فرستاد.
علی پروین قبل از این بازی که هاشمی نسب برای اولین بار بعد از به ثمر رساندن 4 گل برای پرسپولیس به تیم رقیب رفته بود، اظهارنظر عجیبی کرد. پروین گفت: هاشمی نسب دقیقه 10 اخراج می‌ شود. اما نه تنها هاشمی نسب اخراج نشد بلکه گل دوم استقلال را هم به ثمر رساند.
استقلال پس از پنج سال در آستانه پیروزی برابر رقیب دیرینه اش بود اما پرسپولیسی ها هم که نمی خواستند این طلسم شکسته شود، یک پارچه حمله شدند. خوشحالی استقلالی ها زیاد دوام نیاورد و علی کریمی دو دقیقه بعد از گل آن ها بازی را به یک ضربه قیچی برگردون به تساوی کشاند.
گل علی کریمی، سرآغاز درگیری ها بود. بعد از این گل ابراهیمی مربی پرسپولیس ،به وسط زمین دوید و بالا و پایین می پرید. عابدزاده برای صالح نیا مربی بدنساز استقلال، خط و نشان می کشید و صالح نیا هم به کنار خط آمد تا جواب عابدزاده را بدهد.
در هر صورت بازی ادامه یافت و در واپسین لحظات مسابقه و زمانی که توپ از زمین استقلال به زمین پرسپولیس آمده بود، بازی ناگهان قطع شد. برومند با مشت به صورت رافت کوبیده و رافت روی زمین افتاده بود. داور پس از مشورت با کمکش، برومند را اخراج کرد. این تنها کاری بود که او توانست انجام دهد و بازیکنان زمین مسابقه را به میدان جنگ تبدیل کردند و همه همدیگر را می زدند.
استیلی و نوازی با هم درگیر بودند که ناگهان تارتار به دعوای این دو اضافه شد و با یک پرش بلند با لگد به کمر نوازی کوبید. عابدزاده به همه پرخاشگری می کرد و برومند هم بعد از زدن رافت، میخواست همه پرسپولیس ها را بزند. مجیدی و سامره و رهبری فر هم در گوشه ای دیگر در حال کتک کاری بودند.
کاویانپور، زرینچه و چند نفر دیگر هم در حال جدا کردن بازیکنان از هم بودند. تماشاگران که شاهد یک جنگ واقعی بودند، در بیرون از ورزشگاه با هم درگیر شدند و حتی به بزرگراه تهران- کرج هم کشیده شد و کف بزرگراه با شیشه و سنگ، سنگفرش شده بود.
23 میلیون تومان آن موقع به شرکت واحد آسیب وارد شد و چند راننده مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. طوری که شرکت واحد برای تنبیه اعلام کرد که همین اتوبوس های صدمه دیده را از این به بعد برای حمل نقل فوتبالی ها استفاده خواهد کرد!
جنجالی ترین دربی تاریخ با نتیجه دو بر دو به پایان رسید و پس از مسابقه جرائم سنگینی نصیب بازیکنان دو تیم شد که بر اساس آن، محمد نوازی (یک سال)، پرویزبرومند (یک سال)، حمید استیلی (9 ماه)، ناصر ابراهیمی-مربی پرسپولیس-(6 ماه)، مهدی تارتار (6 ماه)، بهروز رهبری‌فر ( 4 ماه)، ولی صالح نیا -مربی بدنساز استقلال-(2 ماه)، علی سامره (دو هفته) و فرزاد مجیدی (دو هفته) محروم شدند.
در مصاحبه نود با دو نفر اصلی این درگیری ها، حرف های جالب و جدیدی بیان شد که خلاصه آن را در زیر می خوانید؛
برومند: سه روز در زندان قصر بودم
– آن مسابقه مهدی هاشمی‌نسب در پرسپولیس خوش درخشیده بود ولی این بار با پیراهن استقلال مقابل آنها بازی می‌کرد.
– چند حمله پس از نتیجه 2 بر 2 روی دروازه پرسپولیس داشتیم ولی پس از یک موقعیت پرسپولیس آقای رافت توپ را دنبال می‌کرد اما استوک کفشم به ایشان خورد و تنش‌هایی به وجود آمد؛ حرفی زد که من را دگرگون کرد و خیلی به آن موضوع حساس بودم.
– ایشان درحال رفتن بود که گفتم چرا این حرف را زدید اما دوباره آن را تکرار کرد و موجب شد برومندی که تا آن موقع ندیده بودم ببینم.
– بالای سر رافت رفتم و گفتم مقصر بودی اما من هم اشتباه کردم.
– دو تا دو ساعت و نیم بعد از آن مسابقه در رختکن بودیم و بعد سوار اتوبوس شدیم و با اسکورت نیروی انتظامی رفتیم؛ یک جلسه هم به دادسرا و سه روز به همراه محمد نوازی و حمید استیلی به زندان قصر رفتیم.
– در دادسرا محمد نوازی و حمید استیلی به یکدیگر رضایت دادند ولی شاکی من بزرگتر از این حرف‌ها بود که علی آقای پروین لطف کرد و قضیه جمع شد.
– بازهم اگر پایان رافت مثل آن موقع آن کار را انجام دهد حرکتم را تکرار می‌کنم.
رافت: هیچ شکایتی از برومند نکردم
– یادم است یک هفته مانده به دربی دور زمین هم می‌نشستند و وقتی می‌خواستی وارد تمرین شوی آویزانت می‌شدند و می‌گفتند نباید بازنده باشید.
– آقا مهدی هم به استقلال رفته بود که آقای پورحیدری نیز او را نوک حمله گذاشته بود؛ قبل از بازی آقای عابدزاده شال گردن پرسپولیس را گردن او انداخت ولی هاشمی‌نسب آن را کنار زمین گذاشت.
– شب هیچ دربی‌ای راحت نخوابیدم.
– هیچ حرفی به برومند نزدم ولی از افراد دیگری ناراحت بودم.
– برومند بالای سر من آمد ولی تلویزیون چیز دیگری نشان می‌دهد که عذرخواهی کرد یا نه!
– وقتی برومند به زندان رفت برای او غذا بردم.
– بعد از آن اتفاق سه، چهار ماه با خانواده‌ام هیچ جا نمی‌توانستم بروم و حرف‌هایی می‌زدند که خیلی بد بود.
– هیچ شکایتی از برومند نکردم.
– فقط یک جلسه محروم شدم.
– اتفاقات زیاد فنی در آن دربی افتاد ولی حواشی به یاد ماند.