پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | تبعیض جنسیتی عاملی تأثیرگذار در فرار دختران از خانه

تبعیض جنسیتی عاملی تأثیرگذار در فرار دختران از خانه





۲۳ آذر ۱۳۹۵، ۲۲:۵۲

تبعیض جنسیتی
عاملی تأثیرگذار در فرار دختران از خانه
تبعیض جنسیتی در خانواده یکی از عوامل مهم فرار دختران از خانه است. در بعضی از خرده‌فرهنگ‌ها تفاوت جنسیتی غالب است و جنس پسر را به دختر ترجیح می‌دهند که این امر باعث می‌شود تا دختران از خانه فراری شده و با انواع و اقسام آسیب‌های اجتماعی روبرو شوند. «امشب وقتی با دسته‌های گل از لابه‌لای ماشین‌ها عبور می‌کردم که دو جوان نامرد می‌خواستند مرا به زور سوار ماشین کنند تا اینکه مردم آمدند و مرا از دست آنها نجات دادند.» «والدینم از بچگی نسبت به من بی‌ اعتنا بودند و مرا یک شی بی ارزش در خانه خود می‌پنداشتند چون از نظر آنها من موجودی اضافه بودم که فقط برای آنها خرج می‌تراشیدم. پدرم شکاک است و دائم با مادرم درگیر می‌شود. خدا نکند پدرم از کار فرمایش پول بگیرد دیگر هیچکدام رنگ خوشی را در خانه نمی‌بینیم اینقدر اذیت می‌کندکه ما درخواستی از او نداشته باشیم. مادر هم کمی از پدر ندارد او هم فقط به دو پسری که بعد از من به دنیا آورده اهمیت می‌دهد و گاهی وقت‌ها احساس می‌کنم او مرا هووی خود می‌پندارد.» «از بچگی شده بودم کیسه بوکس وقتی پدر و مادرم با هم دعوا می‌کردند عقده هایشان را سر من خالی می‌کردند اینقدر به این مشاجرات ادامه دادند که بالاخره دامن گیر من هم شد. مدام بدبینی، دعوا، کتک کاری، آبروریزی بین در و همسایه و اقوام و حتی دوستان، تبعیض بین من و برادرانم و…» این سرگذشت دختری به نام سارا است. او در گفت و گو با برنا ادامه می دهد: «این وضعیت ادامه داشت تا اینکه یک روز از سر کلاس به خانه برگشتم در را به رویم باز نکردند و من به ناچار در خانه عمویم ماوا گزیدم.خواستگار زیاد داشتم ولی به مرحله تحقیقات که می‌رسید همه درجا میزدند و به خاطر اختلافات والدینم منصرف می‌شدند تا اینکه بختم باز شد و ازدواج کردم. خیلی تلاش کردم زندگی خوبی داشته باشم ولی باز هم والدینم در زندگیم دخالت کردند طوری شد که با همسرم ناسازگار شدم و توافقی از او جدا شدم اما بعد از طلاق عمویم مرا به خانه خودش راه نداد چاره‌ای جز خانه‌ی پدری نداشتم به ناجار به امید اینکه شاید درکم کنند به خانه رفتم. آنها مرا دختر فراری خواندند و القاب رکیکی به کار بردند و با تحقیر از خانه بیرون انداختند. بعد از آن شب به منزل یکی از دوستانم که مجرد بود و به تنهایی زندگی می‌کرد رفتم روز‌ها مثل او در خیابان ‌ها به رانندگان گل می‌فروختم و شب‌ها با او به منزلش می‌رفتم و پول‌ها را با هم تقسیم می‌کردیم تا اینکه امشب وقتی با دسته‌های گل از لابه‌لای ماشین‌ها عبور می‌کردم که دو جوان به من پیشنهاد بی‌شرمانه‌ای دادند و وقتی با مخالفت من رو به رو شدند می‌خواستند مرا به زور سوار ماشین کنند که مردم آمدند و مرا از دست آنها نجات دادند. نمی‌دانم چکار کنم خیلی تنها و بی‌پناه هستم . ای کاش هیچوقت به دنیا نیامده بودم…»
تبعیض جنسیتی یکی از عوامل فرار دختران از خانه
با توجه به اینکه خانواده مجموعه‌ای از افراد است که در یک فضای مادی و روانی خاصی با هم زندگی می‌کنند و هر کدام از اعضای آن نقش‌های خاص خود را دارند به نظر می‌رسد پدر که می‌بایست نقش مدیریت چه از لحاظ احساسی و عاطفی و چه از نظر ارتباطی با اعضا و چه از نظر مالی و رفتاری داشته باشد شرایط مناسبی نداشته و به نظر می‌رسد که ایشان نیاز به کمک خاص روانشناسان و روانپزشکان دارند. تبعیض جنسیتی در خانواده ها یکی از عوامل مهم فرار دختران از خانه است. والدین برای بچه‌دار شدن نیاز به آگاهی روحی و روانی دارند و با توجه به اینکه فرزند در خانه در حال رشد است و نیاز به برقراری ارتباط فرزند با والدین باید از قوت خوبی برخوردار باشد و عدم شناخت در این امر باعث طرد شدن و دور شدن فرزند از خانه می‌شود.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *