سایت خبری پیام ما آنلاین | چرا ترامپ برنده شد؟ 4 دلیل برای شگفتی بزرگ

چرا ترامپ برنده شد؟ 4 دلیل برای شگفتی بزرگ





۲۰ آبان ۱۳۹۵، ۰:۱۴

چرا ترامپ برنده شد؟
4 دلیل برای شگفتی بزرگ

جعفر محمدی- عصر ایران
چند هفته پیش هیلاری کلینتون در سالروز تولدش عکسی از خودش در توییتر منتشر کرد و نوشت: تولدت مبارک رئیس‌جمهور آینده آمریکا! هم او ، هم هوادارانش و هم قریب به‌اتفاق تحلیلگران سیاسی در آمریکا و سایر نقاط جهان، تقریباً مطمئن بودند که چهل و پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا، یک زن خواهد بود؛ نظرسنجی‌ها هم این را نشان می‌دادند.بااین‌حال، از اولین ساعات اعلام نتایج، مشخص شد که دونالد ترامپ پیش افتاده است.
در ابتدا گمان غالب بر این بود که با شمارش آرای ایالت‌های کلیدی، کلینتون برنده خواهد شد اما چنین نشد و هرچند در مقاطعی کلینتون به ترامپ نزدیک شد اما هیچ‌گاه به او نرسید و به کاخ سفید هم.
این نتیجه جهان را در شگفتی فروبرد. قیمت طلا بالا رفت، نفت و دلار افت کردند و شاخص بسیاری از بورس‌ها شکست. تا پیش‌ازاین، در همه انتخابات معاصر آمریکا، نظرسنجی‌ها دقیق بودند و از روی آن‌ها می‌شد نتیجه را پیش‌بینی کرد اما این انتخابات، صحت علمی نظرسنجی‌ها زیر سؤال برد. حال پرسش اینجاست که چرا چنین شد و شخصیتی که ابتدا در عرصه سیاسی «گمنام» بود، سپس «مورد تمسخر» قرار گرفت و بعد «منفور» شد، چگونه در مرحله آخر توانست «رئیس‌جمهور» شود؟!

1. کارنامه سفید سیاسی ترامپ
شاید اولین پاسخ، به کارنامه سفید سیاسی او در برابر کارنامه پر غلط سیاسی کلینتون مرتبط باشد. ترامپ، قبل از کاندیداتوری به‌عنوان تاجری موفق و مجری یک برنامه تلویزیونی شناخته می‌شد و کتاب‌هایی هم در زمینه کارآفرینی و موفقیت داشت. اما هیلاری کلینتون کارنامه‌ای آکنده از فعالیت‌ها و مسؤولیت‌های سیاسی داشت. او سال‌ها سناتور بود و بعدها وزیر امور خارجه آمریکا شد و البته 8 سال نیز در دوران ریاست جمهوری همسرش بیل کلینتون، در کسوت بانوی اول آمریکا در کاخ سفید اقامت داشت. به‌علاوه، او در شرایطی کاندیدا شد که یک دموکرات، رئیس‌جمهور آمریکا بود. این شرایط باعث شد دست ترامپ – که دیکته‌ای در سیاست ننوشته بود – در انتقاد از دموکرات‌ها، دولت مستقرشان و کاندیدای آن‌ها بازتر باشد و هیلاری و تیمش نتوانند در این عرصه ضد حمله‌ای داشته باشند. نمونه بارز حملات بی‌پاسخ ترامپ علیه کلینتون را می‌توان در قضیه ایمیل دید که آثار مخرب فراوانی در آرای کاندیدای دموکرات‌ها داشت.

2. متفاوت بودن
ترامپ با زیرکی تمام توانست خود را به یک «برند» خاص تبدیل کند. در علم برندینگ گفته می‌شود که هرچقدر یک برند، بُرنده تر و تیزتر باشد، قدرتش بیشتر است و بیشتر در یادها می‌ماند. این نکته‌ای بود که ترامپ و تیم برندینگ او، به‌خوبی از عهده‌اش برآمدند. وقتی ترامپ به‌عنوان یکی از کاندیداهای اولیه جمهوری‌خواهان وارد رقابت‌های درون‌حزبی شد، طبق روال از او پرسیدند که اگر جمهوری‌خواه دیگری کاندیدای نهایی شود، آیا ترامپ از او حمایت خواهد کرد؟ و ترامپ برخلاف عرف سیاسی گفت: نه! خودم به‌تنهایی ادامه خواهم داد. اینجا بود که او بر متفاوت بودن خود با دیگران تأکید کرد و توجهات را به خود جلب کرد. سپس با اتخاذ مواضع تندوتیز، برند خود را بُرنده تر کرد؛ اظهاراتی مانند کشیدن دیوار حائل بین آمریکا و مکزیک، ممنوع‌الورود کردن مسلمانان به ایالات‌متحده، محدود کردن مهاجران، استفاده از بمب اتم، پاره کردن برجام و نظایر این‌ها. او پس‌ازآن که توجهات را به خود جلب کرد، با زیرکی مواضعش را تعدیل کرد. این برند سازی هدفمند، شاید مهم‌ترین عامل پیروزی او بوده است.

3. مظلوم‌نمایی
ترامپ به‌رغم همه غرور و سرسختی‌اش، توانست فضای به وجود آمده علیه خودش را به نحوی هوشمندانه مدیریت کند. از اواسط رقابت‌های انتخاباتی به بعد، تقریباً همه نهادهای رسمی، رسانه‌ها، نخبگان و حتی بخش‌های مهمی از جمهوری‌خواهان، علیه ترامپ موضع‌گیری کردند. این شرایط سخت و شکننده می‌توانست ترامپ را فرو بریزد ولی او این فضا را به عرضه‌ای برای مظلوم‌نمایی تبدیل کرد و این گزاره را ترویج داد که او در میان هجمه‌های حکومت و رسانه‌ها ، تنها مانده است و نیاز به کمک مردم دارد.
درواقع، رأی مردم به ترامپ به‌گونه‌ای اعتراض آن‌ها به جریان غالب حاکمیت در آمریکا (و نه نظام آمریکا) بود و الّا فردی باسابقه سیاسی صفر، آن هم بعد ازآن همه تخریب نمی‌توانست نظر مردم را به خود جلب کند.

4. نیاز آمریکا به اقتدارگرایی
اوباما در طول 8 سال ریاست جمهوری‌اش، به‌عنوان کسی که برنده جایزه صلح نوبل شده بود، کمتر از سایر رؤسای جمهور آمریکا اقتدارگرایی کرد. کاندیدای دموکرات‌ها نیز زنی بود که نمی‌توانست حس اقتدار را در آمریکایی‌ها زنده کند.
درواقع ، نیاز جامعه آمریکا به اقتدارگرایی – که ریشه تاریخی دارد – در 8 سال گذشته، ارضا نشده بود و این، دقیقاً همان نقطه‌ای بود که ترامپ روی آن دست گذاشت و با عباراتی مانند آمریکا بار دیگر قدرتمند خواهد شد، آمریکا را از نو خواهیم ساخت و … حس اقتدارگرایی آمریکایی‌ها را معطوف به خود کرد و آمریکایی‌ها احساس کردند که «تغییر» با او محقق خواهد، همان‌گونه که 8 سال پیش، اوباما را نماد «تغییر» دانستند.

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *