بخش مشهور بیانیه حقوق بشر کوروش بزرگ
من برای آرامش کوشیدم

منم کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه دادگر، شاه بابل، شاه سومر و اکـد، شـاه چهـار گوشه جهان پسر کمبوجیه، شاه بزرگ،…، نوه کوروش، شاه بزرگ،…، نبیره چیش پـیش، شاه بزرگ… آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شـدم، همـه مـردم گـام هـای مـرا بـا شـادمانی پذیرفتند. در بارگاه پادشاهان بابل بر تخت شهریاری نشستم. مردوک خـدای بـزرگ دل های مردم بابل را بسوی من گردانید…، زیرا من او را ارجمند و گرامی داشتم. ارتش بزرگ من به آرامی وارد بابل شد. نگذاشتم رنج و آزاری به مردم ایـن شـهر و ایـن سرزمین وارد آید. نابسامانی درونی بابل و نیایش گاههای آنجا دل مرا به درد آورد… من برای آرامش کوشیدم. من برده داری را برانداختم.
به بدبختی های آنان پایان بخشیدم. فرمان دادم که همه مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند. فرمـان دادم کـه هـیچکس مردم شهر را نیازارد و به دارایی آنان دست یازی نکند. مردوک خدای بزرگ از کار من خشنود شد… او مهربانی اش و فراوانی را ارزانی داشت. ما همگی شادمانه و در آشتی و آرامش پایگاه بلندش را ستودیم. من همه شهرهایی را که ویران شده بود از نو ساختم فرمان دادم تمام نیایشـگاه هایی را که بسته شده بود، بگشایند.
همه خدایان این نیایشگاه ها را به جاهای خود بازگرداندم. همه مردمانی را که پراکنده و آواره شده بودند، به جایگاههای خود برگرداندم و خانه های ویران آنان را آباد کردم. همچنین پیکره خدایان سومر و اکد را که نبونید، بدون هراس از خدای بـزرگ، بـه بابـل آورده بود، به خشنودی مردوک خدای بـزرگ و بـه شـادی و خرمـی بـه نیایشـگاه های خودشان بازگرداندم.
باشد که دل ها شاد گردد. بشود که خدایانی که آن ان را به جایگاههای نخستین شان بازگرداندم، هـر روز در پیشـگاه خدای بزرگ برایم زندگانی بلند خواستار باشند. من برای همه مردم معبودگاهی آرام مهیا ساختم و آرامش را بـه تمـامی مـردم پیشـکش کردم.