نمایش تکراری دلواپسان بعد از استعفای وزیر ورزش
۲۸ مهر ۱۳۹۵، ۲۱:۲۵
نمایش تکراری دلواپسان بعد از استعفای وزیر ورزش
ایسنا/ همیشه وقتی فردی زمین میخورد، کسانی سنگهایی را که سالها در جیب خود مخفی کرده بودند، به سویش پرتاب میکنند تا با زدن زخمی بر بدن او، زخمهای روحی خود را درمان کنند. محمود گودرزی، وزیر ورزش و جوانان، مدیر بزرگی نبود اما مانند هر مدیر دیگری در کشور، نقاط کاری خوب و بد داشت. او پس از رای عدم اعتماد نمایندگان مجلس شورای اسلامی به سه گزینه پیشنهادی حسن روحانی، با رای ناپلئونی وزیر ورزش و جوانان دولت تدبیر و امید شد. حضور یک فرد دانشگاهی و ورزشی در راس این وزارتخانه امید زیادی در جامعه ورزش ایجاد کرد اما این که تدابیر او چقدر به موفقیت ورزش انجامید، بحث دیگری است.
پس از استعفای گودرزی، سه دسته افراد نسبت به این اتفاق موضع گرفتهاند. دسته اول، کسانی که سالها چوب مدیریت وزیر مستعفی بر تنشان خورده و از حوزههای مدیریت ورزشی دورشان کرده و حالا تمام هستی خود را در تضاد با او میدانند و تا میشود و میتوانند با هر ادبیاتی در راستای کوبیدن تمام کارهای گودرزی تلاش میکنند و در این راه از هیچ تلاشی نیز فروگذار نکردهاند.
نکته مهم درباره افراد این دسته، مقبولیتی است که سالها است در نظر مردم از دست دادهاند ولی کماکان فکر میکنند حرفشان در نگاه مردم خریدار دارد. آنها که موقعیت خوب سابقشان را دیگر در اختیار ندارند، تا خبر استعفای وزیر را شنیدند، تریبونها را از سخنان «گهربارشان» پر کردند و وزیر مستعفی را عامل همه بدبختیهای ورزش ایران دانستند. آیا ورزش ایران قبل از گودرزی رونقی داشته که الان از رونق افتاده و اینگونه به مدیریت یک وزیر میتازند؟
در این که محمود گودرزی در دوران وزارتش اشتباههایی داشته و نقدهای جدی بر او وارد است شکی نیست اما این که چرا برخی افراد بعد از رفتن وزیر یادشان افتاده از او انتقاد کنند، بحث جالب توجهی است که باید به آن پرداخت. هنر یک منتقد دلسوز و صادق، این است که وقتی مدیری بر مسند اداره امور است، نقدش را مطرح کند و جوابش را بشنود و گرنه چوب زدن بر کسی که از مرکب افتاده کار راحتی است.
دسته دوم، کسانی هستند که در دوران وزارت گودرزی دائما به او متصل بودند و از تمام کارهای او تعریف و تمجید میکردند و کافی بود که یک نفر، رسانه یا کارشناس از یک تصمیم وزیر انتقاد کند تا همین عده تمام تلاش خود را برای کنار زدن آنها یا مشکلآفرینی برایشان صرف کنند. این عده اکنون کاملا خاموشاند و نمیخواهند با تکرار تملق و تمجیدهایشان، آینده خود را خراب کنند و احتمالا منتظر انتخاب وزیر بعدی هستند تا آنتن نظرات موافقشان را به سوی او بچرخانند.
اما دسته سوم، شاید در خطرناکترین موضع ایستادهاند. این افراد، همانهایی هستند که تا یک بخش خالی از مدیر میشوند، سر و کلهشان پیدا میشود و ناگهان همه میفهمند که نامزد جانشینی مدیر برکنار شده یا مستعفی هستند. این افراد، به محض خالی شدن یک پست مدیریتی رده بالا، دچار احساس وظیفه میشوند و ندایی درونشان میگوید که تو کاندیدای اصلی جانشینی هستی؛ تلاش برخی نزدیکان این افراد در پررنگ کردن نام آنها در رسانهها هم ندای بیرونی آنها را تشکیل میدهد.
مطالب مرتبط
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی
- مقاصد جذاب و معروف برای کمپ زدن در طبیعت
- 8 نمایندگی تعمیر پکیج ایران رادیاتور در تهران + اطلاعات تماس
- اسپیکر بلوتوثی ارزان و باکیفیت: کدام مدلها را بخریم
- کیفیت و زیبایی را با خدمات دندانپزشکی دکترتو کلینیک تجربه کنید بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید