برای مادرم
قلمم راست بایست واژه ها گوش به فرمان قلم همگی نظم بگیرید مودب باشید صاحب شعر عزیزیست بنام مادر… امشب از شعر پرم کو قلم و دفتر من انقدر وسوسه دارم بنویسم که نگو…. تک و تنها و غریبم تو کجایی مادر آنقدر حسرت دیدار تو دارم که نگو جان من حرف بزن امر بفرما مادر آنقدر گوش به فرمان تو هستم که نگو کوچه پس کوچه این شهر پر از تنهایی است آنقدر بی تو در این شهر غریبم که نگو. مادر ای یاد تو آرامش من. امشب از کوچه دلتنگی من میگذری. جان من زود بیا بغلم کن مادر…. آنقدر حسرت آغوش تو دارم که نگو… گفته بودی عاشق اشعار توام… ای به قربان تو فرزند.. زود بیا دلتنگم… آنقدر شعر برای تو بخوانم که نگو… مادرم… مادر خوبم بخدا دلتنگم… روبه رویم بنشینی کافیست.. همه دنیا به کنار تو که باشی کافیست… دست و دلباز ترین شاعر این منطقه ام… آنقدر واژه به پای تو بریزم که نگو… گرچه از تو دورم ولی دست تو را میبوسم نه شعار است نه حرف… آنقدر خاک کف پای تو هستم که نگو….
نادیا برخورداری