پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | شعر

شعر





۱۷ شهریور ۱۳۹۵، ۰:۱۸

بیگانه بدم به عشق تطهیر شدم
اندر حرم نیاز زنجیر شدم
17 شهریور قبل ضربه بر ملتی بپا خواسته 17 شهریور بعد گمان بر خشکاندن نهالی زودرس
هفده شهریور و آن ناله ها
آن همه کشتار و آن فریادها
کشته خوبان در آن میدان خون
مرد و زن در زیر رگبار جنون
عشقهای انقلابی خاک شد
آه و ناله برسرافلاک شد
کاش دیگر آن چنان روزی نبود
هفده شهریور و سوزی نبود
یاوران کشتند با صد حیله ها
تا نمایند انقلابی را فنا
روز شب جور و جفا ویرانگری
غافل از شب نامه های رهبری
هفده شهریور هم یک راز شد
راه بهمن بر شهیدان باز شد
ژاله با خون شهیدان لاله شد
دور ژاله، خون صد آلاله شد
انقلاب بس خون و آتش دیده است
غنچه از گلهای بهمن چیده است
انفجار هفت شهریور نگر
هم رجایی، باهنر در خون نگر
باهنر و دولتش در خون طپید
انقلابی بود با خون شد پدید
باهنر با شاهدان همخانه شد
اشک مردم در ره پروانه شد
دوستان یک لحظه با هم رفته اند
همچوگل با یکدیگر پیوسته اند
انقلاب بس رنجهایی دیده است
خار از نامردمی ها چیده است
هم رجایی، باهنر در جنت است
مردم ایران نمادش دولت است
انقلابی ماند با صد مردمی
نا کسان رفتند با نامردمی
انقلاب یک نقطه پر راز شد
بر دو رنگی قفلهایی باز شد
انقلاب سکوی اوج مردم است
اوج او با مردمی ها همدم است
تا (سماء) یادآورد از انقلاب
گوییا او بوده است آندم بخواب
محمد ابراهیمی

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *