شهرام پارسا مطلق- شعر جوان کرمان در سال‌های اخیر استعداد های تازه ای را عرضه و پرورش داده است نسل جدیدی از شاعران جوان که با جدیت و علاقه در مسیر عرق ریزان روح گام بر می دارند. حسین میر احمدی یکی از این استعداد های جوان است است که با برخورداری از ذات و آنات شاعرانه، پشتکار و علاقه ای که دارد خواهد توانست در شعر کرمان به جایگاهی شایسته دست پیدا کند او متولد 1366 کرمان و دانش آموخته مهندسی برق است. حدود چهار سال است که شعر سپید می نویسد و در جلسات شعر انجمن هوای تازه امروز شرکت می کند چند شعر از او را می خوانیم :
بگذار بگذرد، ته مانده باد
1
رادیو
پایش را در یک کفش کرده است
هوا باران ی س ت
2
آخرین پرتو های خورشید را منعکس می کند
بیل تمیز
و کارگری
دلتنگ پینه ها
به خانه بر می گشت
3
آکنده از خواب
رفتگر باقی کابوس را
ساعت چندم شب
جمع می کند؟
4
این روز ها
از بس سر به زیریم
گورمان را که گم کرده بودیم
پیدا می کنیم
و تا جهنم می خوابیم
5
بلور برف های نشسته بر ارغوان
سوگند یگانگی سرماست
به قصه ی کاج تکیه کن
زمستان را می فهمد
پشت شب ها، شب است
و پشت شب
شبی دیگر
و شبی دیگر
و شبی شبیه شب های دیگر
به قصه ی کاج تکیه کن
زمستان را می فهمد
6
به سایه اش تکیه داده بود
تنهایش را باور کردم
و آرام
از کنارش گذشتم
7
شمع در رقصی ملایم
بگذار بگذرد
ته مانده باد
8
نوری خسیس
از خمیازه ی پنجره
کوچه ی گرسنه را بیدار میکند
باد
پا پی پوزه ی تهی گلدان
زوزه می کشد
و ساعت
آنقدر نبض ندارد
تا زمان را مصرف کند
9
هر درخت
تنها
یک درخت بود
و دشت
خشکسالی را
به اندازه فاصله ها تقسیم می کند