سرزمین من شهرزاد قصه گوی تاریخ است

شهرام پارسا مطلق
اینجا سرزمین من است …از ستیغ قله های برف گیر دلفارد تا شکوه کشت ورزهای جیرفت مادر تاریخ جنین هشت هزار ساله اش را به خاک هدیه کرد و ما هشت هزار سالگی اش را بی صدا جشن گرفتیم و بر غربت غریبانه هلیلش بی صدا گریستیم تو سبز خواهی شد و روییدن اتفاقی ناگزیر است.
نام تو را فریاد میکنم در فصل برنیامده هویت از سرزمین مادری ام بر روی جلد کتاب تاریخ در هم ریخته این سرزمین کهن،بر دست های پینه بسته کشاورزی که در قنوت قطره ای قد میکشند و لبان خشکیده هلیل که سالهاست فعل تشنگی را صرف می کند.نام تو را فریاد میکنم بر ستون های پر غرور تخت جمشید که مام میهن با تکیه بر قامت استوارتان بر فراز قله های افتخار و غرور می ایستد. سرزمین من با برگستوانی ار نور یله بر امواج خروشان هلیل سالهای رفته از یاد تمام تاریخ را به ضیافت میخواند که :برکام خشک ما به حقارت ما به حقارت نظر مکن اینجا سرزمین من است که از آغاز تا همیشه تاریخ شکوه ،عظمت و غرور را در شیپور تاریخ این مرز پر گهر می دمد. سرزمین من بغضی در گلوی هزاره هاست سرزمین من شهرزاد گفتگوی تاریخ است.