ورزشکار کرمانی که با نامهربانی مسئولین تصمیم به کناره گیری گرفت
الهه رضا زاده کاراته کای جوان رفسنجانی و عضو تیم ملی بانوان کشور که از میادین ورزش قهرمانی کناره گیری کرده است از دلیل این تصمیم می گوید.
وی در گفت و گویی درباره این تصمیم به تصادف دو سال گذشته اش اشاره کرد که در این حادثه از ناحیه گردن و کتف آسیب دیده بود.
رضازاده گفت: بعد از این تصادف به اصرار خودم و برای اینکه نظرم این بود که به ایده آل هایم نرسیده بودم به کارم ادامه دادم.
وی ادامه داد: با لطف خداوند توانستم در جام باشگاههای آسیا خودم را محک بزنم و مدال برنز این مسابقات را کسب کنم و همچنین در مسابقات آسیایی ژاپن که دارای حساسیت بالایی بود توانستم مدال کسب کنم.
الهه رضازاده به مسابقات جهانی اتریش که قرار است اواخر مهرماه امسال برگزار شود اشاره کرد و گفت: برای حضور در این مسابقات وبرای محک در لیگ کاراته وان دبی شرکت کردم.
وی افزود: برای این حضور در این لیگ قول اسپانسری را از فرمانداری رفسنجان گرفتم اما متاسفانه به این قول عمل نشد و تنها یک پنجم از هزینه این سفر به من برگردانده شد.
رضازاده خاطر نشان کرد: فدراسیون با بودجه اندک این هزینه ها را نمی پردازد و هزینه بالای مسابقات نیز با پول شخص ورزشکار مقرون به صرفه نیست.
کاراته کای رفسنجانی ادامه داد: اینها انگیزه فرد را پایین می آورد؛ درست که لباس تیم ملی را پوشیدن افتخار است اما برای ادامه کار برای کسی که چندین سال سابقه حضور در تیم ملی در قسمت کمیته بزرگسالان را دارد و در چند سال اخیر تنها بازیکن تیم ملی استان کرمان بوده است، حمایت حرف اول را میزند.
وی ادامه داد: یکی از دلایل کناره گیری من همین عدم حمایت بود چرا باید در یک استان پولدار یک ورزشکار حامی نداشته باشد؟
رضازاده با بیان اینکه کارخود را در عرصه مربیگری ادامه خواهد داد تصریح کرد: دوست دارم ورزشکاران قهرمانی را تربیت کنم که پیشتاز این ورزش باشند و می خواهم از آنها حمایت شود.
وی تصریح کرد: من الهه رضازاده ورزشکار ۲۸ ساله رفسنجانی با مدرک کارشناسی ارشد فیزیولوژی ۱۸ است که در ورزش کار می کنم اما هنوز یک شغل و حقوق ثابت ندارم در حالی که هستند کسانی که بدون تحصیلات و بدون حتی یک لحظه لمس کردن ورزش حقوق بگیر ادارات ورزشی هستند، اینها انگیزه را پایین می آورد.
رضا زاده ادامه داد: برای حضور در مسابقات آمادگی بالایی داشتم حتی تا آخرین لحظه اعلام نکردم چون بین احساس و منطقم مردد بودم و نمی توانستم تصمیم بگیرم.