بایگانی مطالب : یادداشت
۱۷۸روستا همچنان در محاصرهٔ سیل
۱۷۸ روستا در جنوب سیستانوبلوچستان همچنان در محاصرهٔ کامل سیل قرار دارند و مسیرهای دسترسی به آنان مسدود است. «مجید محبی»، مدیرکل بحران استانداری سیستانوبلوچستان، اعلام کرده است این وضعیت با توجه به ادامهٔ بارش‌ها حداقل تا پایان هفته ادامه دارد. جزئیاتی از وضعیت و خسارت سیلاب به این روستاها در دست نیست. اما به‌گفتهٔ محبی، برآوردها تا روز ۱۴ اسفند، یعنی یک هفته پس از سیلاب و بدون تکمیل ارزیابی ۲۲ هزار میلیارد ریال در دو بخش زیرساخت و مسکونی برآورد شده است.
اصرار بر امر کهنه برای زندگی دریاچه
فراخوان کمک به بلوچستان
|پیام ما| خبرهای خوبی از جنوب سیستانوبلوچستان به گوش نمی‌رسد. بعد از مصیبت جاری شدن سیلاب بر اهالی حدود دو هزار روستا و ۱۱ شهر، اهالی از امدادرسانی، دیرهنگام، نامنظم و آشفتگی نیز گلایه دارند. این درحالی‌است که علاوه‌بر سرمای هوا، سامانهٔ بارشی دیگری نیز در آستانهٔ ورود به این منطقه است. ضرورت تعجیل و میزان بالای خسارت حالا دولت را مجاب کرده است تا از کمک‌های مردمی استفاده کند. به همین منظور سازمان جمعیت هلال‌احمر کشور طی اطلاعیه‌ای با تشریح اقدامات انجام‌شده، اقلام موردنیاز مناطق سیل‌زده را اعلام و از هموطنان درخواست همراهی و کمک کرد.
مسئولیت شرکت‌های نفتی در برابر مخازن زیرزمینی
از اواخر دههٔ ۱۹۰۰ میلادی بهره‌برداری از هیدروکربن منجر به اثرات و تبعات شدید محیط زیستی در خوزستان شده است. بیشترین زمین‌لرزه‌هایی که در محدودهٔ استان خوزستان ثبت شده‌اند در ژرفای کمتر از ۱۵ کیلومتر احتمالاً تحت اثر تحریک زمین‌ساختی در گسل‌ها به‌دلیل برداشت منابع هیدروکربنی هستند. فرونشست سالیانهٔ زمین در حد ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر در نواحی ساحلی استان خوزستان مشاهده و گزارش شده است.
روستاهای سیل‌زده در انتظار
حدود دو هزار روستای سیستانوبلوچستان در سیلاب هستند، اما امدادرسانی به آنان به‌کندی و بی‌نظمی پیش می‌رود. مردم سیل‌زده می‌گویند در این سرما بی خانه، غذا و آب هستند و مسئولان می‌گویند با تمام توان کارمان را پیش می‌بریم، اما مسیرهای دسترسی مسدود است. براساس گفتهٔ اهالی و تأیید مسئولان جمعیت هلال‌احمر مستقر در مناطق سیل‌زده عمدهٔ کار رساندن اقلام ضروری بر دوش خود مردم است و با قایق‌های محلی انجام می‌شود. مسیر دسترسی بیش از ۷۰ روستا درحالی همچنان مسدود است که سامانهٔ بارشی دیگری بر فراز این استان در راه است. با وجود محدودیت نیروهای دولتی، فقط یک تشکل مردمی مجوز فعالیت در منطقه و برای ۱۰ روستا از مجموع دو هزار روستا را اخذ کرده است. بنابه اعلام معاون بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، ارزیابی از خسارت ۱۵۰ روستا انجام شده است. اطلاع دقیقی از وضعیت سایر مناطق سیل‌زده در دسترس نیست و آنتن‌دهی ضعیف تلفن همراه و اینترنت دستیابی به اخبار موثق را دشوار کرده است.
هما از خیال تا واقعیت
۱۱ شهر در محاصرهٔ سیل
بین جیغ و داد و اشک، زنی در آبی که تا زیر کمر او بالا آمده به خانه‌اش که در آستانهٔ ویرانی است، چشم دوخته. چیزی نمی‌گذرد که جلوی چشم‌های او و همسایه‌ها، این بیغولهٔ تکیده در هم می‌شکند و آب، دیوارهای نه‌چندان استوار این خانه را می‌بلعد. اینجا دشتیاری است. یکی از چندین منطقه‌ای که طی یک هفتهٔ اخیر در سیلاب جنوب سیستانوبلوچستان به زیر آب رفته است. آن‌طور که منابع محلی گزارش داده‌اند، در بارندگی‌های اخیر راه ارتباطی ۳۰۰ روستا کاملاً مسدود شده است. همچنین دیروز نمایندهٔ مردم چابهار در مجلس شورای اسلامی از گرفتار شدن ۴۰۰ هزار نفر از مردم بلوچستان در سیلاب خبر داد. به گفتهٔ او، بیشترین حجم سیلاب در دو شهرستان دشتیاری و قصرقند متمرکز شده است. البته فعالان محلی و منابع آگاه همان‌طور که پیش از این اداره‌کل هواشناسی سیستانوبلوچستان هشدار داده بود، می‌گویند که تأثیر این سامانهٔ مهیب بارشی بر مناطق نیمهٔ جنوبی استان از جمله شهرستان‌های چابهار، کنارک، نیک‌شهر، سرباز، راسک، جنوب مهرستان، سراوان و سیب و سوران هم بسیار شدید بوده است.
ترسی که از فناوری داریم
خطای مدیریت سیلاب بلوچستان
خواهش نماینده سیستان و بلوچستان از مسئولان برای مدیریت بحران سیلاب
نماینده چابهار در مجلس شورای اسلامی گفت: بنابر برخی گزارشات حجم آبی که می‌آید از طوفان گونو بیشتر است، متاسفانه زیرساخت‌های مدیریت بحران را در این منطقه نداریم به شدت در آنجا احساس خطر می‌کنم و خواهشم از همه مسئولان مخصوصا در حوزه مدیریت بحران، هلال احمر، وزارت کشور و دوستان دیگر به خصوص ارتش و سپاه این است که ورود جدی داشته باشند.
قطع ارتباط با روستاهای بلوچستان
بر اثر سیلابی شدن رودخانه‌های جنوب سیستانوبلوچستان رخ داد
دست از سر هورالعظیم بردارید!
درباب اهمیت همه‌جانبهٔ «تالاب بزرگ» یا «هورالعظیم» بسیار سخن گفته شده است. از بدبیاری این تالاب است، و ادبار ساکنان و حاشیه‌نشینانش که هور هم در مرز دو کشور با نظم سیاسی خاص است و هم بر بالای میادین نفتی عمیق و پر ارزش. دو کشور به خطاهای استراتژیک، هر یک به‌دلایلی، راه آب بر تالاب بسته‌اند و بر تن نحیف هور مدام ضرباتی هر دم شدیدتر را وارد می‌کنند. میادین نفتی و ارزش اقتصادی آن چشم حکمرانان و صاحب‌منصبان را گرفته یا بگوییم کور کرده است. اکوسیستم و آب و اقلیم و زیستمندان متنوع و حیات اجتماعی-اقتصادی-بوم‌شناختی مردمان این ناحیه فدای مناسبات مخرب اقتصادی طبقهٔ حاکم شده است. در این سو، ایران، ساختار اقتصاد سیاسی مبتنی بر مناسبات سرمایه‌دارانۀ انحصاری کشور را به سمت بیش‌برداشتِ ویرانگر از منابع آب‌های سطحی و زیرسطحی کشانده و صنعت و کشاورزی ایدئولوژیک وابسته به بیش‌مصرفیِ آب را به‌شدت توسعه داده است. آبی که باید به تالاب‌ها و دریاچه‌ها بریزد و در آبخوان‌ها ذخیره شود، در نوعی کشاورزی سنتیِ کم‌بهرۀ آب‌بر راه به ساقه‌های گندم و پوستهٔ هندوانه می‌برد و در فولادسازی هدر می‌شود. این بماند.
رهاشدگی جنگل‌ها و مراتع بهای طرح‌های پوپولیستی
دعوت بدون برنامه!
بنان: خواننده‌ای بدون تاریخ انقضا
به‌مناسبت سالمرگ «غلامحسین بنان»
