دغدغه های احمد پوروزیری از وضعیت ورزش کرمان شیوع تنبلی در بین جوانان جدی است
۲۲ دی ۱۳۹۵، ۱:۰۰
دغدغه های احمد پوروزیری از وضعیت ورزش کرمان
شیوع تنبلی در بین جوانان جدی است
متولد1337 است و از سال 54 بوکس کار می کرد و یک سال بعد با مرحوم وزیری آشنا می شود و به سمت کاراته سوق پیدا می کند وچند سالی را با کاراته کرمان می گذراند و 10 سال بعد به علت کمردرد و بیماری وهمچنین موقعیت شغلی، مجبور می شود ورزش را کنار بگذارد.
بعد ازاتمام دوران خدمت در صنایع مس کرمان، به اتفاق چند تن از دوستان قدیمی و بازنشستگان مانند میرحبیبی، عنایتی، صمدانی، رحیم پور و دیگران گرد هم می آیند و حرکات نرمشی را انجام و به ورزش کاراته می پردازد.
صحبت از احمد پور وزیری است که حسابی از وضعیت ورزش و کاراته استان گلایه دارد، خودش می گوید: در برابر اساتید و ورزشکاران کرمانی، شاید حرفی برای گفتن نداشته باشم اما به عنوان یک دوستدار و عاشق ورزش از وضعیت جوانان و ورزشکاران کرمانی گلایه دارم و نگرانم. وی می گوید: زمان ما یک زمین خاکی بود و یک توپ پلاستیکی، برای لباس و امکانات ورزشی باید کلی منتطر می ماندیم و به پدر و مادر برای تهیه آن التماس می کردیم، مسافت های طولانی را پیاده یا با دوچرخه طی می کردیم تا به محل تمرین می رسیدیم، کفش هایمان را بارها و بارها وصله می کردیم تا بتوانیم تمرین کنیم و هزاران مشکل دیگر. اما امروزه دنیای ما و بچه هایمان عوض شده، گوشی و تبلت و اینترنت و فضاهای مجازی، برزندگی ما غلبه کرده و رخوت و تنبلی را به ارمغان آورده است. نه اینکه بگویم اینترنت و فضاهای مجازی بد است اما دنیای ماشینی همه را از ورزش و تحرک دور کرده و حتی عاطفه و حهربانی را از زندگی مان گرفته است.
پوروزیری ادامه می دهد: آن دوران به محض پایان مدرسه، توی کوچه تا ساعت 8 شب گل کوچک بازی می کردیم و ان وقت هم با دعوای پدر و مادر یا به خاطر تاریکی هوا مجبور بودیم بریم سراغ درس و مشق و بعد هم اگر فرصت داشتیم شام و خواب. اما الان اوضاع فرق کرده، دانش آموزان گوشی ها و تبلت شان در اولویت است و هنوز از مدرسه نرسیده سراغ آن می روند. این یعنی تنبلی و رخوت، یعنی دور شدن از هیچان و ورزش، یعنی اضافه وزن و هزاران بیماری دیگر.
او افزود: حتی روش و طریقه ورزش و مسابقات و جام و مدال گرفتن هم عوض شده، قبل ترها برای رسیدن به یک کمربند کاراته باید چندین ماه زحمت می کشیدی و بارها در مسابقات کومیته و تن به تن شرکت می کردی و تا بتوانی کمربند را تصاحب کنی، اما الان یک شبه مدال و کمربند می گیرند، بدون اینکه حتی یک مبارزه برگزار کنند. زیبایی و ارزش کاراته به برگزاری مسابقات کومیته و دونفره است. با این وضعیت ورزش ما به عقب بر می گردد. پوروزیری معتقد است؛ تا زمانی که به ورزش اهمیت ندهیم و هوای آن را نداشته باشیم و امکانات لازم را برای ورزش ساده و ارزان برای نسل جوان فراهم نکنیم، اوضاع همین است. خطر افسردگی و اضافه وزن و بیماری های ناشی از زندگی ماشینی جدی است. باید تصمیم گیرندگان ورزش، ورزشی و از جنس ورزش و به قول معروف خاک گود خورده باشند. باید به این اعتقاد برسیم که هزینه در ورزش، سرمایه گذاری است، چرا که اگر جامعه سالم شود، فساد و تباهی کم می شود و هزینه های گزافی که برای درمان بیماران معتاد و سایر بیماران هزینه می شود، کاسته و در نتیجه باعث رشد جلمعه می گردد.
پیشنهاد سردبیر
مطالب مرتبط
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- بیماری هاشیموتو چیست؟ علائم و راهکارهای درمان
- نورپردازی کابینت آشپزخانه چه تاثیری بر روحیه افراد دارد؟
- سفر به پوکت بهترین مقصد گرمسیری آسیا با تور تایلند آرزوی سفر
- بورس شمش گلدن ارت ( خانی )
- مقایسه گچبری پیش ساخته پلی یورتان و گچبری پیش ساخته پلی استایرن
- عطر بدون سردرد – 11 عطر مخصوص افراد میگرنی
- گیلکی کناری، پژوهشگر برتر متافیزیک ایرانی بر سکوهای بینالمللی
- چرا رزرو هتلهای 4 ستاره استانبول ارزشمند است؟
- کدام شاخص اقتصادی بیشترین تاثیر را روی پیشبینی قیمت انس طلا دارد؟
- محبوبترین تورهای ترکیه کدامند؟ بیشتر
بیشترین نظر کاربران
«آفاق آزادی در سپهر تاریخ» در غیاب زیباکلام
بیشترین بازنشر
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
آشکارشدن گورهای ماقبلتاریخ هنگام ساخت بزرگراه
3
«بمو» را تکهتکه کردند
4
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
5
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
دیدگاهتان را بنویسید