دوست دارم ویکتور هوگو قهرمان یورو 2016 شود!
۱۹ خرداد ۱۳۹۵، ۲۲:۳۵
دوست دارم ویکتور هوگو قهرمان یورو 2016 شود!
سال های نوجوانی به فوتبال بسیار علاقه مند بودم و آلبومی از عکس های فوتبالیست های پرسپولیس، تیم های ملی ایران و جهان داشتم و شاید هنوز هم آن آلبوم و عکس هایش توی وسایل قدیمی خانه مان از پس این همه سال ها مانده باشد. سید مهدی ابطحی را دوست داشتم چون یک مجله در خانه اش با او مصاحبه کرده بود و در عکس مصاحبه تابلوهای خوشنویسی که خودش نوشته بود را بر دیوار اتاقش آویخته بود. و احمدرضا عابد زاده را به خاطر خنده های پیروز مندانه اش هنگام مهار توپ ها و شاید هم به همین خاطر ترجیح دادم که بعد از پیوستن به تیم فوتبال مدرسه درون دروازه قرار گرفتم و تمام سعی ام را بکنم که مثل عابد زاده شیرجه بزنم، مثل او توپ را توی دست هایم بگیرم و مثل او با اعتماد به نفس توپ را تا چند متر بالاتر از18 قدم پا به پای خودم بکشانم. اما در هیچ کدام از این ها موفق نبودم. امکان شیرجه زدن روی زمین آسفالت و سخت مدرسه نبود. دستکش پوشیدن دروازه بان تیم مدرسه هم خیلی مُد نبود. منِ نوجوان فوتبال دوست بودم و کف دست هایی که از ضرب شلیک توپ، کباب می شد. شجاعت دور شدن از دروازه و «عابدزاده بازی» را هم نداشتم. چون یک لحظه غفلت کافی بود تا همه زحمات تیم بر باد برود. رونالدوی بزریلی را به خاطر سرعت و دقتش دوست داشتم. اصلا بازی های تیم ملی بزریل را به خاطر رونالدو نگاه می کردم. و برای مخالفان تیم برزیل هم کری می خواندم که:«لباس زرد روی چمن سبز خیلی میاد.» زین الدین زیدان را هم هیچ وقت فراموش نمی کنم.
مخصوصاً آخرین بازی اش را. بعدها که تقویم ها و سررسیدهای مختص قرمز و آبی هم باب شد، دو تا سررسید خریدم قرمز و آبی. بی تعصب! و با نوشته ها و عکس هایش به سال های دور رفتم سال هایی که اصلاً به دنیا نیامده بودم و بازی کنان تیم های قرمز و آبی هم معلوم نبود که کجا زندگی می کنند. هیچ کدامشان را نمی شناختم جز همان هایی که بعد از سپری کردن دوران بازی گری شان به مربی گری روی آورده بودند. علی پروین، ناصر حجازی و… و از خارجی ها هم فرگوسن، بکن بائور و… حالا که قرار بر این است هر کدام از اهالی روزنامه پیام ما نظری و یادداشتی به مناسبت رقابتی که«یورو 2016» می نامندش بنویسند. من هم برای این که از قافله علاقه مندی های جامعه عقب نمانده باشم باید مقداری پر حرفی کنم.اما صادقانه بگویم که امروز حتی یک فوتبالیست را هم نمی شناسم. اما از شادی یک ملت بعد از پیروزی تیم شان شاد می شوم. و نمی دانم چرا و به چه دلیل دوست دارم که مردم فرانسه را در این دوره از مسابقات شاد ببینم. شاید به خاطر همان زین الدین زیدان باشد. شاید به خاطر موزه لوور و برج ایفل باشد. شاید به خاطر خیابان شانزه لیزه باشد. نه! به احتمال زیاد به خاطر ویکتور هوگوست. دوست دارم ویکتور هوگو برنده شود. کوزت و ژان والژان برنده شوند. بینوایان برنده شوند!
پیشنهاد سردبیر
مطالب مرتبط
تاکنون ۴۳۰ پروژۀ تغذیۀ مصنوعی در کشور انجام شده، اما وضعیت آبخوانها همچنان بحرانی است
تشدید بحران در آبخوانهای خراسان رضوی
بهگفتۀ کارشناسان، پیروزی حزب کارگر بریتانیا میتواند شروعی برای اقتصاد کمکربن باشد
دولت سبز برای بریتانیا
محسنی اژهای به پزشکیان تبریک گفت
سخنگوی هیات رئیسه مجلس خبر داد:
نیمه اول مرداد؛ مراسم تحلیف رئیسجمهور منتخب
رهبر انقلاب در پیامی به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم:
رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود
راه طلاق صوری برای معافیت سربازی مسدود شد
وعده کاشت ۵۰ هزار درخت در بوستان چیتگر
نشست خبری پزشکیان امروز برگزار میشود
هوای ۲ شهر خوزستان در وضعیت خطرناک
باد و باران در برخی استانها طی امروز و فردا
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- چرا رزرو هتلهای 4 ستاره استانبول ارزشمند است؟
- کدام شاخص اقتصادی بیشترین تاثیر را روی پیشبینی قیمت انس طلا دارد؟
- محبوبترین تورهای ترکیه کدامند؟
- حداقل سرمایه برای واردات از دبی: آنچه باید بدانید
- چطور زودتر از همه از پیش فروش قطارها مطلع شویم؟
- چه کسانی نمی توانند مهاجرت کنند؟
- تفاوت رهگیری مالیاتی و کد مالیاتی چیست؟
- نوآوریهای جدید تتر در ارائه خدمات مالی دیجیتال
- عمر باتری آیفون 15 پرو مکس در مقابل سامسونگ اس 24 اولترا
- دوره mba و dba مرکز آموزش های آزاد دانشگاه تهران بیشتر
بیشترین نظر کاربران
«آفاق آزادی در سپهر تاریخ» در غیاب زیباکلام
بیشترین بازنشر
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
آشکارشدن گورهای ماقبلتاریخ هنگام ساخت بزرگراه
3
«بمو» را تکهتکه کردند
4
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
5
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
دیدگاهتان را بنویسید