سایت خبری پیام ما آنلاین | شیخ قطب الدین عبدالسلام

شیخ قطب الدین عبدالسلام





۹ تیر ۱۳۹۵، ۲۲:۲۵

شیخ قطب الدین عبدالسلام

آرامگاه شیخ قطب الدین عبدالسلام در دو کیلومترى غرب شهر ماهان، در خارج از روستاى لنگر، میان مزارع جو و گندم واقع شده است.
ساختمان بقعه، بنایى بسیار باشکوه و مجلّل که جزو آثار باستانى ماهان و کرمان بوده و متعلّق به قرن هشتم هجرى مى‏باشد. بقعه، شامل ایوان، گنبد، صحن، صفّه و مقبره زیباست. اصل بنا به صورت مربع و آن چه که باقى مانده شامل دو اتاق تو در توست. ایوان بقعه در مغرب قرار دارد که خود شامل سردری مقرنس‏کارى زیبایى است که بخش‏هایى از آن فرو ریخته است. پس از عبور از ایوان، مرقدى بر روى سکویى به طول سه و عرض دو متر قرار گرفته که در قسمت بالایى آن کتیبه‏هایى از آیات قرآنى دارد. بر بالاى این سکو، سنگ قبرى به طول 20/2 و عرض 50 سانتى‏متر تعبیه نموده‏اند که داراى گچ‏برى‏هاى ظریف و حجّارى‏هاى فوق العاده‏اى از آیه‏هاى قرآن (آیه الکرسى) دارد. در آخر یکى از کتیبه‏ها پس از جمله سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه‏اکبر نوشته شده:«تعمیر شد مرقد آقا شیخ عبدالسّلام قطب‏الدّین فى سنه 733 هـ.ق»مرقد داراى چهار صفّه کوتاه به ارتفاع سه متر است که چهار زاویه آن را مقرنس‏کارى‏هاى ظریفى انجام داده‏اند. در اتاق دوّم نیز صورت قبرى است که متأسفانه بر اثر فرسودگى زیاد، سنگ قبر آن خوانده نشد. بر بالاى بقعه گنبدى شلجمى به قطر پنج و ارتفاع هفت متر است که در انتهاى ساقه آن کلمات اللَّه محمّد حسین به صورت بنایى تکرار و تزیین شده است. این بقعه به تازگى از سوى سازمان میراث فرهنگى و گردش‏گرى تعمیر شده است. زمین زیارتگاه حدود دو هزار مترمربّع است که دیوارهاى خشتى آن تعمیر و توسّط میراث فرهنگى کاه و گل زده شده، نماى زیبایى گرفته است.
این بناى باشکوه به شماره 1314 و در تاریخ 8/9/1355 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.
این مطلب را محرابى کرمانى به وضوح معلوم کرده، مى‏نویسد:
«یک نوبت حضرت قطب الأولیاء و الأصفیاء شیخ قطب‏الدّین عبدالسّلام ماهانى با ایشان (شیخ عبدالرحمن مکّى ـ پدر شیخ عبدالسّلام زرندى) صحبت داشته‏اند، قدرى لقاء (نوعى گلابى) بر سبیل سوغاتى و تحفه با خود داشته‏اند، چون آن را در مجلس حاضر کرده‏اند، شیخ عبدالرحمن پرسیده‏اند که این چیست؟ گفته‏اند: لقا است، کنایت از آن که از لقاء اللَّه حظّى به شما رسد و یک لقا به دست خود برداشته و به دست شیخ داده و فرموده‏اند که این را بخورید که نطفه شود و سبب ایجاد فرزندى قابل که نام ما با او حواله است او را اسمى ما کنید و چون ایشان رفته‏اند و حضرت شیخ، لقا را خورده‏اند، فرزندى که به وجود آمده، نامش را شیخ عبدالسّلام گذارده‏اند.»
محرابى در جاى دیگر از کتابش مى‏نویسد:
«در نشر محامد و مناقب قطب الأوانى، خلیفه الرحمانى، عارف همدانى، شیخ قطب‏الدّین عبدالسّلام ماهانى، چنین گویند که: ایشان به یک صد و چهل سال بیش یا کم قبل از حضرت شاه ولىّ بوده‏اند و حضرت شاه به زیارت ایشان مى‏رفته‏اند و ساعت‏ها بر در مزار ایشان مى‏ایستاده تا بعد از آن به اندرون مى‏رفته‏اند، گاه بوده که مى‏آمده‏اند و بر در مزار مى‏ایستاده‏اند ساعت‏ها و از همان جا باز مى‏گشته‏اند و مى‏گفته‏اند که چندان ارواح مقدَسه و رجال الغیب حاضرند و در طوافند که مجال ما نیست که برویم. و بسیار بزرگ و
صاحب مقامات عالیه بوده‏اند.»
حسین کوهى کرمانى در تعلیقه خود بر تذکره الأولیای محرابى کرمانى مى‏نویسد: «قبر شیخ عبدالسّلام در پایین لنگر در یک کیلومتر و نیمى ماهان واقع شده و در نوشته‏هاى قدیم آن قریه را لنگر شیخ عبدالسّلام مى‏نوشته‏اند، پیرامون قبر وى از عمارات قدیم چیزى باقى نمانده، فقط گنبد کوچک روى قبر وى هنوز برجاست. این مرد در نزد متأخرین از فقهای شیعه هم محترم بوده، او را مرد صالحى مى‏دانسته‏اند و به زیارتش مى‏رفته‏اند.»
(مزارات ایران و جهان اسلام)

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *