پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | بدون عنوان

بایگانی مطالب : حیات وحش

لاشه‌خواری که نماد سعادتمندی شد

|پیام ما| پرندهٔ «هما» که در فرهنگ ایران نماد سعادت و خوشبختی است، همین چندروز پیش شبکه‌های مجازی را قرق کرد. تصاویر و فیلم‌هایی از دیده‌شدن هما در منطقهٔ البرز دست‌به‌دست شد که گویی دیده‌شدن این پرنده موضوع عجیبی است و برخی هم به اشتباه آن را هما نمی‌دانستند و معتقد بودند هما شکل دیگری دارد. انتشار اطلاعات اشتباه و تحریف‌هایی که حتی دربارهٔ اسطوره‌های پیرامون هما منتشر شده است، موجب شد به این پرنده و باورهای اساطیری درباره‌اش نگاهی بیندازیم.
لاشه‌خواری که نماد سعادتمندی شد

هشدار بیابان‌شدن «دُرگه‌سنگی»

زخم خشکی و بیم از مرگ دریاچه ارومیه کهنه نشده و هر بار دیدن تصاویر بی‌آبی‌اش و آن سفیدی گسترده از نمک، داغ تازه‌ای است. در این شرایط اما چند تالاب در نزدیکی دریاچه هنوز زنده‌اند. یکی از آنها تالاب «درگه‌سنگی» است که در زبان محلی به آن «سیران گولی» هم می‌گویند. تالابی فصلی که کریدور مهاجرت پرندگان مهاجر است و از دو دهه قبل تلاش برای ساخت بزرگراهی در نزدیکی آن شروع شده. این بزرگراه که قرار است نقده را به بناب برساند و مسیر را نزدیک‌تر کند، به نابودی تالاب منجر می‌شود. ساخت این بزرگراه که در دهه‌های گذشته گزارش ارزیابی نداشته و هنوز هم ندارد، تالابی را خشک می‌کند که در فاصلهٔ یک کیلومتری از دریاچه ارومیه در تقلا برای زندگی است و گذر پرندگان مهاجر به آن اتفاقی خوش‌یمن است. تاکنون ساخت پنج کیلومتر از این بزرگراه از سمت بناب عملیاتی شده است و فعالان محیط‌زیست در خردادماه امسال با رأی دادستانی دستور توقف کار را گرفتند. حالا رئیس ادارهٔ تالاب‌های محیط‌زیست آذربایجان‌غربی به «پیام‌ما» می‌گوید: «تاکنون مجوزی برای ساخت جاده صادر نشده است.»
هشدار بیابان‌شدن «دُرگه‌سنگی»

رهاسازی حقابهٔ بختگان نمایشی نبود

گروهی از انجمن‌های محیط زیستی استان فارس، چندی پیش کارزاری در انتقاد به مدیریت محیط زیست این استان در شبکه‌های اجتماعی به راه انداختند و خواستار ورود سازمان حفاظت محیط زیست به این موضوع شدند. انتقاد انجمن‌ها به آمار سرشماری در پارک ملی بمو، وضعیت دریاچهٔ بختگان،‌ کاهش محدودهٔ مناطق چهارگانهٔ استان در جلسهٔ شورای‌عالی محیط زیست بدون ارائهٔ پیشنهادی برای ارتقای درجهٔ حفاظتی برخی مناطق آزاد و بی‌توجهی به حفاظت مشارکتی برمی‌گشت. در گفت‌وگو با «عطا پورشیرزاد» از او خواستیم به این انتقادها که «پیام ما» روز گذشته در گزارشی مفصل به آنها پرداخته بود‌، پاسخ دهد.
رهاسازی حقابهٔ بختگان نمایشی نبود

نقد شیوهٔ مدیریت محیط‌زیست

حفاظت مشارکتی الگویی جدید برای حفظ تنوع زیستی است که سازمان حفاظت محیط زیست و اداره حفاظت محیط فارس بارها بر آن تأکید کرده‌اند‌ با این حال فعالان مدنی این حوزه در استان فارس می‌گویند این موضوع در یکی دو سال اخیر در این استان به فراموشی سپرده شده است. آنها همچنین به آمار و ارقام اعلام شده دربارهٔ سرشماری‌های اخیر در پارک ملی «بمو» انتقاد دارند. در این گزارش مجموعه‌ای از گله‌مندی و دغدغه‌های فعالان محیط زیست استان فارس پوشش داده شده است. تلاش برای انعکاس پاسخ‌های اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان فارس به این انتقادات در این گزارش ناکام ماند. «پیام ما» با استقبال از پاسخ مسئولان استان فارس، آمادهٔ انتشار این پاسخ‌ها در شماره‌های آتی است.
نقد شیوهٔ مدیریت محیط‌زیست

تقلای حذف نظارت محیط‌زیست

اوایل بهمن‌ماه نامه‌ای به امضای سرپرست دفتر کل بهره‌برداری معادن خطاب به مدیران کل صنعت و معدن چند استان ارسال شد که در آن آمده بود «استخراج و برداشت مواد معدنی بدون عملیات فراوری و کانه‌آرایی مشمول ارائهٔ گزارش ارزیابی محیط زیستی نیست.» بر این اساس، معادنی که در آن عملیات فراوری اتفاق نیفتد، نیازمند ارائهٔ گزارش ارزیابی به سازمان حفاظت محیط زیست نیستند. این یعنی نابودی تنوع زیستی، آب و خاک نیازمند توضیح و بررسی نیست. اتفاقی که به‌گفتهٔ فعالان و کارشناسان نگران‌کننده است و نه‌تنها تنوع زیستی، بلکه حیات انسانی را هم تحت‌تاثیر قرار خواهد داد.
تقلای حذف نظارت محیط‌زیست

وضعیت مبهم «بالابان»

«وضعیت بالابان از یوزپلنگ نیز بدتر است چون دست‌کم یوزپلنگ در آفریقا به جمعیت پایداری رسیده است.» این بخشی از صحبت‌های «حسن اکبری»، معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست، در هفته‌های اخیر بود. بااین‌حال برخی کارشناسان مانند «احسان طالبی» به این گفته انتقاد جدی دارند و می‌گویند زمانی که برآورد جمعیتی از یک گونه نداریم‌، نمی‌توانیم دربارهٔ وضعیت آن اظهارنظر کنیم. در گفت‌وگو با این پرنده‌شناس که به‌تازگی از پروژهٔ ۱۰۲روزهٔ «شمارش شکاری‌ها» از «گلوگاه» بازگشته است، دربارهٔ وضعیت «بالابان» گفت‌وگو کردیم.
وضعیت مبهم «بالابان»

الگوی موفق حفاظت مشارکتی در «کوه هوا»

سال ۱۳۸۲ که «علی نصیری» به‌همراه چهار نفر دیگر قدم در راه حفاظت گذاشتند، فکرش را هم نمی‌کردند سال ۱۴۰۱ برای ۶۳۸ نفر کارت عضویت صادر کنند. امروز ۱۲ تا ۱۳ نیروی محیطبان داوطلب‌ عضو انجمن با پنج موتور و سایر تجهیزاتی که خیرین در اختیارشان گذاشته‌اند، پایش‌های روزانه در منطقه انجام می‌دهند و جمعیت حیات‌وحش را به‌نحو قابل‌توجهی افزایش داده‌اند. همچنان که «موسی کرمی» و دوستانش در انجمن «پایشگران زمین و زندگی» توانستند جمعیت حیات‌وحش را در عرض ۱۰ سال ۱۷ برابر کنند و شکارچیان غیرمجاز سابق را به محیطبان داوطلب بدل کنند.
الگوی موفق حفاظت مشارکتی در «کوه هوا»

صدور ۶۴ پروانهٔ شکار در مناطق چهارگانه

مناطق حفاظت‌‌شدهٔ «الموت» و «طارم» در استان قزوین، مناطق حفاظت‌شدهٔ «درمیان» و «شاسکوه» و منطقهٔ شکارممنوع «کمرسرخ» خراسان‌جنوبی، منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ «هرمود» و منطقهٔ شکارممنوع «دره‌باغ» فارس، منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ «کالمند»، پناهگاه‌های حیات‌وحش «بوروئیه»، «شیرکوه» و «آریز» یزد،‌ منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ «سالوک» و منطقهٔ حفاظت‌‌شده و پارک ملی «ساریگل» خراسان‌شمالی، منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ «هفتادقله» مرکزی و مناطق حفاظت‌شدهٔ «ورجین» و «کاوه ده» تهران هفت منطقه‌ای هستند که قرار است برای آنها در مجموع ۶۴ پروانه شکار ویژه صادر شود.
صدور ۶۴ پروانهٔ شکار در مناطق چهارگانه

رفع تکلیف در صدور پروانهٔ شکار

رفع تکلیف در صدور پروانهٔ شکار

خطای آمار یا کاهش جمعیت حیات‌وحش در «کلاه قاضی»؟

|پیام ما| «کامبیز برادرانی»، فعال محیط زیست، چندروز قبل آماری از سرشماری اخیر حیات‌وحش در پارک ملی «کلاه قاضی» منتشر کرد. به‌گفتهٔ این بلاگر حیات‌وحش، آمارها در این منطقه تنها ۶۰۰ تا ۷۰۰ فرد بز وحشی، ۴۰۰ تا ۵۰۰ فرد آهوی گواتردار ایرانی و ۲۰ فرد قوچ اصفهانی شمارش شده است که نشان از کاهش چشمگیر جمعیت حیات‌وحش دارد. از نظر او سرشماری‌های قبلی در این پارک، عدد ۱۵۰ تا ۱۷۰ فرد را برای قوچ اصفهانی در این منطقه ثبت کرده بود که رسیدن جمعیت به ۱۷ تا ۲۰ را شاید بتوان نشانی از انقراض این گونه در «کلاه قاضی» با ادامهٔ این روند دانست.
خطای آمار یا کاهش جمعیت حیات‌وحش در «کلاه قاضی»؟