بایگانی مطالب : چندرسانه ای
به ما می‌گن «کارگردان»رو شما کشتید کدوم کارگردان؟
در واپسین روزهای شهریور همچنان مشغول پیگیری ثبت‌نام کودکان مهاجر افغانستانی بودیم. حدود یک سال و نیم می‌گذرد که با دادن خدمات مددکاری اجتماعی با آنها در ارتباط هستیم. من در منطقه قاسم‌آباد شهریار که محل زندگی آنهاست با یکی از انجمن‌های حامی کودکان همکاری می‌کنم. در منطقه قاسم‌آباد بیشتر خانواده‌ها ایرانی ترک زبان و افغانستانی ترک زبان هستند البته قومیت‌های دیگری نیز در این بین زندگی می‌کنند که اندکند. مذهب اکثریت مهاجران این منطقه سنی و اکثریت خانوده‌های ایرانی این منطقه شیعه مذهب هستند. جغرافیای این منطقه به صورتی است که مرکزیت آن را منازل مسکونی، کارگاه‌های خیاطی و مغازه های تجاری تشکیل داد‌اند و در حاشیه این منطقه زمین‌های کشاورزی و مدارس قرار گرفته‌اند. در این منطقه مدتی‌ست که برخی از خانواده‌ها و کودکان ایرانی رفتاری همراه با خشونت با مهاجران افغانستانی دارند. این نوشته روایتی از این آزارهاست.
جنایت
«جنایت»؛ این دقیق‌ترین واژه برای توصیف حمله به بیمارستان «المعمدانی» غزه است. سه‌شنبه شب بود که وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد «ارتش اسراییل بیمارستان المعمدانی در مرکز نوار غزه را بمباران کرده است.» در این اطلاعیه شمار جان باختگان قریب به ۵۰۰ نفر اعلام شده بود. ساعتی بعد منابع اسراییلی اعلام کردند که این حادثه بر اثر انحراف و برخورد موشک‌های «جهاد اسلامی» رخ داده و این رژیم در آن نقش نداشته است. ادعایی که دیروز در همصدایی با نتانیاهو، از سوی رئیس جمهوری آمریکا هم تکرار شد. در این میان آنچه فراموش شد شمار شهدایی است که در این بیمارستان به جای درمان، جانشان را از دست دادند.
بازداشت ۱۰ مظنون و به‌دست آمدن سرنخ‌های مهم
تیم ویژهٔ بررسی پروندهٔ قتل «داریوش مهرجویی» و «وحیده محمدی‌فر» تشکیل شد
خط قرمز روی نام نوازندگان زن
برخوردهای سلیقه‌ای دربارهٔ حضور نوازندگان زن روی صحنه، به کنسرت «علیرضا قربانی» رسید و روز بیست‌وسوم مهرماه امسال این خواننده با انتشار پستی در صفحهٔ خود از لغو کنسرت‌هایش در این شهر خبر داد. لغو کنسرت به‌دلیل حضور نوازندگان زن، موضوعی است که سال‌هاست نسبت به آن در شهرهای مختلف، رویکردهای سلیقه‌ای وجود دارد و درحالی اجرا می‌شود که ظاهراً هیچ قانونی از حضور نوازندگان زن بر روی صحنه ممانعت نمی‌کند.
چرخه تکرار فجایع طبیعی قطع نمی‌شود
|پیام ما| کرمان را از هفتهٔ پیش غبار برداشته و نفس بیش از هزار و ۴۰۰ نفر را تنگ کرده است. غباری که به توفان شن در سیستان‌وبلوچستان تبدیل شده و بیش از ۵۰۰ نفر را هم آنجا راهی بیمارستان کرده است. چهار روز پیش هم جاده‌ها را در مشهد، نیشابور و سرخس بند آورده و منشأ آن کویر مرکزی عنوان شده بود. تکرار این وضعیت در ایران به‌عنوان یکی ۱۰ کشور پرمخاطرهٔ دنیا، حالا تقریباً سهم هرسالهٔ مردم ساکن استان‌های عمدتاْ کویری است. این، درحالی‌است که به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس اگر سیاستگذاری‌های عمومی در سطح کلان به‌سمت برنامه‌ریزی و سیاست‌های جامع و کنشگرانهٔ کاهش خطر باشد، می‌توان از آثار و پیامدهای منفی بلایای طبیعی جلوگیری کرد یا آنها را به حداقل رساند.
رگه‌های اعتراض به اکتشاف مس
بعضی از اهالی روستاهای جنوب کرمان می‌گویند ۵۰۰ درخت کوهی قطع شده تا جاده‌ای برای معدن‌کاوی بسازند. اهالی ۱۲ روستای این منطقه که مخالف راه‌اندازی معادن مس هستند، تاکید می‌کنند که «این اول کار است و بررسی منطقه برای راه‌اندازی معدن تازه شروع شده است». آنها به چشم دیده‌‌اند که اهالی روستای «درآلو» که در سی کیلومتری آنهاست در سال‌های اخیر مجبور به ترک اجباری روستایشان شدند و آلودگی‌های گسترده، آب و خاک و زمین را به نابودی کشاند. «محمد کمالی»، رئیس اداره حفاظت محیط زیست جیرفت می‌گوید این منطقه حفاظت‌شده نیست و از آنها استعلامی برای معدن‌کاوی نگرفته‌اند و مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب کرمان هم می‌گوید گزارشی از قطع درختان نداشته‌اند و درخواست تازه‌ای برای دریافت مجوز معدن‌کاوی در میان نبوده است. محلی‌ها اما می‌گویند کسی پاسخگو نیست. آنها نمی‌دانند که چه زمانی بهره‌برداری شروع می‌شود و این جاده قرار است راه چند معدن را باز کند. فقط می‌دانند قرارگاه «خاتم‌الانبیا» کار را در دست گرفته اما هیچکس درباره آینده منطقه و وضعیتی که با آن روبه‌رو خواهند شد با آنها جواب نمی‌دهد.
تعداد بالای زنان مفقودشده در «زنده‌جان»
پایان عملیات جست‌وجو در هرات
گزارش یک بازی
وقتی چکش «مستر پرزیدنت» چند ضربه کوبیده شد و صدایش همهٔ حاضران در سالن را به سکوت فراخواند، همهٔ کشورهای عضو دائم و غیردائم می‌دانستند زمان زیادی برای تصمیم‌گیری نمانده است. این جلسهٔ شورای امنیت سازمان ملل متحد در شرایطی تشکیل می‌شد که چند روزی از شروع دوبارهٔ آتش جنگی بزرگ در نوار غزه می‌گذشت و فقط کمی آن‌سوتر، در آستانهٔ آسیای مرکزی، زلزله شهر هرات را زیر و رو کرده بود. گزارش‌های بین‌المللی از هر دوی این حوادث، اخبار تکان‌دهنده و نگران‌کننده‌ای را منتشر می‌کرد و مانند همیشه زنان و کودکان در نوک پیکانِ حادثه قربانی می‌شدند: منطقهٔ بحران‌های همیشگی دوباره ناآرام بود. شاید به همین دلیل بود که به فاصلهٔ چند صندلی از «مستر پرزیدنت»، نمایندهٔ کمیسیون مقام زن ملل متحد، با چهره‌ای درهم‌رفته نشسته بود و مدام کاغذهایش را مرور می‌کرد.
تولید صنایع‌دستی در«ناحیهٔ تخصصی»
عملیات اجرایی نخستین ناحیهٔ صنعتی-تخصصی صنایع‌دستی همزمان با سفر رئیس‌جمهوری به استان فارس و با حضور سرپرست سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران و معاون امور معادن و صنایع معدنی وزیر صمت در شیراز آغاز شد. راه‌اندازی این ناحیهٔ صنعتی، از سال ۱۳۸۶ مصوبهٔ هیئت وزیران را داشت، اما با مصوبهٔ شورای برنامه‌ریزی استان، امسال (۱۴۰۲) پس از ۱۶ سال عملیاتی شد. پیش از این (از سال ۱۳۹۴) قرار بود نخستین شهرک صنایع‌دستی تخصصی و گردشگری در شهرستان رامسر استان مازندران ساخته شود که هنوز خبری از اجرای آن نیست. مازندران، مرکزی، اصفهان، آذربایجان‌شرقی و اردبیل هم وعده یا طرح‌هایی در این باره داشتند که سرنوشت هیچ‌کدامشان هنوز روشن نیست.
تلفات در هرات به ۲۰۰۰ نفر رسید
برآوردها نشان می‌دهد شمار قربانیان افزایش می‌یابد
