بایگانی مطالب : منابع طبیعی
پلمب سه واحد معدن شن و ماسه آلاینده در شمیرانات
توجه نکردن به اخطاریهها کار دستشان داد!
عملیات احیای «چیتگر»
|پیام ما| برای دیدن درختان خشک شده چیتگر نیازی به رفتن در دل بوستان نیست. نگاهی به قستهایی از بوستان در حاشیه اتوبان تهران - کرج این واقعیت تلخ را آشکار میکند. درختان خشک شده حالا تقریبا در همه نقاط بوستان دیده میشوند. به گفته شهردار منطقه ۲۲ تهران حدود ۸۱۲ درخت در پارک چیتگر خشک شده است. عدم آبیاری و آفتزدگی مهمترین دلایل خشک شدن درختان چیتگر هستند. با بالا گرفتن بحران در چیتگر دادستان تهران پیگیر موضوع شد. حالا پس از پیگیریهای دادستان پس از ۱۰ سال حقابه پارک جنگلی چیتگر به این پارک بازگشت. همچنین پروژه آبیاری درختان، پاکسازی آفت درختها و صدور سند اراضی بوستان جنگلی چیتگر تحت مالکیت سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور پس از ۶۰ سال انجام شد.
خطکشی توسعۀ پایدار با اقتصاد سبز
توسعه انرژیهای تجدیدپذیر بازوی مهم در امنیت انرژی است
وزیر نیرو با بیان اینکه ارتقای امنیت انرژی اهمیت زیادی دارد، گفت: توسعه انرژیهای تجدیدپذیر و افزایش بهرهوری انرژی به عنوان دو بازوی مهم و اقدام اساسی در حوزه امنیت انرژی شناخته میشوند.
برنامه «حفاظت از محیط زیست و پایداری سرزمین» رونمایی شد
رئیس کمیته محیط زیست ستاد مردمی پزشکیان با رونمایی از برنامه «حفاظت از محیط زیست و پایداری سرزمین» از صرف بیش از هزار نفر ساعت کار برای تدوین این برنامه خبر داد.
حیوان خانگی یا مهاجم محیطزیستی
مدیر کل دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: گسترش گونههای بیگانه مهاجم، از مشکلات مهم جهانی و یکی از پنج عامل اصلی نابودی تنوع زیستی به شمار میرود و کشورهای در حال توسعه دریافتکننده اصلی این گونهها هستند.
«گلستان» بدون رئیس
«اگر واقعاً دسترسی به جایی دارید و میتوانید کاری کنید، سلاجقه را کنار من بنشانید تا او را محکوم کنم». این جمله را «هادی پاهنگ» شکارچی سابق شهر گرمه میگوید؛ حرف او این نیست که سازمان حفاظت محیطزیست مجوز شکار دهد یا برخورد خوبی با شکارچیها داشته باشد؛ پاهنگ میخواهد جلوی شکار گرفته شود و پارک ملی گلستان به وضعیت همین چند ماه پیش برگردد. بهگفتۀ او در این دوسهماهه، شکارفروشهای منطقه ترازوها را بار دیگر آماده کردهاند. او و دیگران یک خواسته دارند؛ مدیری که حفاظت مشارکتی را دوباره اجرا کند. مشخصشدن رئیس جدید، از نان شب برای پارک ملی گلستان واجبتر است؛ امروز از فردا حتی بهتر است.
نجات «پلنگ یکدندان» با جامعهشناسی
بکرترین نقاط این کرۀ خاکی نیز امروز از فعالیتهای بشری اثر میپذیرند و هرجا ردپای بشر وجود داشته باشد، جامعهشناسی درپی فهم آن میرود. ضرورتهای محیطزیستی ایجاب کرده است که جامعهشناسان توجه خود به این حوزه را روزبهروز افزایش دهند که یکی از جلوههای آن مطالعۀ روند اقدامات کنشگران محیطزیستی و دلایل موفقیت و شکست آنان در تغییر رفتار انسان با محیطزیست است. این شیوۀ نگریستن به موضوع، به فعالان محیطزیست کمک میکند که با استفاده از تجربیات پیشین، توانمندی خود برای ایجاد تغییر بهنفع محیطزیست را افزایش دهند. از این منظر، آیندۀ محیطزیست در گرو فهم جامعهشناسانه از آن است.
بسیج بینالمللی برای احیای زمین
«زندگی انسانها به زمین وابسته است. بااینحال، در سراسر جهان، مخلوطی سمی از آلودگیها، تغییر شدید اقلیمی و نابودی تنوعزیستی موجب شده تا زمینهای سالم به بیابان و اکوسیستمهای پر رونق به مناطق مرده تبدیل شوند. این روند باعث نابودی جنگلها و علفزارها میشود و قدرت زمین را برای حمایت از اکوسیستمها، کشاورزی و جوامع تضعیف میکند. این به معنای ازبینرفتن محصولات زراعی، ناپدیدشدن منابع آب و تضعیف اقتصاد کشورها است و درنهایت موجب خواهد شد تا جوامع بشری در معرض خطر نابودی قرار گیرند.» آنچه خواندید، بخشی از بیانیۀ «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل است که چندی پیش بهمناسبت روز جهانی محیطزیست منتشر شد. او در این بیانیه بارها دربارۀ بیابانزایی و خشکسالی هشدار داده است. با شنیدن کلمۀ بیابان، ممکن است مناطقی مانند خاورمیانه، شمال آفریقا یا آسیا مرکزی به ذهنمان خطور کند. اما بیابانزایی فرآیندی است که در سالهای اخیر درپی تغییر اقلیمی، بهطور گسترده در سراسر جهان شکل گرفته و بهطور پیوسته در حال افزایش است. گزارش کنوانسیون مبارزه با بیابانزایی سازمان ملل متحد نشان میدهد که تخریب زمین با سرعت شگفتانگیزی در همۀ مناطق جهان در جریان است. این گزارش که براساس بررسی ۱۲۶ کشور جهان از شرایط داخلی خود به دست آمده، بیانگر این واقعیت است که در فاصلۀ سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، جهان هرسال، حداقل ۱۰۰ میلیون هکتار زمین سالم و مولد را از دست داده است. خشکسالی در حال رایجتر شدن است و انتظار میرود سهچهارم ساکنان زمین تا سال ۲۰۵۰ با کمبود جدی آب مواجه شوند.
احیای تالابها، راه کاهش بیابانزایی
«هرچه مطالعه کنیم، بیابانزایی پنجبرابر سریعتر از مطالعات حرکت میکند» این جمله را ماه قبل، یک استاد دانشگاه گفت. او به وضعیت وخیم سرعت بیابانزایی در خراسان اشاره کرده بود، اما نکتۀ اصلی صحبتهایش سرعت تشکیل بیابان بود. اینکه بیابان با قدرت میتازد و بیآبی و خشکی امان بریده. آمارها در سالهای اخیر این وضعیت را وخیم گزارش میکنند و یکیاز دلایل این امر هم خشکی تالابها و اختصاصنیافتن حقابۀ آنهاست. هرچند بهگفتۀ «علی ارواحی» پژوهشگر حوزۀ تالابها، «تاکنون تحقیق کمی در این زمینه انجام نگرفته»؛ اما شواهد میگویند که با خشکی هر تالاب، تا کیلومترها دورتر از آن تحتتأثیر این وضعیت قرار میگیرد و با نابودی هر تکه از تالاب، تکههای بسیاری از کشور بیابان میشوند.