بایگانی مطالب : یادداشت
خط‌کشی توسعۀ پایدار با اقتصاد سبز
رئیس‌‌جمهور حامی محیط‌زیست برای حفظ سرزمین
جنگل‌های بلوط خوزستان در آتش وعده‌های عملی‌نشده
برای «فرهاد نظری» به پاس خدمت به میراث فرهنگی
سه سال فقدان پاسخگویی
وعده‌های فاجعه‌بار
برنامه‌ها و قول‌های انتخاباتی باید در بستر توسعۀ پایدار تعریف شود
اولویت دولت آینده امنیت محیط‌زیستی
سرنوشت نامعلوم گراند هتل قزوین
دهیار محیط‌زیست میراث و منابع‌طبیعی
تخصص‌گرایی راهی برای کاهش حوادث محیط کار
«آفاق آزادی در سپهر تاریخ» در غیاب زیباکلام
مداخلات عقیم دولت‌ها برای توسعه
پارک ملی گلستان؛ تغییر ساختاری که نتیجه داد
پیش‌بینی افزایش دما در خوزستان طی روزهای آینده
مدیرکل هواشناسی خوزستان از پیش‌بینی افزایش دما در بیشتر مناطق استان از روز دوشنبه خبر داد.
بسیج بین‌المللی برای احیای زمین
«زندگی انسان‌ها به زمین وابسته است. بااین‌حال، در سراسر جهان، مخلوطی سمی از آلودگی‌ها، تغییر شدید اقلیمی و نابودی تنوع‌زیستی موجب شده تا زمین‌های سالم به بیابان و اکوسیستم‌های پر رونق به مناطق مرده تبدیل شوند. این روند باعث نابودی جنگل‌ها و علف‌زارها می‌شود و قدرت زمین را برای حمایت از اکوسیستم‌ها، کشاورزی و جوامع تضعیف می‌کند. این به معنای ازبین‌رفتن محصولات زراعی، ناپدیدشدن منابع آب و تضعیف اقتصاد کشورها است و درنهایت موجب خواهد شد تا جوامع بشری در معرض خطر نابودی قرار گیرند.» آن‌چه خواندید، بخشی از بیانیۀ «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل است که چندی پیش به‌مناسبت روز جهانی محیط‌زیست منتشر شد. او در این بیانیه بارها دربارۀ بیابان‌زایی و خشکسالی هشدار داده است. با شنیدن کلمۀ بیابان، ممکن است مناطقی مانند خاورمیانه، شمال آفریقا یا آسیا مرکزی به ذهن‌مان خطور کند. اما بیابان‌زایی فرآیندی است که در سال‌های اخیر درپی تغییر اقلیمی، به‌طور گسترده در سراسر جهان شکل گرفته و به‌طور پیوسته در حال افزایش است. گزارش کنوانسیون مبارزه با بیابان‌زایی سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که تخریب زمین با سرعت شگفت‌انگیزی در همۀ مناطق جهان در جریان است. این گزارش که براساس بررسی ۱۲۶ کشور جهان از شرایط داخلی خود به دست آمده، بیانگر این واقعیت است که در فاصلۀ سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، جهان هرسال، حداقل ۱۰۰ میلیون هکتار زمین سالم و مولد را از دست داده است. خشکسالی در حال رایج‌تر شدن است و انتظار می‌رود سه‌چهارم ساکنان زمین تا سال ۲۰۵۰ با کمبود جدی آب مواجه شوند.
