بایگانی مطالب : محیط زیست انسانی
اطلاعات آب‌وهوا محرمانه نیستند
رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران:
راه‌هایی برای کاهش ردپای کربن حیوانات خانگی
نگهداری حیوانات خانگی هم باعث افزایش تولید کربن می‌شود اما چطور می‌توان این اثر را کاهش داد
شناسایی بیش از 600 ترکیب سمی در پلاستیک‌های بازیافتی
|پیام ما| تحقیقات دانشمندان بر روی گرانول‌های پلاستیک بازیافت شده و جمع‌آوری شده از ۱۳ کشور نشان می‌دهد که صدها ماده شیمیایی سمی از جمله سموم آفت‌کش و داروها در آن‌ها وجود دارد. نتایج این مطالعه با مسئولیت دانشمندان دانشگاه «گوتنبرگ» منتشر شده است. به همین دلیل، دانشمندان پلاستیک‌های بازیافتی را برای اکثر مصارف نامناسب دانسته و آن را مانعی در مسیر ایجاد اقتصاد چرخشی می‌دانند.
محل جدید دفن زباله یعنی جنگل‌تراشی
|پیام‌ما| ضرب‌الاجل‌ها برای توقف دفن و ساماندهی سایت زبالهٔ «عمارت» در آمل در ماه‌های گذشته بالا گرفت و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست تنها کسی نبود که درباره‌اش صحبت می‌کرد. پای رئیس‌جمهور هم به‌میان آمد و او هم خواستار ساماندهی این سایت شد تا بتوان سد هراز که در نزدیکی این سایت زباله در حال احداث است، را افتتاح کرد. در ماجرای سایت دفن زبالهٔ «سراوان» در «امام‌زاده هاشم» گیلان هم وضعیت بهتر نبود. بارها تجمع و اعتراض نتیجه‌ای در بر نداشت و اتفاقات سال‌های اخیر بحران پسماند در کشور را به شکل عمیقی به لایه‌های رویی کشاند و این سوال را به‌میان آورد که «آیا تعطیلی عمارت و سراوان ممکن است؟» پرسشی که «نرگس آذری»، کارشناس پسماند و دبیر بخش پسماند «ایران مانا» و «عزیز عابسی»، دانشیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در یکی از جلسات مجموعهٔ «ایران مانا» درباره‌اش به صحبت نشستند. فساد گسترده در حوزهٔ پسماند، بی‌توجهی وزارت کشور و استانداری‌ها و نبود لندفیل استاندارد در این استان‌ها از جمله مواردی بود که در گفته‌های هر دو پژوهشگر مطرح شد.
۲۴ درصد از آلودگی هوای پایتخت ناشی از ناوگان حمل‌ونقل عمومی است
به گزارش پیام ما به نقل از ایسنا معاون محیط‌زیست انسانی اداره کل محیط‌زیست استان تهران تأکید کرد: از سال ۹۷ تاکنون در نیروگاه‌ها و صنایع استان تهران مازوت‌سوزی نداشتیم و امیدواریم در سال جاری دستگاه‌های متولی تلاش خود را برای تأمین سوخت گاز طبیعی نیروگاه‌ها و صنایع انجام دهند.
قوانین متناقض؛ بلای جان باغ‌های تهران
مسئله از بین بردن، خشکاندن و ساخت‌و‌ساز در باغات و فضای سبز شهر تهران روز به روز بغرنج‌تر می‌شود. برپایی برج در اندک باغ‌های باقی‌مانده این کلانشهر، بلای جان درختان شده و زیست‌پذیری تهران را در آینده‌ای نه چندان دور دچار مخاطره کرده است. به عبارتی مصوباتی که در دوره‌های مختلف مدیریت شهری نوشته شدند به از بین بردن این میراث طبیعی مشروعیت داده‌اند. همین چند روز پیش بود که مهدی عباسی، عضو شورای شهر تهران در یک برنامه تلویزیونی گفت پرونده یک باغ سه هزار متری در کارتابل گم شده است. پس از آن مشخص شد صاحبان این باغ با رایزنی‌هایی که انجام داده‌اند توانستند پیش از بررسی این پرونده در شورای شهر از شهرداری مجوز ساخت‌و‌ساز بگیرند. به بهانه همین کشمکش‌های اخیر که عمرش به بیش از یک دهه می‌رسد، روز سه‌شنبه 16 آبان‌ماه نشستی با عنوان «حفاظت از باغات تهران؛ چالش فلسفی یا سیاستی» برگزار شد و سید امیر منصوری، استاد دانشگاه تهران و رئیس پژوهشکده نظر و علی اعطا، عضو هیات رئیسه پنجمین دوره شورای شهر تهران به صحبت در این باره پرداختند. اکنون «پیام ما» خلاصه‌ای از این نشست را منتشر می‌کند.
جهانی شدن برای «گنجعلی‌خان» امتیاز نیست
کاروانسرای «گنجعلی‌خان» همراه با ۵۳ کاروانسرای دیگر ایران ثبت جهانی شد. با وجود اینکه به نظر می‌رسد این اتفاق، شرایط مناسبی را برای این محوطه تاریخی فراهم کند، اما کارشناسان فرهنگی آن را لزوماً مثبت و منجر به احیا نمی‌دانند؛ درحالی‌که مدیر میراث‌فرهنگی استان کرمان نیز طی ثبت جهانی پرونده‌ٔ کاروانسراها تغییر کرد و فعالان فرهنگی استان تا همین حالا نمی‌دانند قرار است دربارهٔ این سایت جهانی چه اقداماتی صورت بگیرد. آن‌ها تأکید می‌کنند در این مجموعه، گردشگران حتی به یک راهنمای گردشگری مطلع هم دسترسی ندارند و نمی‌توان انتظار داشت وضعیت آن نسبت به دورهٔ پیش از جهانی شدن تغییر چندانی داشته باشد.
اراک امسال ۸۶ روز آلوده داشته است
به گزارش «پیام ما» به نقل از مهر، یوسف یوسفی بعدازظهر شنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۲ در نشست کارگروه کاهش آلودگی هوای اراک، اظهار کرد: از ابتدای سال جاری تاکنون اراک ۲ روز هوای پاک، ۱۴۷ روز سالم، ۶۹ روز ناسالم برای گروه‌های حساس، ۱۴ روز ناسالم برای همه گروه‌ها، ۲ روز بسیار ناسالم و یک روز خطرناک ثبت شد.
راویان دوران طلایی دریا
روزی که مناسبات تجاری منطقه خلیج‌فارس و اقیانوس هند با ظهور رقبای جدید در امر تجارت و حمل‌ونقل دریایی تغییر کرد و نام‌های جدیدی سر بر آوردند، چراغ دریانوردی بندر لافت رفته‌رفته خاموش شد و دریای بزرگ در خاطر نسل طلایی دریانوردان مُرد. پس از آن دیگر «ناخدا سلیمان»، «ناخدا سفاری لافتی» و «سرهنگ محمد کهور» و … بندر منگلور، دارالسلام، زنگبار و هند را هیچ‌گاه ندیدند. وقتی دریای بزرگ را از دریانوردان بگیرید انگار نهنگی را در یک حوض کوچک انداخته باشید، نهنگ پس از مدتی تلف می‌شود. با از رونق افتادن حمل‌ونقل دریایی، درهای تعداد قابل‌توجهی از کارگاه‌های لنج‌سازی هم بسته شد. تاریخ دریانوردی بندر لافت باید آرام‌آرام می‌پذیرفت که دیگر هیچ‌چیز مثل گذشته نیست، تنها سفری که ممکن است، سفر ذهنی‌ست. آخرین نسل دریانوردان دریای دور رفته‌رفته پیر شدند، آداب دریانوردی در گرداب تغییرات گم شد، آوا و نواهای دریانوردی کهن در میان همهمه‌ٔ مدرنیته ناپدید شد، امّا هنوز از میراث‌داران سفرهای بزرگ تعدادی باقی مانده‌اند که علی‌رغم سن بالا به راویانِ دوران طلایی دریا و بنادر خلیج‌فارس بدل شده‌اند.
پایداری فدای ارزانی می‌شود
معماری می‌تواند شهر را برای زندگی آسان‌تر مهیا کند و معماری پایدار هم روشی است برای بهبود زیست در آن. معماری پایدار می‌تواند علاوه‌بر آنکه زیبایی را به شهر می‌آورد، حافظ محیط زیست و آیندهٔ آن باشد. «صمد ذواشتیاق»، فارغ‌التحصیل مهندسی معماری دانشگاه علم و صنعت ایران معتقد است موضوع معماری و پایداری شهرها که از دو دهه قبل در بسیاری از کشورهای دنیا مورد توجه قرار گرفت، از ابتدا به‌دلیل مسئلهٔ انرژی مطرح شد. ذواشتیاق که در دههٔ ۵۰ تجربهٔ حضور در دو دورهٔ پژوهشی مقطع فوق لیسانس (طرح‌ریزی شهری، دانشکدهٔ هنر‌های زیبا و مرمت ابنیه و شهر، دانشگاه پردیس اصفهان) را در عرصهٔ آکادمیک در چنته دارد؛ طرح مرمت و احیای بنای خانهٔ دکتر شقاقی (موزهٔ نقاشی پشت شیشه)، مدیریت هماهنگی (مدیریت واحد شهرسازی شرکت مشاور) طرح تفصیلی مناطق ۵ و ۶ شهر اصفهان، مدیریت طرح جامع شهرک مجتمع مسکونی کارکنان منطقهٔ پارس جنوبی (عسلویه)، سرپرست دفتر فنی طرح منطقهٔ شهری تهران، مدیریت مرحلهٔ اول طرح اسکان جمعیت استان تهران، عضویت کمیسیون (کمیتهٔ طرح تفصیلی) اداره‌کل برنامه‌ریزی و طرح‌های شهرسازی شهرداری تهران و بسیاری دیگر را هم در کارنامه‌اش دارد. او حالا می‌گوید تا زمانی که مسئلهٔ پایداری در نگاه مسئولان از حالت «لوکس» خارج نشود، به هرکس اجازهٔ ساخت داده نشود و استفاده از انرژی‌های نو جایگزین سوخت‌های فسیلی نشود، نمی‌توان منتظر پایداری در معماری شهرها بود.
