بایگانی مطالب : یادداشت
تقلیل مشارکت نخبگان
«تعارض منافع» آفت تشکیل کابینه
رویاهایی برای آب و محیط‌زیست
اهمیت تهیهٔ اطلس کودکان و نوجوانان
رزومه‌های زنان را در سطل زباله نیندازید
الزامات افزایش تاب‌آوری تهران
تنگناهای تحقق عدالت آموزشی در دولت چهاردهم
عدالت آموزشی در دسترس نیست. همۀ دولت‌ها و وزرای آموزش و پرورش که روی کار آمدند، با هر برنامه‌ای که داشتند، برنامه‌ها و رویکردهای آنان منجر به تحقق عدالت در حوزۀ آموزش نشده است. از همین روست که در این زنجیره همه ناراضی هستند؛ معلم، دانش‌آموز، اولیاء مدرسه و همۀ دست‌اندرکاران حوزۀ آموزش. عدالت آموزشی تنها به معنی برخورداری از یک سیستم یکسان و برابر نیست، بلکه رشد علمی، فکری و آموزشی هر دانش‌آموز براساس استعدادها، منطقۀ جغرافیایی و علایق او است. همچنین معلمان نیز نیازمند کاهش دغدغه‌های فکری و مالی برای توسعه و رشد معلومات آموزشی خود بر مبنای علوم روز دنیا هستند. بااین‌حال تا وقتی که مدارس بی‌کیفیت وجود دارند، تا وقتی که معلم ناراضی است و تا وقتی که حتی یک میز و نیمکت پایه شکسته در مدارس وجود دارد، نمی‌توان از عدالت آموزشی، برآورده‌شدن مطالبات صنفی و حتی اید‌ه‌آل‌های آموزشی سخن گفت. در این شرایط آموزش خوب و باکیفیت و تحصیل در مراکز آموزشی معتبر و حتی دست‌یابی به مدارج علمی و شغلی بهتر، نصیب کسانی می‌شود که جزو اقشار پردرآمد و برخوردار جامعه هستند. دربارۀ مباحث مربوط به عدالت آموزشی، مطالبات حوزۀ آموزش و پرورش و اینکه چقدر راه برای تحقق اهداف و برنامه‌های از قبل در نظر گرفته شده در پیش داریم و در مجموع چالش‌های این بخش، اعضای کانون صنفی معلمان ابراز نگرانی کردند.
نیروگاه‌های برق‌آبی در خدمت تأمین برق تابستان
پزشکیان معادلۀ عشق و نفرت
کلمه به کلمه تا عدالت آموزشی!
عبور از «مرد تنفس» برای «قانون تنفس»
افزایش اثر سوخت‌های فسیلی بر گرم شدن زمین
نخستین مطالبه‌گری از «مسعود پزشکیان»
امکان بهره‌مندی دانش‌آموزان از مصوبه «تک ماده» برای ۴ درس «نهایی»
تدوین آیین‌نامۀ جذب بازماندگان از تحصیل
|پیام ما| از سال ۱۳۹۰، تغییرات عمده‌ای در نظام آموزش رسمی کشور براساس «سند تحول بنيادين آموزش و پرورش» آغاز شده است. از اهدافی که در سند مذکور بر آن تأکید شده، می‌توان به «توسعۀ عدالت آموزشی، ترویج مشارکت فعال کودکان در روند یادگیری و آموزش و توانمندسازی منابع انسانی به‌ویژه مدیریت مدارس و آموزگاران» اشاره کرد. در ایران، علاوه بر کودکان مهاجر عمدتاً افغانستانی بازمانده از تحصیل که عموماً فاقد کارت اقامت قانونی هستند، بیش از ۷۷۰ هزار کودک در سنین ۶ الی ۱۶ سال از تحصیل بازمانده‌اند. مانع قانونی برای دسترسی کودکان پناهنده به آموزش رسمی در سال ۱۳۹۴ برداشته شد. باوجوداین اما هرسال در آغاز سال تحصیلی، تعدادی از کودکان در سن آموزش برای ثبت‌نام مراجعه نمی‌کنند و این چالش جدی برای نظام آموزشی ایران است و نیازمند بازنگری در روش‌های جذب بازماندگان. در این راستا دیروز معاون متوسطۀ وزارت آموزش‌وپرورش، از تدوین آیین‌نامۀ جذب بازماندگان از تحصیل در وزارت آموزش‌وپرورش و ستاد پشتیبانی سند تحول خبر داد.
