براساس تصویب شورای‌عالی محیط‌زیست جریمه شکار غیرمجاز حیات‌‌وحش ۳.۹ برابر شد. از نظر معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط‌زیست این افزایش می‌تواند بازدارندگی ایجاد کند و شکار غیرمجاز را کاهش دهد. در مقابل برخی کارشناسان حیات‌وحش معتقدند تنها زمانی بازدارندگی ایجاد خواهد شد که مجموعه‌ای از اقدامات در کنار هم انجام شوند. آنها به «پیام ما» می‌گویند ممکن است یکی از تبعات ناخواستهٔ چنین افزایشی تنها بالا رفتن سطح تعارض و درگیری‌ها باشد.

مجوز اکتشاف و بهره‌برداری از «معدن سرب و روی آلبلاغ» در اسفراین و دو معدن در سرخ‌آباد و انگوران زنجان که همگی در مناطق حفاظت‌شده قرار دارند، درحالی در روزهای اخیر توسط شورای‌عالی حفاظت محیط‌زیست و با حضور رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست صادر شده است که «مجید مخدوم» و «نغمه مبرقعی دینان»، از اعضای این شورا در این جلسه حضور نداشتند و از چندوچون آن بی‌خبرند. مبرقعی با ابراز تأسف از صدور چنین مجوزی به «پیام ما» می‌گوید: «معدن‌کاوی در مناطق حفاظت‌شده استاندارد خاص می‌خواهد و این استانداردها وجود ندارد، حتماً پیگیر این ماجرا خواهیم بود.» و مخدوم هم با تأکید بر اینکه پای چنین مجوزی را امضا نخواهد کرد به «پیام ما» می‌گوید: «اجازهٔ چنین کاری در مناطق حفاظت‌شده را نمی‌دهیم.» معدن آلبلاغ در قلب پارک ملی ساریگل است و منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ انگوران هم با وجود حدود ۲۳ معدن فعال، سال‌هاست توان بارگذاری جدید را ندارد، بااین‌حال این مجوزها توسط شورای‌عالی محیط‌زیست صادر شده است و باید دید آیا با وجود این مخالفت‌ها به مرحلهٔ اجرا می‌رسد یا خیر؟

تاریخ محیط‌زیست ایران با نام «اسکندر فیروز» گره خورده است؛ اغلب افراد او را اولین شخصیتی می‌دانند که حفاظت از گونه‌های حیات‌وحش در ایران را پایه‌گذاری کرد. این درحالی‌است که «منوچهر ریاحی» سال ۱۳۳۴ پیش‌نویس اولین قانون شکار در ایران را نوشت. قانونی که ریاحی برای تصویب آن پافشاری و جهد تمام کرد، آغازی برای راه سخت حفاظت از حیات‌وحش در ایران بود. در پنجاه‌وششمین جلسهٔ سفرنامه‌خوانی، کتاب خاطرات منوچهر ریاحی با عنوان «سراب زندگی، گوشه‌های مکتومی از تاریخ معاصر ایران» بررسی شد. در این نشست «حمیدرضا میرزاده» فعال و خبرنگار باسابقهٔ محیط‌زیست به معرفی این کتاب و شخصیت منوچهر ریاحی پرداخت.

عصر یک روز بهاری است. ترافیک منتهی به یکی از خیابان‌های شهر یاسوج ترافیک سنگینی است. ماشین‌ها به‌سختی عبور می‌کنند. به‌سمت چهارراه اصلی می‌رویم، با خیل جمعیت مواجه می‌شویم که در کنار پیاده‌رو در حال خریدوفروش گیاهان دارویی و خوراکی زاگرس هستند. فروشندگانی که گونی‌هایی پر از بیلهر، کنگر، بن‌سرخ، تره، قارچ، موسیر، کارده و... دارند،‌ آنها را به مشتریان خود عرضه می‌کنند. این بازار پررونق در ابتدای بهار شروع می‌شود و تا خردادماه ادامه دارد. البته این بازار جدا از دیگر مکان‌های فروش گیاهان دارویی و مصرف شخصی است که توسط مردم در مناطق مختلف انجام می‌شود. بسیاری از گونه‌های گیاهی که در این بازارها عرضه می‌شوند، در مناطق زیادی منقرض شده‌اند یا در حال انقراض هستند.

تصاویر حیات‌وحش در شبکه‌های اجتماعی معمولاً دست‌به‌دست می‌چرخد، تصویر عقابی در حال گرفتن طعمه، سنجابی با گلی در دست‌، روباهی که روی کاناپه نشسته یا پلنگی که دم‌دمای غروب آفتاب رو به افق دارد. آیا عکاسی حیات‌وحش پروتکل اخلاقی خاصی دارد؟ عکاسان حیات‌وحش چطور با تصاویری که می‌گیرند،‌ مخاطبان را به اشتباه می‌اندازند؟ چه ترفندهایی وجود دارد و آیا باید از این ترفندها بهره گرفت؟ در گفت‌وگو با «پوریا سرداری»، کارشناس حیات‌وحش که عکاسی از حیات‌وحش را هم به شکل حرفه‌ای دنبال می‌کند‌، این پرسش‌ها را در میان گذاشتیم.

«پرنده‌ها با شبکه‌های اجتماعی آشنا نیستند، آنها نمی‌دانند شما قرار است یک عکس از جوجه یا لانه‌شان بگیرید و بعد آن را با دیگران به اشتراک بگذارید. پرنده‌ها با دیدن شما احساس ناامنی می‌کنند، آنها ممکن است برای همیشه آن لانه را ترک کنند. شما عکس خود را گرفته‌اید، اما در عین حال آسیبی هم زده‌اید که قابل‌جبران نیست.» اینها گفته‌های «ایمان ابراهیمی‌‌»، کارشناس حیات‌وحش، خطاب به کسانی است که این روزها دوربین به‌دست،‌ دنبال عکاسی از پرندگان هستند؛ آنهم در فصل بهار که زیستگاه‌های پرندگان به‌واسطهٔ حضور جوجه‌ها حساسیت بیشتری دارند.

اینجا شکار غیرمجاز تبدیل به یک کار عادی شده‌، مهمان‌ که از کیش و بندرعباس می‌آید برای خوشایندش به کوه می‌زنند و قوچ و میشی شکار می‌کنند. گرگ و پلنگ هم که غذایش کم شود، به دام ما حمله می‌کند. همین دو شب پیش معلوم نیست چه حیوانی به آغل من زد و سه دامم را تلف کرد. از بیمه هم که خبری نیست»! اینها گفته‌های «حسن کمالی» دهیار «دهیچ» در استان هرمزگان و شهرستان میناب است.

دشت زردابه همچنان محل منازعه میان دامداران و سازمان محیط‌زیست است. منطقه سالیان سال است که به‌عنوان پناهگاه حیات‌وحش معرفی شده است، اما در طول این سال‌ها دامداری همچنان به قوت خود باقی بود. حالا در جدیدترین اخبار از منطقه، خبر از ساخت آغل‌هایی توسط افرادی به گوش می‌رسد که حتی دامی هم ندارند و می‌خواهند این آغل‌ها را به دامداران دیگر اجاره دهند. دامداران محلی می‌گویند کار آنها در آغل‌سازی بدون مجوز است. «علی‌اکبر قربانلو»، سرپرست ادارهٔ محیط‌زیست شاهرود که روز گذشته در منطقه بود و به «پیام‌ ما» می‌گوید «این ساخت‌وسازها مدتی است در جریان است و این‌بار مدارک تخلف را به دادگاه ارجاع داده‌ایم.»