قهرمانان من، حتی آنان که به سرطان باختند
۲۰ آذر ۱۴۰۲، ۲۱:۳۳
تا ۱۹ سالگی تصویری از قدرت نداشتم. آنقدر بزرگ شده بودم و به قَدر سن خودم سرد و گرم روزگار را چشیده بودم که بدانم زندگی پر از بالا و پایین است. اما آنطور که در ۱۹ سالگی اتفاق افتاد در تصورم هم نبود. حتی بعدها وقتی بزرگتر شدم هم میدیدم که گاهی فکر میکنی دنیا روبهرویت ایستاده و باید عزمت را جزم کنی تا برای همهچیزی که میخواهی بجنگی. اما جنگ من، مانند جنگ «مامان»، «خاله» و هزاران زن و مرد دیگر وقتی شروع شد که دیدیم چیزی از ما، از درون ما، علیه ما شوریده است: یک کودتا درون ما بهپاست. ۱۹ سالگی برای من نخستین رویارویی با سرطان بود. بعد از آن، روزها برای زندهماندن خودم تلاش میکردم و سالهایی بعد برای برای بهبودی «مادر». من انگار برندهٔ این بازی شدم و مادر درست شبیه قهرمانی اسطورهای، در زمانی که همهٔ سلاحها و سنگرها را از دست داده بود، چشم از جهان فرو بست.
راستش را بخواهید برای خودم یک قهرمانم و همهٔ آدمهایی که تمام روزهای بیماری را پابهپای من میآمدند قهرمانتر. روزهای بیماری اما برای من گاه شیرین بود، داستان درازی از کتابهای خوانده؛ داستانها و نمایشنامههای نوشته، نقاشیهای آماتور و هزار فکر و خیال به پرواز درآمده، شاید چندین غذای جدید، تجربهٔ سفر، همراه با درد و دارو و دکتر و بیمارستان، هزار خندهٔ جمعی و اشکهای قایم شده، حتی گاهی پر از دعوا و داد و فریاد…
برای پدر یا مادر و احتمالاً خواهرها و برادرم اما جور دیگری بود. ما روزهای اضطراب جمعی را تجربه میکردیم آخرش اما: از پسش خوب برآمدیم. مانند همیشه. گویی این عادت خانوادگی ما بود که آخر همهٔ مشکلات «از پسش بر بیاییم». وقتی «مامان» مریض شد اما اوضاع عوض شده بود. داروها پیدا نمیشد. مریضی بدقلقتر از توان داروها بود. اوضاع قابل کنترل نبود. (اوضاع غیرقابل کنترل یکی از آن اضطرابهای جمعی است.) سخت است. خودت و تمام اطرافیانت ساعت شنی زندگیای را میبینند که واژگون شده است. چهکسی قرار است دستش را دراز کند و همهچیز را دوباره از اول شروع کند؟ گاهی دستمان نمیرسد. آدم گاهی از خودش بدش میآید. نمیشود که خودت علیه خودت انقلاب کنی. خودت با خودت بجنگی و آخرش خودش به خودت ببازی و یا ببری. اما حقیقت ماجرا اینطور است.
سرطان درد دارد، یأس دارد، خستگی دارد، دربهدر زدن دنبال دکتر و دارو و صفهای طولانی داروخانه و بیمارستان دارد. برای همین میگویم همهٔ آنها که با بیماریهای این چنین مبارزه میکنند قهرمان من هستند. مدال را به گردن خودتان و نزدیکانتان بیازندازید. حتی آنان که به سرطان باختند. آخر بازی هیچکداممان هیچوقت معلوم نیست. مهم همان بازی قشنگ ماست.
برچسب ها:
مطالب مرتبط
معاون کمیته امداد کشور:
تلاش میکنیم کودک ترک تحصیل کرده در استان کرمان نداشته باشیم
طرحهای مختلفی برای زنان شهر برگزار میشود که چندان تأثیرگذار نیستند
توانمندسازی بدون تعیین هدف
«عبدالحسین وهابزاده» یک دهه پس از طرح ایدهٔ «مدرسهٔ طبیعت» از حق کودکی میگوید
طبیعت را به کودکان پس دهید
در خانه پدری «جلال آلاحمد»
پسماندهای تولید کفش به آثار هنری تبدیل شدند
«پیام ما» از کارآفرینی اجتماعی زنان بومی جزیرهٔ کیش گزارش میدهد
«برایا»، بازتاب صدای زنان بومی
گفتوگو با نفیسه آزاد، جامعهشناس دربارهٔ خطاهای سیاستگذاری اجتماعی
ما در اشتباهات «کارشناسان» زندگی میکنیم
منابع محلی میگویند بسیاری از خانههای بهداشت روستایی در منطقه بلوچستان قابلیت ارائهٔ خدمات ندارند
کمبود اقلام بهداشتی در مناطق سیلزده
نهالکاری و قرق جنگلهای آسیبدیده زاگرس
برگزیدگان «دومین دورهٔ جایزهٔ دکتر مجتبی معین» معرفی شدند
تقویت ابتکارهای جمعی در سازمانهای مدنی
بررسیها نشان میدهد تا ۱۰ درصد هزینههای خانوارهای شهری و تا ۱۷ درصد هزینههای خانوارهای روستایی صرف اینترنت میشود
تعمیق نابرابری با اینترنت گران
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- بهترین برند چرم ایران کدام برند است؟
- روغن صنعتی مایعی جادویی برای افزایش عمر مفید ماشین آلات
- ۱۰ ماده غذایی که به شما در سفر به سوی کاهش وزن کمک میکنند
- چاپ ترافارد؛ هر آنچه که باید درباره این نوع چاپ دستی بدانید
- اقدامات لازم برای اسباب کشی و جابجایی منزل
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید