قدرتهای اقتصادی جهان به منظور اقدامات اساسی برای مقابله با بحران آب و هوایی، در نشستی مجازی به میزبانی آمریکا شرکت میکنند
آخرین فرصت رهایی از کربن
فعالان محیط زیست خواهان آن هستند که تا سال 2030، انتشار گازها به اندازه 50 درصد سطح انتشار در سال 2005 کاهش یابد اما برخی تحلیلگران معتقدند سطح کاهش 40 تا 45 درصدی، واقعبینانهتر است
۳۱ فروردین ۱۴۰۰، ۰:۰۰
جو بایدن رئیسجمهوری ایالات متحده آمریکا در نقطه کلیدی و حساسی از تعهداتش در مورد اقدام برای مقابله با تغییرات آبوهوایی ایستاده است. این هفته قرار است او برنامههای اصلی خود را برای مقابله با بحران آبوهوایی مشخص کند و از همه اقتصادهای بزرگ جهان بخواهد که در اقدامی جسورانه در کاهش انتشار گازهای گلخانهای در یک دهه آینده بپیوندند.رئیسجمهوری آمریکا اضطرار آبوهوایی را یکی از اولویتهای مهم دولتش اعلام کرده و گفته که رشد پاک باید راهی برای احیای اقتصاد آمریکا پس از شیوع ویروس کرونا باشد. به گزارش گاردین، بایدن و جان کری، نمایندهاش در امور آبوهوایی، قرار است میزبان 40 نفر از رهبران جهان باشند تا در مورد بحران آبوهوایی گفتوگو کنند و به دنبال تعهدات جدیدی برای کاهش انتشار کربن و رسیدن به اهداف تعیین شده در توافق اقلیمی پاریس باشند. انتظار میرود که در همین نشست یا کمی بعد از آن، آمریکا برنامه ملی خود را برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای در ده سال آینده آشکار کند. اگر این طرح – که در پیمان پاریس از آن به عنوان «تعهد ملی تعیین شده» یا ان.دی.سی یا میکند- به اندازه کافی جسورانه باشد، و سایر کشورها هم بتوانند به راحتی آن را دنبال کنند، دنیا این فرصت را پیدا میکند که به اهداف تعیین شده در توافق پاریس دست یابد و مانع از رسیدن به سطوح خطرناک گرمای زمین بشود. اگر نه، باید انتظار عمیقتر شدن بحران آبوهوایی را داشته باشیم، چرا که با افزایش انتشار کربن پس از تعطیلیهای کرونا، با حجم ناگهانی کربن روبهرو میشویم. کریستینا فیگورس، رئیس پیشین بخش آب و هوای سازمان ملل که بر نشست پاریس نظارت میکرد، گفته است: «همه باید در تعهد ملی تعیین شده خود بهتر عمل کنند. ما باید جاطلبیهایمان را بیشتر کنیم. اطلاعات و دادههای جدیدی که در علوم آبوهوایی منتشر میشود نشان میدهد که به نقطه بحرانی بسیار نزدیکیم. دیگر نمیتوانیم در مسیر افزایش انتشار گازها گام برداریم.» ارزیابی سازمان ملل نشان میدهد که تعهدات ملی تعیین شده فعلی در نهایت باعث کاهش 1 درصدی انتشار گازها تا سال 2030 میشود. فعالان محیط زیستی خواهان آن هستند که تا سال 2030، انتشار گازها به اندازه 50 درصد سطح انتشار در سال 2005 کاهش داشته باشد، اما برخی دیگر از تحلیلگران معتقدند که سطح کاهش 40 تا 45 درصدی، واقعبینانهتر است. اما یک چیز روشن است. واقعیت این است که آمریکا میخواهد پس از خروج ترامپ از توافق پاریس، تعهدات ملی خود را مشخص کند. تعهدات ملی تعیین شده بسیار ضروری هستند چون اهداف طولانیمدت به اندازه کافی نمیتوانند مسئله بحران آبوهوایی را حل کنند. اتحادیه اروپا و بسیاری از کشورها از جمله آمریکا و چین، اهدافی را تعیین کردهاند که تا اواسط قرن (2050) به انتشار صفر کربنی برسند، اما بدون کاهش قابل توجه انتشار کربن در این دهه، آن اهداف بلند مدت کاربرد چندانی ندارند. این بدین خاطر است که آب و هوا با تجمع دیاکسیدکربن و سایر گازهای گلخانهای در اتمسفر به شدت متاثر میشود. با تعطیلی سراسری در دنیا در سال گذشته، انتشار گازها به شدت کاهش یافت، اما با باز شدن اقتصادها دوباره و به سرعت افزایش یافت. تا ماه دسامبر، انتشار کربن به سطح سال 2019 رسید و دادههای این ماه نشان میدهد که دیاکسیدکربن در اتمسفر به 50 درصد بالاتر از سطح پیشاصنعتی رسیده است. گفتوگوهای حیاتی سازمان ملل درباره آبو هوا در نشست Cop26 که قرار است در ماه نوامبر(آبان) در گلاسکو برگزار شود، بر روی همگامسازی هرچه بیشتر کشورها با میزان تعهدات قوی ملیشان متمرکز خواهد بود. آلوک شارما، رئیس نشست Cop26 میگوید: «اهداف جهانی برای سال 2030، برای دستیابی به اهداف تعیین شده در توافق پاریس کافی نیست. بنابراین بریتانیا از میزبانی این نشست استفاده میکند تا از همه کشورها بخواهد اهداف کاهش انتشار گازها را که برای سال 2030 تعیین کرده بودند، در مسیر انتشار کربن صفر قرار دهند.» بریتانیا که خود پیشتر تعهد ملی تعیین شدهاش را ثبت کرده، متعهد شده تا سال 2030، انتشار کربن را نسبت به سال 1990، کاهش 68 درصدی بدهد. این بدان معناست که بریتانیا بیشتر و سریعتر از هر کشور توسعه یافته دیگری، انتشار کربن را کاهش میدهد.با این حال برخی از تحلیلگران معتقدند که این کشور میتوانست حتی از این هم فراتر برود. اتحادیه اروپا متعهد به کاهش 55 درصدی شده است، گرچه پارلمان اروپا کاهش 60 درصدی را ترجیح داده است. ناتانیل کئوهان، معاون ارشد رئیس صندوق دفاع از محیط زیست گفته است: «این دهه، تعیین کننده است و آنچه در 10 سال آینده اتفاق میافتد، بسیار مهم است، اما فقط انگلیس و اتحادیه اروپا اهدافی را برای سال 2030 ارائه دادهاند که با هدف کربن صفر سال 2050 مطابقت دارد.» چین که بزرگترین عامل انتشار گازهای گلخانهای در جهان است، در ماه سپتامبر سایر کشورها را با هدف تعیین شده خود که رسیدن به انتشار کربن صفر تا سال 2050 بود، شگفتزده کرد اما این کشور هنوز تعهد ملی تعیین شدهای ارائه نداده است. پاول بلدسو، از موسسه سیاستهای پیشرو در واشینگتن میگوید: «اگر چین چیزی نگوید، اوضاع خوب پیش نخواهد رفت. چین اگر در مورد کربن صفر جدی است، اما اقدامات لازم را انجام نمیدهد. آنها در حال ساختن 150 نیروگاه جدید با زغالسنگ هستند.» پکن در برنامه پنج ساله اخیر خود تاکید کرده که تا سال 2030، به نقطه اوج میزان انتشار کربن خود میرسد و دیگر از آن بالاتر نخواهد رفت، اما برخی از تحلیلگران معتقدند که همین حالا هم برای کشاندن جهان به سمت کربن صفر خیلی دیر شده، در حالی که برخی از کشورها از اوج انتشار در سال 2025 حرف میزنند. روز شنبه، پس از سفر جان کری به شانگهای، آمریکا و چین در بیانیه مشترکی اعلام کردند که متعهد به همکاری برای مقابله با بحران آبوهوایی هستند. به گفته هلن مونتفورد، معاون رئیسجمهور در امور آب و هوا و اقتصاد در انستیتوی منابع جهانی، نشست این هفته کاخ سفید، که پیش از نشست Cop26 برگزار میشود، اقدام بسیار مهمی است که میتواند سایر اقتصادهای بزرگ جهان را برای گام نهادن در این مسیر تشویق کند. به عنوان مثال، کانادا تحت فشار است تا تعهد ملی خود را تقویت کند و آن را بلندپروازانهتر کند. کره جنوبی شاید با تاخیر یک ماهه تعهد ملی خود را ارائه کند اما ممکن است این هفته متعهد شود که از زغالسنگ فاصله بگیرد. ژاپن هم سال گذشته که به خاطر ارائه تعهد ملی که با 5 سال گذشته تقریبا هیچ تفاوتی نداشت، بسیار مورد انتقاد قرار گرفت، حالا قول داده که در این طرح بازبینی جدی کند. هند با هدف صفر کردن انتشار کربن روی انرژیهای تجدیدپذیر سرمایهگذرای کرده، اما در تهیه نقشه راهی برای عدم وابستگی به زغالسنگ دچار مشکل شده است. با برخی از کشورها اما چالش وجود خواهد داشت. پاول بلدسو میگوید: «به اندازه کافی به روسیه توجه نشده است. مسکو تمایل به نقش حداقلی در نشست Cop در سالهای اخیر داشته اما تولید کننده بزرگ گاز و نفت است و حتی قدمهای کوچکش هم میتواند بسیار موثر باشد. حتی اگر همه این کشورها هم با تعهدات قوی به نشست Cop26 بیایند، باز هم نیمی از جنگ باقی مانده است. بسیاری از کشورها نتوانستند حتی به تعهدات پیشین خود عمل کنند. دکتر نیکلاس هونه از موسسه «اقلیم جدید» معتقد است که تمرکز دولتها باید روی اجرای اهداف از طریق اقدامات سیاسی باشد: «هیچ کشوری نتوانسته سیاستهای لازم را داشته باشد. دولتها باید رویکردشان را عوض کنند.»
مطالب مرتبط
مرمت و بازسازی «خانه شهر» کرمان به کجا میرسد؟
مجرمان در کرمان به جای زندان، درخت میکارند
محیط زیست کرمان: غازهای وحشی تلف شده در رفسنجان نمونهگیری میشود
آخرین وضعیت سفر در تعطیلات ۲۲ بهمن
ترافیک سنگین در قشم و گیلان و کمبود جا در بوشهر
۲۷ روز پس از حمله تروریستی کرمان
تعداد مجروحان بستری در بیمارستان به ۷ نفر رسید
شهادت نازنین آچکزهی یکی دیگر از مجروحان حادثه کرمان
۱۷ روز بعد از حادثه تروریستی کرمان
ترکشهایی که امکان خارج کردن آنها نیست
افزایش ۲۶ درصدی مرگهای منتسب به آلودگی هوا در ۱۴۰۱
۲۵ مجروح حادثه تروریستی کرمان همچنان بستریاند
وزیران گردشگری ۳۵ کشور آسیایی در راه یزد
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- روغن صنعتی مایعی جادویی برای افزایش عمر مفید ماشین آلات
- ۱۰ ماده غذایی که به شما در سفر به سوی کاهش وزن کمک میکنند
- چاپ ترافارد؛ هر آنچه که باید درباره این نوع چاپ دستی بدانید
- اقدامات لازم برای اسباب کشی و جابجایی منزل
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید