سایت خبری پیام ما آنلاین | چرا مس در شیراز سپر انداخت/ بدترین نمایش تیم بگوویچ در چهار بازی

چرا مس در شیراز سپر انداخت/ بدترین نمایش تیم بگوویچ در چهار بازی





۱۰ خرداد ۱۳۹۵، ۲۰:۱۱

چرا مس در شیراز سپر انداخت/ بدترین نمایش تیم بگوویچ در چهار بازی

سعید قرایی
در طول چهار بازی که مس از ابتدای این فصل لیگ یک برگزار کرده بود، بازی برابر فجر سپاسی ضعیف ترین نمایش این تیم محسوب می شد که در شرایط عادلانه، تیم وینگو بگوویچ می بایست با اختلاف سه گل مغلوب میزبان خود باشد.
در این بازی تیم سپاسی بیش از 6 موقعیت مسلم گلزنی در اختیار داشت و در بیش از هفتاد درصد بازی نیز، توپ در زمین تیم مس چرخید تا مشخص شود شاگردان بگوویچ در این بازی عملا حرفی برای گفتن نداشتند و به غیر از چند موقعیت که در پایان بازی آن هم برروی حملات احساسی برای مس ایجاد شد، این تیم کار خاص دیگری را در این بازی انجام نداد.
اما شاید بیشتر از آنکه رخ دادن این جریان بازی را به حساب نمایش دیدنی تیم سپاسی بگذاریم، باید آن را به بازی ضعیف مسی ها در این مسابقه مربوط بدانیم که با سبک بازی خود، عملا تیم سپاسی را سوار میدان کردند و خود را خیلی زود در برابر این تیم خلاء سلاح نمودند.
با شروع بازی تیم مس نشان داد که این قابلیت را دارد که در زمین تیم میزبان جولان دهد و تیم سپاسی خیلی از نظر مهره و تاکتیک سر بر تیم مس کرمان نیست. چند حرکت بازیکنان مس در زمین سپاسی در دقایق ابتدایی این موضوع را به خوبی نشان داد و مشخص شد با سرعت امرایی و شجاعی، شاید مسی ها در این بازی بتوانند خط دفاع حریف را تحت تاثیر قرار دهند.
اما از دقیقه بیست بازی به بعد بود که ناگهان مس به صورت عجیب و خود خواسته ای، به سبکی بازی کرد که کاملا باب میل شیرازی ها بود…. مسی ها با وجود اینکه در زمین خودی تجمع کرده بودند اما با اشتباهات انفرادی و با زدن ضربه های بی دقت به توپ نه در دور کردن توپ از پای بازیکنان سپاسی موفق بودند و نه در بازیسازی برای بازیکنان همدسته… در پی همین اشتباه در زدن ضربه به توپ بود که بازیکنان سپاسی را همچنان صاحب توپ نگه می داشت تا پوشش بازیکنان مس از یکدیگر نیز به شکل عجیب و غریبی بهم بریزد تا جایی که با وجود پنج تا شش بازیکن مس در پشت و محوطه جریمه مس، اما یک بازیکن از سپاسی به راحتی صاحب موقعیت می شد و اگر مس در نیمه اول گلی دریافت نکرد فقط به دید کج مهاجمان حریف برمی گشت که دروازه خالی مس را گم می کردند!
سپاسی تیمی نبود که از نظر قدرت به آن حدی باشد که مس را تماما تحت تاثیر خود قرار دهد و در زمین مس خیمه بزند اما مسی ها با خارج کردن خط میانی خود از بازی، عملا برای سپاسی ها جهت ورود به زمین خود بفرما می زدند…! مس زمانی که صاحب توپ می شد بلافاصله پشت مدافعان تیم سپاسی را در کناره ها هدف قرار می داد و با این منطق که تیم شیرازی جلو کشیده است، درصدد بود با توپ های بلند و سرعت بازیکنان هجومی کناری خود به تیم سپاسی ضربه بزند… اما توپ های بلند مس دو سرنوشت بیشتر نداشتند… آن ها یا با ضربه های بدی که به آن ها نواخته می شد یا اصلا به مقصد نمی رسیدند و یا اینکه با تشخیص تاکتیک حملات مس توسط نیمکت سپاسی خنثی می شدند و در چند نوبت این توپ ها توسط بازیکنان زرد پوش که بلافاصله پس از صاحب توپ شدن بازیکنان مس به کناره های خط دفاعی خود متمایل می شدند قطع می گردید…
در این لحظات همه منتظر بودند که وینگو بگوویچ برروی نیمکت مس پلان بی خود را رو کند و با تغییر تاکتیک تیم مس، ضمن غافلگیر کردن تیم سپاسی، تیم خود را هم از زیر فشار خارج کند، اما در زمین بازی هیچ نشانه ای از این موضوع به چشم نمی آمد.
مشخص بود با روند فشاری که از سوی سپاسی بر دروازه مس وارد می شود، خط دفاع این تیم ضریب اشتباهات خود را بالاتر خواهد برد و سرانجام در یک صحنه هم که شده، بازیکنان میزبان حواس خود را جمع خواهند کرد و دیگر فرصت شانس را در اختیار مسی ها برای بسته نگه داشتن دروازه خود نمی دهند.
این اتفاق در دقیقه 68 رخ داد و با اشتباهی که مختاری انجام داد دروازه مس باز شد… در این دقیقه مختاری بی جهت توپ را از بازیکن هم دسته کناری خود دریافت می کند تا احتمالا یکی دیگر از توپ های بلند بی هدف مس در این بازی را ارسال کند که با پرس بازیکن سپاسی توپ را از دست می دهد. مشخص بود که بازیکنان دفاعی مس که زیر فشار کاملا آچمز بودند سرانجام اشتباه خواهند کرد و در صحنه گل سپاسی این مسئله کاملا به چشم آمد که در حضور 9 بازیکن مس در محوطه جریمه خودی و روی شش قدم، همگی آن‌ها به همراه ارشاد یوسفی دچار اشتباه شوند و بازیکن سپاسی خیلی راحت دروازه مس را باز کند.
درصورتی که اگر مس سبک بازی خود را در جریان این مسابقه تغییر می داد و خط دفاعی خود را توسط بازی دادن به هافبک ها و بازیسازی از میانه زمین، از زیر فشار خارج می کرد، اشتباهی به همین راحتی در تیم مس مسلما هرگز رخ نمی داد.
جالب اینکه در دقایق پایانی بازی، همانند دقایق ابتدایی، تیم مس نشان داد که برروی زمین و پاس های کوتاه خیلی راحت تر می توانست آدرس محوطه سپاسی را پیدا کند و در دو صحنه که زنده روح و مرزبان با پاس های تودر توپ را به پشت محوطه سپاسی رساندند، مس صاحب موقعیت گل شد که در این بازی از این بابت کاملا فقیر بود.
آنچه که در این بازی کاملا گنگ بود این نکته بود که چرا بگوویچ دستور تغییر سبک بازی تیم خود را نداد و چرا مسی ها در اجرای تاکتیک او نیز تا این حد ضعیف بودند. بهرشکل در بازی های قبل، توپ رسانی مس از همین طریق توپ های بلند خیلی بهتر از آنی بود که در شیراز دیدیم.
بهرشکل مس در شیراز سزاوارانه شکست را پذیرفت تا در ضعیف ترین بازی این فصل خود تاکنون، دومین شکست را قبول کند. مسلما مس باید بداند عادت به باخت همان پاشنه آشیلی است که بالای جدول را به راحتی از مس خواهد گرفت و این تیم باید در بازی های بیرون از خانه خود نیز امتیاز کسب کند تا راه قرار گرفتن در جمع مدعیان را برای خود باز نگه دارد.
با وجود این شکست، مس باید بلافاصله در بازی خانگی هفته بعد خود برابر ایرانجوان بوشهر، جبران مافات کند و اجازه ندهد که فاصله خود با تیم های بالای سر به حد دردسرساز افزایش پیدا کند.

به اشتراک بگذارید:





پیشنهاد سردبیر

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *