نتایج جستجو برای: مسکن ملی
مزایدهٔ ۱۲۶ بنای تاریخی
|پیام ما| طبق اعلام مدیرعامل صندوق توسعه و احیا که پیشازاین به رسانهها گفته بود، از ابتدای تأسیس این صندوق (حدود ۱۸ سال)، ۱۰۸ بنا واگذار شده است، اما در شش ماه منتهی به پایان سال ۱۴۰۲، ۳۶ بنا در ۱۲ استان کشور از سوی مردم جذب سرمایه شده است و ۲۷۰ میلیارد تومان در این بناها سرمایهگذاری میشود؛ واگذاریها که البته طی سالهای گذشته با اماواگرهایی از سوی کارشناسان و دوستداران میراثفرهنگی همراه بوده است. «شهاب طلایی» این بار گزارشی از عملکرد صندوق در سال گذشته را در نشست خبری خود ارائه کرد.
زنگ خطر غفلت از آمایش سرزمین
بی توجهی به طرحهای بالادستی و آمایش سرزمین باعث تخصیص امکانات نامتوازن به شهرها شده است که نتیجه آن حاشیهنشینی و ساختوسازهای غیراصولی در شهرها است. این بهم ریختگی موجب هدر رفت منابع مالی، انرژی و آلودگیهای زیست محیطی میشود. همچنین در چنین شرایطی هیچ یک از مولفههای مدنظر معماری پایدار در شهرهای امروزی ایران نمیتواند محقق شود. این امر موجب نگرانی بسیاری از متخصصان حوزه معماری و شهرسازی شده است. ترانه یلدا، معمار و شهرساز ایرانی از جمله کسانی است که در سالهای اخیر نسبت به ساختوسازهای غیراصولی و بیتوجهی به طرحهای موجود هشدار داده است. به اعتقاد او، اگر به طرحهای منطقهای و آمایش سرزمین توجه نشود به مرحلهای میرسیم که مردم مجبور به ترک خانهها و شهرهای خود میشوند.
سهنهاد شصتساله
ششدهه از تأسیس «وزارت آب و برق»، «سازمان تعاون روستایی ایران» و «سازمان جلب سیاحان» گذشت. سهنهاد در سهحوزۀ مجزا اما هرسه مهم و مؤثر در توسعۀ پایدار، هرچند که تقریباً جایگاه و پایگاه هیچیک درست فهم و درک نشده است.
سیلزدگانِ مقروض
دولت پس از سیلاب اسفند سال ۱۴۰۲ در جنوب استان سیستانوبلوچستان خسارتهای سیلاب را برآورد کرد و به عادت معمول وعدهٔ جبران داد. بااینحال، اهالی مناطق سیلزده میگویند خسارت سیلهای پیشین نیز برایشان جبران نشده است. کشاورزان و دامدارانی که زمینها و دامهایشان را آب برده و محصولات کشاورزیشان از دست رفته است، میگویند هنوز بهدلیل وامهایی که سال گذشته برای بازسازی چاه و ادوات کار گرفتهاند، مقروض بانکها هستند و نمیدانند چطور باید از پس بازپرداخت آن برآیند؛ آنهم در شرایطی که تکلیف معاششان معلوم نیست. علاوهبراین، شهروندان و روستانشینان این مناطق میگویند بهداشت اندک، تخریب چاههای فاضلاب در این شرایط آنان را مبتلا به بیماری پوستی کرده است که با گرمتر شدن هوا بدتر نیز خواهد شد. بااینحال، دانشگاه علومپزشکی این استان و مرکز بهداشت و درمان این استان تاکنون طغیان یا همهگیری هیچ بیماری ناشی از سیلابی را تأیید نکرده است.
آبگرفتگی؛ عیدی اهوازیها
خوزستانیها سال نو را با آبگرفتگی آغاز کردند. سناریویی تکراری که تقریباً هر سال در بارندگی گریبان شهروندان را میگیرد. در پایان یک سال گرم و خشک، سال جدید با آبگرفتگی در 11 شهرستان شروع شد. بیشترین آن در اهواز که خانههای زیادی زیر آب رفت و باعث شد وعدههای دولت سیزدهم برای حل مشکل آبهای سطحی رنگ ببازد. اولین سامانه بارندگی 29 اسفند ماه بود که رواناب را در خیابانها جاری کرد. دومین سامانه در پنجم و ششم فروردین ماه با 41 میلیمتر بارش سطح وسیعی از شهر اهواز را فراگرفت و سیلاب به برخی از خانهها هم راه یافت. برخی مناطق اهواز تا دو روز زیر آب ماندند و آب از آنها تخلیه نشد، بهطوری که منجر به تعطیلی ادارات اهواز و کارون در روز ششم فروردین شد.
قریب به ۲۵۰ هزار بنای ناپایدار در استان تهران
مدیرکل راه و شهرسازی استان تهران گفت: قریب به ۲۵۰ هزار بنای ناپایدار در استان تهران خطر ساز هستند و نفوذ ناپذیری در این محدودهها مشکل اساسی است.
ما در اشتباهات «کارشناسان» زندگی میکنیم
سال ۱۴۰۲ در حالی روبهپایان است که جامعهٔ ایران با مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی متعددی روبهرو است. مسائلی که سیاستمداران همواره میگویند برای حلوفصلشان راهحلهای فوری در آستین دارند. راهحلهایی که دستکم در برخی از موارد نهتنها موجب حلوفصل مسائل نشدهاند؛ بلکه آنها را تشدید هم کردهاند. یکی از آخرین نمونههای این مسائل را میتوان به مصوبات و ایدههایی مربوط دانست که نمایندگان مجلس برای مقابله با موضوعات مربوط به پوشش زنان در پیش گرفتهاند یا در سر دارند. مثال آخرش ایده جریمه سه میلیون تومانی زنانی است که حجابشان را رعایت نکنند. ایدهای که موجی از واکنش را در جامعه به همراه داشت. در چنین وضعیتی مقصود سیاستگذار از «مردم» چه کسانی است؟ مردم چگونه صدایشان را به گوش تصمیمسازان میرسانند؟ آیا صدای آنها به جلسات دیوانسالاران راهی دارد؟ آیا جامعه ردی از صدایش در تصمیمات میبیند؟ اینها پرسشهایی است که عصر یک روز بارانی با نفیسه آزاد، جامعهشناس و پژوهشگری اجتماعی در میان گذاشتم. آزاد در تمام طول گفتوگو کوشید با صورتبندی مسائل موجود توضیح دهد که «سیاستگذار ظرفیت شنیدن صداهای متنوع جامعه» را ازدستداده و این وضعیت موجب شده از تقاضاهای عمومی در سیاستگذاری ردی دیده نشود. آزاد هر چند با نقدی صریح از مشکلات سیاستگذاری اجتماعی در ایران سخن گفت؛ اما در پایان یادآوری کرد که به «عاملیت جامعه» در بزنگاههای مهم امیدوار است؛ مثل بارانی همان عصر زمستانی که هر چند مخازن سدها را پر نکرد اما نشانهای از امید به ادامه زندگی است.
شهرها را برای شهروندان «زیستپذیر» کنید
کمتر از ۳۰ سال دیگر یعنی تا سال ۲۰۵۰، ۷۰ درصد جمعیت جهان شهرنشین میشوند. در آینده هرچند احتمالاً فرصت اشتغال بیشتر و دسترسی بهتری به خدمات فراهم میشود، اما این تغییر میتواند خطری بزرگ برای آیندهٔ بهداشت و سلامت عمومی باشد. براساس گزارشهای سازمان جهانی بهداشت، اگر سیاستگذاران و مدیران شهری چارهای برای بهبود زندگی شهری نیندیشند، شهرنشینی به یکی از تهدیدهای جدی برای سلامت عمومی مردم قرن ۲۱ تبدیل میشود. طبق این گزارش تاکنون فقط ۱۲ درصد شهرها توانستهاند به اهداف کنترل آلودگی برسند و همین حالا هم بسیاری از شهرها با مشکلاتی چون سکونتگاههای غیررسمی، نبود دسترسی به آب سالم و فقر دستوپنجه نرم میکنند. بنابراین، پیشبینی میشود در آینده ازدحام بیش از حد در شهرها منجر به افزایش ابتلا به بیماریهای عفونی و همچنین افزایش نرخ خشونت، بیماریهای غیرواگیر و بیماریهای روانی بهدلیل نحوهٔ معماری محیطهای شهری شود. به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت میگوید شهرها باید اولویت برنامهریزی قرار بگیرند تا با یک رویکرد حکمرانی بینبخشی مؤثر برای تقویت توسعهٔ محلی، حکومتها را در برابر اهداف ارتقای سلامت عمومی پاسخگو کنند.