نتایج جستجو برای: فیلم سینمایی
کسی بهسادگی مهرجویی نمیشود
سینمای ایران این روزها داغدارتر از همیشه است، اما داغ بیستدوم مهرماه امسال همچنان تازه مانده. قتل فجیع «داریوش مهرجویی» و همسرش «وحیده محمدیفر» آنچنان شوک بزرگی برای سینمای ایران بود که هنوز هم حرف زدن دربارهٔ آن دشوار و غیرقابلباور است، اما بااینحال آنچه برجایمانده کارنامه و میراث مهرجویی برای سینما است. اینکه هنوز هم بسیاری معتقدند اگر مهرجویی و «گاو» او نبود، شاید سینما مسیر دیگری را طی میکرد. حالا روز سهشنبه، چهاردهم آذرماه، یادبودی برای او در خانهٔ سینما توسط انجمن منتقدان و نویسندگان ایران برگزار شد و «احمد طالبینژاد»، و «جواد طوسی» منتقدان سینما، «سیروس الوند» فیلمساز و «مرتضی فرشباف» سینماگر، از میراث این کارگردان جریانساز گفتند.
بیتا هستم
روزی روزگاری دریاچه
چشماندازی برای پایداری
ناقوس مرگ سینمای روشنفکری
سینمای اکولوژی، سینمای پایداری
سکانس هولناک
همه چیز قبل از حوالی ساعت ده و نیم شب که «مونا» به خانه پدرش در کرج برود، اتفاق افتاده بود. «مونا» با صحنه هولناک قتل پدر و مادرش روبرو شد و با پلیس تماس گرفت. ساعتی بعد پزشکی قانونی اعلام کرد: «قتل با ضربات متعدد چاقو یا شیء برنده.» این سکانس پایانی زندگی «داریوش مهرجویی» ۸۴ ساله و همسرش «وحیده محمدیفر»، نویسنده و فیلمنامهنویس در شامگاه بیستودوم مهرماه بود. سکانسی که کمتر کسی فکر میکرد اینچنین رقم بخورد.
سه تردید و کمی بیشتر