نتایج جستجو برای: معماری پایدار
زنگ خطر غفلت از آمایش سرزمین
بی توجهی به طرحهای بالادستی و آمایش سرزمین باعث تخصیص امکانات نامتوازن به شهرها شده است که نتیجه آن حاشیهنشینی و ساختوسازهای غیراصولی در شهرها است. این بهم ریختگی موجب هدر رفت منابع مالی، انرژی و آلودگیهای زیست محیطی میشود. همچنین در چنین شرایطی هیچ یک از مولفههای مدنظر معماری پایدار در شهرهای امروزی ایران نمیتواند محقق شود. این امر موجب نگرانی بسیاری از متخصصان حوزه معماری و شهرسازی شده است. ترانه یلدا، معمار و شهرساز ایرانی از جمله کسانی است که در سالهای اخیر نسبت به ساختوسازهای غیراصولی و بیتوجهی به طرحهای موجود هشدار داده است. به اعتقاد او، اگر به طرحهای منطقهای و آمایش سرزمین توجه نشود به مرحلهای میرسیم که مردم مجبور به ترک خانهها و شهرهای خود میشوند.
بادگیر، نمادی از معماری پایدار
خسارات سیلاب به آثار تاریخی در سیستانوبلوچستان
جنوب استان سیستانوبلوچستان یکی از تاریخیترین نقاط استان سیستانوبلوچستان است و با وقوع سیل اخیر، بیم آن میرود که محوطههای باستانی و بناهای تاریخی و قلعههای بسیاری از دورههای پیش از تاریخ تا دوران ساسانی و اسلامی در این بخش از سیستانوبلوچستان دچار آسیب و خسارات زیادی شده باشند.
استراتژیهای معماری زیستاقلیم در مناطق استوایی
کلمه «استوایی» یا «گرمسیری» ذهن ما را به فضایی با گرما و رطوبت دائمی میبرد. جایی با بارشهای زیاد و پوشش گیاهی سبز. بعضی آن را به مانند یک بهشت میدانند اما بعضی دیگر از معایب زندگی در چنین آبوهوای صحبت میکنند. در مقابل انتقادها، پروژههای معماری متفاوتی برای سازگاری انسان در چنین شرایطی تعریف شده است که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود.
«برایا»، بازتاب صدای زنان بومی
بسیاری از مردم، جزیرهٔ کیش را به مراکز خرید، هتلها، رستورانها و کافهها میشناسند؛ درحالیکه جزیرهٔ کیش مکانهای دیدنی و پاتوقهای کمتر شناختهشدهای در روستاهایی به اسم «باغو» و «سفین» دارد که در میان ساختوسازهای انبوه و جریانهای مخرب جزیره اتفاقهای نو و خلاقانهای را رقم زده است. یکی از این اتفاقهای خوب در جزیرهٔ کیش تأسیس «خانهٔ زنان بومی کیش»، احیا و بازسازی گاراژهای قدیمی و تبدیل آن به کافهای برای فروش محصولات خوراکی جنوبی و دکانی برای فروش دستسازههای زنان است. کافهای دلنشین و زیبا در محلهٔ سفین قدیم، روبهروی موزهٔ مردمشناسی خانهٔ بومیان کیش که تا چند سال پیش گاراژهای قدیمی بودند که هرگز کسی به آنها توجه نمیکرد. تا اینکه «نغمه نقیلو» همراه با تیم «انجمن طرح سرزمین» تصمیم میگیرند این مکان را به محلی برای کارآفرینی اجتماعی زنان با هدف توسعهٔ گردشگری پایدار در روستای سفین تبدیل کنند. آنها با پشتکاری که داشتند موفق شدند این مکان را به یکی از جاذبههای گردشگری و پاتوق خوراکی، فرهنگی و هنری در بیاورند.
کاشیهای رنگپریده
کاشیهای فیروزهای، لاجوردی و آبی در بناهای باشکوه ایرانی از شوش و تختجمشید تا مسجد کبود تبریز و مسجد جامع اصفهان هنر زبانزد ایرانیان است که بعد از ظهور اسلام در گوشهوکنار این مرزوبوم به غایت خود رسیده و درخشیده است. بااینحال، هنر کاشیکاری ایرانی یا همان کاشی هفترنگ در مهد شکوفاییاش، حال خوشی ندارد و در ورطهٔ فراموشی افتاده است.
شهرها را برای شهروندان «زیستپذیر» کنید
کمتر از ۳۰ سال دیگر یعنی تا سال ۲۰۵۰، ۷۰ درصد جمعیت جهان شهرنشین میشوند. در آینده هرچند احتمالاً فرصت اشتغال بیشتر و دسترسی بهتری به خدمات فراهم میشود، اما این تغییر میتواند خطری بزرگ برای آیندهٔ بهداشت و سلامت عمومی باشد. براساس گزارشهای سازمان جهانی بهداشت، اگر سیاستگذاران و مدیران شهری چارهای برای بهبود زندگی شهری نیندیشند، شهرنشینی به یکی از تهدیدهای جدی برای سلامت عمومی مردم قرن ۲۱ تبدیل میشود. طبق این گزارش تاکنون فقط ۱۲ درصد شهرها توانستهاند به اهداف کنترل آلودگی برسند و همین حالا هم بسیاری از شهرها با مشکلاتی چون سکونتگاههای غیررسمی، نبود دسترسی به آب سالم و فقر دستوپنجه نرم میکنند. بنابراین، پیشبینی میشود در آینده ازدحام بیش از حد در شهرها منجر به افزایش ابتلا به بیماریهای عفونی و همچنین افزایش نرخ خشونت، بیماریهای غیرواگیر و بیماریهای روانی بهدلیل نحوهٔ معماری محیطهای شهری شود. به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت میگوید شهرها باید اولویت برنامهریزی قرار بگیرند تا با یک رویکرد حکمرانی بینبخشی مؤثر برای تقویت توسعهٔ محلی، حکومتها را در برابر اهداف ارتقای سلامت عمومی پاسخگو کنند.
«گرنویل» داستان موفق یک احیا
احیای بافت تاریخی در مناطق شهری به رسمی تکراری در بسیاری از شهرهای جهان بدل شده است؛ از ایتالیا و اسپانیا در قارهٔ اروپا گرفته تا کیلومترها دورتر در آمریکای شمالی. بافتهای تاریخی که غبار چندصدسالهٔ فرسودگی اصلیترین ویژگیهایشان بوده است، پس از احیا و تقویت بافت اجتماعی به یک منطقهٔ شهری زنده و پویا بدل شدهاند که توسعهٔ اقتصادی را هم برای ساکنان بومیاش به ارمغان آوردهاند. از جمله موفقترین طرحهای حفاظت و احیا بافت تاریخی در جزیرهٔ «گرنویل» کانادا رخ داده که با قدمت صد ساله و چهرهٔ صنعتیاش، اما حالا یکی از پربازدیدترین مکانهای عمومی این کشور و قلب فرهنگی ونکوور است؛ ظرفیتی که در برخی شهرهای ایران از جمله اصفهان، شیراز، رشت و حتی تبریز هم وجود دارد و میتوان الگوی احیای گرنویل را در این مناطق اجرا و آنها را به قطب فرهنگی در صنعت گردشگری بدل کرد.