مدرسهٔ «بوزار» پاریس به‌عنوان یکی از مدارس مهم معماری در دنیا، دانشجویان زیادی را به خود دید که در میان آنان نام معماران ایرانی نیز به چشم می‌خورد. گفته می‌شود از میان ۴۳ دانشجوی ایرانی در این مدرسه، فقط ۲۹ نفر آنان فارغ‌التحصیل شدند۱؛ دانشجویانی که از خود کارنامه موفقی به‌جا گذاشتند و نام یکی از آنان «بهمن پاک‌نیا» بود. معماری که او را با شاخص‌ترین کارش، یعنی طراحی کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران به یاد می‌آورند که حاصل همکاری‌اش با «پرویز مویدعهد» بود. پاک‌نیا سال ۱۳۰۷ در شهر تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در این شهر و تحصیلات متوسطه‌اش را در تهران گذراند. سال ۱۳۲۶ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبا شد و مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ معماری با درجهٔ عالی در سال ۱۳۳۲ اخذ کرد. یک سال بعد با بورس تحصیلی دولت فرانسه جهت ادامه تحصیل عازم کشور فرانسه شد و پس از سه سال‌ و نیم، دیپلم دولتی را از مدرسهٔ «بوزار» پاریس و جایزهٔ بهترین دیپلم را سال ۱۹۵۸ از انجمن آرشیتکت‌ها به دست آورد. پروژهٔ دیپلم او توانسته بود درجهٔ «بسیار خوب» را کسب کند. بعد از آن به ایران بازگشت و از سال ۱۳۳۹ و بدو تأسیس دانشگاه ملی ایران در دانشکدهٔ معماری مشغول تدریس شد. او از اولین استادان دانشگاه ملی بود و چند سال بعد که به‌عنوان رئیس دانشگاه انتخاب شد، واحد «ساختمان» را نیز تدریس می‌کرد. پاک‌نیا که بنیانگذاران دانشگاه ملی (شهید بهشتی) بود، سال‌ها در خارج از ایران زندگی می‌کرد. او بیست‌ودوم بهمن‌ماه در پاریس از دنیا رفت و حالا همکاران و دانشجویانش در گفت‌وگو با «پیام ما» از این معمار پیشکسوت یاد کردند.

شهر دوبی در امارات متحده ۱۲ ماه استثنایی از نظر گردشگری را در ۲۰۲۳ میلادی تجربه کرده است که با جذب ۱۷ میلیون گردشگری بین‌المللی رقم خورده و یک رکورد هم برای آن ثبت شده است. شهری که تنها سه‌دهه طول کشید تا وابستگی از درآمدهای نفتی را در یک برنامه‌ریزی منسجم به‌ثمر برساند. اماراتی‌ها حالا دوبی را به‌عنوان یک مقصد گردشگری به توریسم بین‌المللی قبولانده‌اند و یک گام بلند برای چشم‌انداز اقتصادی این شهر در ۲۰۳۳ با هدف قرار گرفتن در فهرست یکی از سه شهر برتر جهان برای تجارت و گردشگری برداشته‌اند.

|پیام ما|سال گذشته «معصومه نجفی پازوکی»، معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش‌وپرورش، دربارهٔ نرخ تکرار پایه در دورهٔ ابتدایی گفته بود: «نرخ تکرار پایه در دورهٔ ابتدایی سه درصد و در پایهٔ اول ابتدایی ۱۰ درصد است. اوضاع روستایی‌ها نسبت به شهری‌ها بدتر و نرخ ترک تحصیل هم در اول ابتدایی حادتر است.» این گفته‌ها که اهمیت سوادآموزی پیش‌دبستانی را پررنگ می‌کند، عاملی شد تا «مجتبی همتی‌فر»، معاون وزیر آموزش ‌وپرورش و رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک، روز یکشنبه در دیدار با جمعی از فعالان حوزهٔ کودک در استانداری خوزستان بر لزوم توجه و در اولویت قرار دادن مقولهٔ کودکستان‌ها تأکید کند. به‌گفتهٔ او، «بررسی نرخ تکرار پایهٔ کلاس اول ابتدایی یکی از شاخص‌های مهم است و اگر به‌دنبال کاهش این نرخ هستیم، باید مقولهٔ کودکستان‌ها در اولویت باشد.»

زمین‌لرزۀ ششم فوریه ۲۰۲۳با بزرگای ۷.۸ در ترکیه و سوریه و همچنین لبنان، قبرس، عراق، اسرائیل، اردن، ایران و مصر احساس شد. پس از دومین زمین‌لرزۀ بزرگ با بزرگای ۷.۵ و مجموعا به مساحت تقریباً ۳۵۰ هزار کیلومتر مربع آسیب وارد شد و ۱۴میلیون نفر را تحت تاثیر قرار داد. در ترکیه بیش از ۳۵ هزار ساختمان از جمله بسیاری از بناهای تاریخی تخریب شده و نزدیک به ۳۰۰ هزار ساختمان آسیب جدی دیده است. بیش از ۲ میلیون نفر پس از فاجعه دچار مشکل مسکن شدند و حداقل ۵ میلیون نفر به مناطق مختلف مهاجرت کردند. سازمان بین‌المللی کار (ILO) اعلام کرد ۶۵۸ هزار کارگر در ترکیه و ۱۷۰هزار کارگر در سوریه معیشت خود را در اثر زمین‌لرزه از دست داده‌اند.

|پیام ما| آیین رونمایی کتاب «از تهران تا هالیوود»، کتابی در مورد حضور سینمای ایران در مجامع بین‌المللی و اثر ارتباطات بین‌المللی بر هنر ایران و کنش معکوس این دو، روز پنجشنبه ۱۲ بهمن با حضور «محمدجواد ظریف»، وزیر سابق امور خارجه، «فرهاد توحیدی» و «محمدمهدی عسگرپور»، صنعتگران سینما، «مهدی ذاکریان»، استاد روابط بین‌الملل و در غیاب مؤلف اثر، «سیدمحسن هاشمی» که به‌دلیل بیماری در محل برگزاری حضور نداشت، در سالن حافظ خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

|پیام ما| روزها، ماه‌ها و فصل‌ها برای ایرانیان باستان ختم به نظام معیشتی‌تان یعنی کشاورزی می‌شد. آنها سال را به دو فصل تقسیم می‌کردند، تابستان بزرگ از ابتدای فروردین تا پایان مهر و زمستان بزرگ که از ابتدای آبان شروع می‌شد و به پایان اسفند می‌رسید. آنها اما از همان ابتدای شروع زمستان بزرگ در رؤیا و جست‌وجوی بهاری سبز بودند و همین خواست موجب می‌شد همهٔ آیین‌ها حتی در زمستان هم رنگی از بهار و سبزی بگیرند، به‌طوری‌که آنها از نخستین روزی که تاریکی و طولانی بودن شب کاسته می‌شد و به روشنایی افزوده می‌شد، به پیشواز بهار می‌رفتند و از همین رو «یلدا» را می‌توان اولین آیینی دانست که در استقبال از بهار و سبزی برگزار می‌شد. «سده» هم با ۴۰ روز اختلاف در همین مجموعه قرار می‌گیرد و بعد از آنکه ۱۰ روز از زمستان بزرگ سپری می‌شد، ایرانیان جشن «سده» را برپا می‌کردند؛ چون بر این باور بودند که اوج و شدت سرما سپری شده است و توان و نیروی این پدیدهٔ نابه‌سامانی و سکون که از کردار اهریمن محسوب می‌‌شود، رو به زوال و کاستی است. این جشن را آبان‌روز از بهمن‌ماه برگزار می‌کردند، به شب‌هنگام و درست زمانی که صد روز از زمستان بزرگ می‌گذشت.