کشورهای آمریکای لاتین با فرهنگ غنی از موسیقی، رنگ و نمادهای عجیب معروف است و گواتمالا با جاذبه‌های متفاوت و عجیب خود به‌خوبی نمایانگر این فرهنگ غنی است. یکی از موارد آن را گورستان «ایچیچیکاستنانگو» می‌توان دانست که تنوع رنگی و دیوارنگاره‌هایش، آن را به یکی از جاذبه‌های توریستی جهان تبدیل کرده است.

|پیام ما| «محمدرضا ریاضی» پژوهشگر تاریخ هنر، ۲۶ خرداد بر اثر ایست قلبی‌درگذشت؛ گرچه این پیشکسوت را بیشتر با عنوان پژوهشگر تاریخ هنر می‌شناسند،‌ اما نه هنر و نه تاریخ از باستان‌شناسی جدا نیست. ریاست کتابخانۀ موزۀ ملی ایران، عضویت در شورای پژوهشی موزۀ ملی ایران، نمایندگی سازمان میراث‌فرهنگی در کمیتۀ حافظۀ جهانی یونسکو و مدرس تاریخ هنر ایران و جهان در دانشکده‌های هنر دانشگاه تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، الزهرا (س)، شهید بهشتی، بنیاد ایران‌شناسی، دانشگاه هنر، مرکز آموزش‌عالی میراث‌فرهنگی و دانشگاه هنر اصفهان در کنار سال‌ها پژوهش و همچنین همراهی با همسر باستان‌شناس، یعنی «آرمان شیشه‌گر» او را در حوزۀ باستان‌شناسی هم به یک چهره تبدیل کرده است.

هادی جمالی ، تصویرگر و نقاش در ۷۴سالگی از دنیا رفت. جمالی را اغلب با نقاشی‌های اکسپرسیو و انتزاعی‌ که پس از دهه‌ ۱۳۷۰ خلق کرده می‌شناسند.

سال ۱۳۸۳ بود که یک معلم خرم‌آبادی با نام «کرمی» در زمین‌های کشاورزی یونجه و کلزا و باقلای خود در روستای چوبتراش به چند سنگ قدیمی برخورد. دیدن این سنگ‌ها کم‌کم داشت دردسرساز می‌شد و قاچاقچیان عتیقه با گنج‌یاب‌ها به سراغ زمین‌هایش آمدند و دست‌بردار نبودند. در همین احوال، همسر آقای کرمی به کارشناسان ادارهٔ میراث‌فرهنگی، صنایع ‌دستی و گردشگری خرم‌آباد تماس می‌گیرد و ماجرا را می‌گوید. کارشناسان میراث‌فرهنگی هم به محل آمدند و دست‌به‌کار شدند. آنها یک گمانهٔ آزمایشی زدند و در عمق ۳۰ سانتی‌ زمین ناگهان به یک کشف مهم رسیدند. یک تابوت مفرغی سر از خاک درآورد که اسکلتی در آن بود با یک تکه‌طلا بر چشم‌هایش و تکه‌طلایی دیگر بر دهانش. این اسکلت که بود و از کدام زمان به دنیای ما پا گذاشته بود؟ اکنون پس از ۲۰ سال یک باستان‌شناس و یک پژوهشگر تاریخ این اسکلت را مورد بررسی قرار دادند و به نظریهٔ جدیدی دربارهٔ قدمت آن رسیدند.