نتایج جستجو برای: نقاشی
میراث تاریخی کپنهاگ در آتش سوخت
ساختمان تاریخی بورس اوراق بهادار کپنهاگ که یکی از شناختهشدهترین ساختمانهای پایتخت دانمارک است، قربانی شعلههای آتش شد. صحنهای که تصاویر آن یادآور آتشسوزی کلیسای نوتردام پاریس در سال 2019 است.
10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
کاشیهای رنگپریده
کاشیهای فیروزهای، لاجوردی و آبی در بناهای باشکوه ایرانی از شوش و تختجمشید تا مسجد کبود تبریز و مسجد جامع اصفهان هنر زبانزد ایرانیان است که بعد از ظهور اسلام در گوشهوکنار این مرزوبوم به غایت خود رسیده و درخشیده است. بااینحال، هنر کاشیکاری ایرانی یا همان کاشی هفترنگ در مهد شکوفاییاش، حال خوشی ندارد و در ورطهٔ فراموشی افتاده است.
۳۱ میدان تهران به نام ۳۱ استان نامگذاری میشود
معاون خدمات شهری و محیط زیست شهردار تهران در سومین همایش شهرداران نواحی از نامگذاری ۳۱ استان روی ۳۱ میدان اصلی تهران خبر داد.
معمار نمونه
مدرسهٔ «بوزار» پاریس بهعنوان یکی از مدارس مهم معماری در دنیا، دانشجویان زیادی را به خود دید که در میان آنان نام معماران ایرانی نیز به چشم میخورد. گفته میشود از میان ۴۳ دانشجوی ایرانی در این مدرسه، فقط ۲۹ نفر آنان فارغالتحصیل شدند۱؛ دانشجویانی که از خود کارنامه موفقی بهجا گذاشتند و نام یکی از آنان «بهمن پاکنیا» بود. معماری که او را با شاخصترین کارش، یعنی طراحی کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران به یاد میآورند که حاصل همکاریاش با «پرویز مویدعهد» بود. پاکنیا سال ۱۳۰۷ در شهر تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در این شهر و تحصیلات متوسطهاش را در تهران گذراند. سال ۱۳۲۶ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبا شد و مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ معماری با درجهٔ عالی در سال ۱۳۳۲ اخذ کرد. یک سال بعد با بورس تحصیلی دولت فرانسه جهت ادامه تحصیل عازم کشور فرانسه شد و پس از سه سال و نیم، دیپلم دولتی را از مدرسهٔ «بوزار» پاریس و جایزهٔ بهترین دیپلم را سال ۱۹۵۸ از انجمن آرشیتکتها به دست آورد. پروژهٔ دیپلم او توانسته بود درجهٔ «بسیار خوب» را کسب کند. بعد از آن به ایران بازگشت و از سال ۱۳۳۹ و بدو تأسیس دانشگاه ملی ایران در دانشکدهٔ معماری مشغول تدریس شد. او از اولین استادان دانشگاه ملی بود و چند سال بعد که بهعنوان رئیس دانشگاه انتخاب شد، واحد «ساختمان» را نیز تدریس میکرد. پاکنیا که بنیانگذاران دانشگاه ملی (شهید بهشتی) بود، سالها در خارج از ایران زندگی میکرد. او بیستودوم بهمنماه در پاریس از دنیا رفت و حالا همکاران و دانشجویانش در گفتوگو با «پیام ما» از این معمار پیشکسوت یاد کردند.
شکارچی دوستداشتنی
نسخهٔ حفاظت مشارکتی برای کرانهٔ ارس
بازنگری در طرح مدیریت پناهگاه حیاتوحش «کیامکی» و پارک ملی «کنتال» درحالی قرار است انجام شود که بهنظر میرسد محیطبانان بهواسطهٔ سروکار داشتن با انواع مشکلات رمقی برایشان باقی نمانده است. یکی از آنها میگوید ۲۵ سال کار کردن در شرایط سخت، حقوق حداقلی، بهتنهایی شیفت دادنها، ضرب و شتم توسط متخلفان، پاسگاههای خالی و بدون امکانات او را در مواقعی به ناامیدی میکشاند. مدیران محیط زیست در منطقه آزاد تصمیم گرفتند بهجای سپردن نگارش طرح مدیریت پناهگاهها به مشاوران، راه دیگری بروند، مسیری تحتعنوان «حفاظت مشارکتی» که قرار است با مشارکت ذینفعان و گروداران عملیاتی شود. از همین رو، آنان از گروههای مختلف برای حضور در کارگاه حفاظت مشارکتی دعوت کردند. آیا در شرایطی که امکانات محیطبانی در حداقل ممکن است و رضایت شغلی نیز وجود ندارد، با صرف به مشارکت طلبیدن ذینفعان و گروهداران میتوان به آیندهٔ این مناطق امیدوار بود؟