|پیام‌ما| بافت‌های فرسوده شهری به‌عنوان یک بافت ناکارامد در کالبد شهرها هستند که چالش جدی برای مدیران شهری ایجاد می‌کنند. این بافت‌ها همچون بیماری در سیستم یک شهر معضلاتی را متوجه شهروندان ساکن و رشد آسیب‌های اجتماعی ایجاد می‌کنند. تصور کنید اگر در این بافت‌ها زلزله‌ای اتفاق بیفتد، این بناها که قدیمی و فرسوده هستند به چه میزان می‌توانند برای ساکنان این مناطق خطرآفرین باشند. علاوه‌براین، خدمات‌رسانی به این مناطق درصورت وقوع حوادثی چون آتش‌سوزی و… بسیار مشکل است و همه‌ٔ اینها خود چالشی بزرگ برای یک سیستم شهری است.

|پیام ما| برنامهٔ هفتم توسعه به‌گفتهٔ معاون آبخیزداری، مراتع و امور بیابان سازمان منابع‌طبیعی و آبخیزداری کشور بر کنترل و کاهش ۲۰ درصدی کانون‌های بحرانی فرسایش بادی به‌عنوان یک هدف بزرگ تأکید کرده است. افزایش کانون‌های بحرانی فرسایش بادی از جمله مواردی است که در سال‌های اخیر به کشور خشک ما آسیب‌های بسیاری وارد کرده. کانون‌های فرسایش بادی در حال افزایش است و این درحالی‌است که به‌گفتهٔ «محمد درویش»، متخصص حوزهٔ بیابان، در برنامهٔ ششم توسعه نیز بر کاهش ۲۰ درصدی کانون‌های فرسایش بادی تأکید شده بود، اما عملاً شاهد اتفاقی نبودیم و برنامهٔ پنج‌سالهٔ ششم نتوانست این هدف را محقق کند. حالا همان عنوان به برنامهٔ هفتم ارجاع یافته است، آن‌هم در شرایطی که این کانون‌ها هرسال به نسبت سال قبل شکننده‌تر شده‌اند.

|پیام ما| هیچ خانه‌ای امن نیست. خشونت خانگی شامل همه‌ٔ اعضای خانواده می‌شود، اما زنان و دختران بیشتر در معرض نزاع جسمانی یا برخورد بدنی هستند. بیش از دو سال است آمار رسمی دربارهٔ وضعیت دقیق خشونت خانگی اعلام نمی‌شود. آخرین آمار مربوط به سال ۱۴۰۰ است که دفتر معاینات بالینی سازمان پزشکی قانونی اعلام کرده بود: «بیش از ۷۵ هزار مورد همسرآزاری و ‌‌کودک‌آزاری در کل کشور ثبت شده است.» نتیجهٔ یک گزارش تحقیقی از سوی روزنامه اعتماد در سال گذشته نشان می‌دهد از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا پایان دی‌ماه ۱۴۰۲ «دست‌کم صد زن» به‌بهانه‌های مختلف توسط مردان خانواده به قتل رسیده‌اند. این قتل‌ها نتیجه‌ٔ خشونت‌های خانگی بوده است که گزارش نشده یا در مراحل قبلی ضرب و جرح در پزشکی قانونی مداخلات به‌شیوهٔ درستی انجام نشده است.

|پیام ما| مرکز پژوهش‌های مجلس در اظهارنظر کارشناسی جدید در حوزهٔ آب، به افزایش ۵۰ درصدی بودجهٔ این بخش در سال ۱۴۰۳ پرداخته است. براساس این گزارش، بودجه‌بندی بخش آب نشان می‌دهد به برخی از طرح‌ها که بیش از ۳۰ سال از زمان آغازشان گذشته، همچنان اعتباراتی اختصاص داده شده است. بررسی خروجی‌های اصلی دستگاه‌های سیاستگذار بخش آب نشان می‌دهد اهداف کمی در آن مشخص نیست و به‌نظر می‌رسد بعضی از این سنجه‌ها غیرواقع‌بینانه ارائه شده‌اند و همچنین، ارتباط سنجه‌های عملکردی نظام مدیریت یکپارچهٔ منابع آب (موضوع ماده ۳۷ برنامهٔ هفتم توسعه) با سنجه‌های پیشنهادی در لایحهٔ بودجهٔ سال ۱۴۰۳ در برخی موارد مشخص نیست. «انوش نوری اسفندیاری»، پژوهشگر سیاستگذاری آب، به «پیام ما» می‌گوید: «بخش دوم ماده واحدهٔ قانون بودجهٔ آب به ناگزیر وارد جزئی‌نگری‌هایی شده که گویی مشکل اصلی تدابیر مالی برای افزایش درآمد شرکت‌ها و تأمین بودجه برای اقدامات و عملیات مدیریتی است. حال‌آنکه این‌گونه اقدامات بدون بسترسازی برای تحول در نظام بودجه‌ریزی و شرکت‌داری، ارتقای مدیریت مالی شرکت‌های کارگزار دولتی و نقش‌آفرینی بخش خصوصی و سمن‌ها در تعامل و نظارت بر عملیات، راه به جایی نمی‌برد بلکه ممکن است اوضاع را وخیم‌تر کند.»

|پیام ما| جزئیات افزایش حقوق، عائله‌مندی و حق مسکن بازنشستگان تأمین‌اجتماعی درحالی دیروز اعلام شد که با اقدام اخیر کمیسیون تلفیق مجلس در حذف‌ بندی از الحاقیهٔ ماده ۲۹ برنامهٔ هفتم توسعه که دربارهٔ ضرورت پرداخت بدهی کامل دولت به سازمان تأمین اجتماعی است، در واقعیت و خارج از اخبار هیچ فرمول مناسبی برای پرداخت بدهی دولت به این سازمان در درون برنامهٔ هفتم توسعه وجود نخواهد داشت. این بی‌فرمولی سبب انباشت بدهی دولت می‌شود و این امر متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان و تعهدات درمانی تأمین اجتماعی را متوقف می‌کند.

فرونشست زمین یک موضوع گسترده در سطح جهانی و دغدغهٔ مهم در این باره، آسیبی است که برای بناهای تاریخی وجود دارد. ایران در میان پنج کشور اول جهان قرار دارد که هم بیشترین میانگین فرونشست و هم بیشترین وسعت مناطق تحت‌تأثیر این پدیده در آن رخ داده است. نکتهٔ مهم اینکه فرونشست تنها بحران زمین‌شناسی است که قابل برگشت نیست و اگر آبخوان از بین برود، بیابان تشکیل می‌شود. چیزی شبیه کویر لوت که بارندگی دارد، اما آب در آن نفوذ نمی‌کند یا رودخانهٔ شیراز که آب به کف آن نفوذ نمی‌کند و در برابر بارش‌ها سیلاب راه می‌افتد. به همین دلیل اقدامات مختلفی در سطح جهانی برای مقابله و جلوگیری از فرونشست زمین در حال انجام است، اما به تأکید متخصصان هنوز این سیاستگذاری‌های نوین در کشور ما جای خود را باز نکرده. البته به‌گفتهٔ «علی بیت‌اللهی»، رئیس بخش زلزله‌شناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی کلید استفاده از فناوری نوین برای کاهش اثرات بحران‌های طبیعی از جمله فرونشست بر بناهای تاریخی در کشور زده شده است و این امیدواری وجود دارد که با تأمین بودجه بتوان براساس اولویت خطر فرونشست در سایت‌ها و بناهای تاریخی، کاهش آسیب‌ها را رقم زد.