نتایج جستجو برای: نابینایان
خط بطلان بر کلیشه‌ها
«فینتن بری»، اولین مرد مبتلا به سندرم داون بود که دو سال پیش در حزب جمهوری‌خواه «فیانا فِیل» ایرلند که یکی از دو حزب اصلی این کشور است، رأی آورد. او درحالی مسئولیت کمیتۀ اجرایی این حزب را به‌عهده گرفت که تقریباً حدود ۲۰ سال گذشته را صرف استفاده از قدرتش به‌نفع توانمندسازی افراد دارای سندرم داون کرده بود. این اتفاقی تاریخی که ایرلند را در سال ۲۰۲۲ به یکی از فراگیرترین نظام‌های رأی‌گیری در اروپا تبدیل کرد، حالا بار دیگر با انتخاب «مار گالسران»، سیاستمدار زن اسپانیایی مبتلا به سندرم داون که پایش به مجمع منطقه‌ای والنسیا باز شد، تکرار شده است. گالسران که حالا به‌عنوان زنی تاریخ‌ساز شناخته می‌شود، در اولین مصاحبه‌اش به «گاردین» گفته است که می‌خواهد به‌عنوان یک فرد و نه به‌خاطر معلولیتش شناخته شود. این چهارمین بار است که در اتحادیۀ اروپا فردی با معلولیت ذهنی به مقامی سیاسی می‌رسد. اتفاقی که براساس ماده ۲۹ کنوانسیون جهانی حقوق افراد دارای معلولیت (که ایران هم عضویت آن را پذیرفته) و بر حق مشارکت در زندگی سیاسی و عمومی این افراد تأکید دارد، رقم خورده است.
توجه صنعت اسباببازی به محیط زیست و اقوام
نگاه و گذر از کنار یک اسباب‌بازی‌فروشی سطح شهر کافی است تا متوجه تنوع اسباب‌بازی‌های موجود برای کودکان و نوجوانان شوید؛ از عروسک انیمیشن‌های معروف گرفته تا بوردگیم‌های مختلف. اسباببازی به‌عنوان یک محصول فرهنگی می‌تواند بر زندگی کودکان و نوجوانان تأثیر عمیقی بگذارد و ابزار رشد ذهنی و جسمی باشد. اما چقدر دربارهٔ اهمیت این موضوع آگاهیم و این صنعت در ایران در حال طی کردن چه مسیری است؟ آیا به اسباببازی به‌عنوان یک ابزار مهم برای شکل‌گیری شخصیت کودکی توجه شده؟ کودکان با نیازهای خاص در این صنعت چه جایگاهی دارند؟ روز دوشنبه، بیستم آذرماه، سومین نشست از سلسله‌نشست‌های صنایع خلاق و توسعهٔ اجتماعی با عنوان «روندهای مصرف صنایع خلاق در جامعهٔ ایرانی» در خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی برگزار و دربارهٔ این محورها و چالش‌های این صنعت گفته شد.
دست‌ها می‌بینند
اگر برای لحظه‌ای چشمانتان را ببندید و سعی کنید رنگ آسمان و کوه‌ها و جزئی‌ترین اشیا دورتان را به یاد بیاورید، کار سختی نخواهد بود. اما لحظه‌ای فکر کنید که هیچگاه آسمان و کوه‌ها را ندیده‌اید و تفاوت رنگ‌ها برایتان به تفاوت در اسامی خلاصه می‌شود. حالا تصور کنید افرادی هستند که قلم به دست می‌گیرند و تصویری را خلق می‌کنند که ظاهرا هیچگاه تا به حال آن را ندیده‌اند، اما آن را درک کرده‌اند. همیشه «دیدن» لازمهٔ خلق یک اثر هنری نبوده و در طول تاریخ، افرادی در سراسر جهان با وجود نابینایی یا کم‌بینایی، توانسته‌اند از هنر نقاشی لذت ببرند. «نیلوفرهای آبی» و «گل رز دریایی» نمونه آثاری از «کلود مونه»، یکی از نقاشان بزرگ تاریخ، تأییدی هستند بر این موضوع. در ایران نیز هنرمندان نابینا قلم به دست می‌گیرند و با دست‌هایشان می‌بینند. افرادی هم هستند که دست از تلاش برای این گروه برنمی‌دارند و نمونه‌اش «مریم رشغی» است. بریل آرتیستی که به شاگردانش می‌گوید «چه چیزی را می‌خواهی ببینی تا به تو نشان دهم.»
امید توانخواهان به صنایع‌دستی
وعده‌هایی برای حمایت از جمعیت 8 درصدی معلولان
تاجبخش؛ مردی که فراموش نمی‌شود
دور دنیا با ویلچر
مناسب‌سازی را از ساختمان شورای شهر آغاز کنید