از گرامیداشت روز جهانی زبان مادری که هرسال در ۲۱ فوریه برگزار می‌شود، چند هفته می‌گذرد؛ روزی که ‌طی آن بر نقش زبان‌ها در ترویج فراگیری و دستیابی به اهداف توسعهٔ پایدار تأکید می‌شود. آن‌طور که رئیس مرکز مطالعات میراث ناملموس در آسیای غربی و یونسکو مطرح می‌کند، قدرتی نرم در زبان مادری وجود دارد که می‌تواند بازتاب‌دهندهٔ اصالت یک فرهنگ و جامعه باشد، زیرا جامعه با آن زیست کرده و اصول را با آن زبان مادری فهمیده است. به گفتهٔ «آتوسا مومنی»، با وجود این اهمیت اما، از شش هزار زبان شناخته‌شده در جهان سه‌هزار زبان در دنیا در حال فراموشی است.

چادرهای گل گلی با روهای گرفته، کاسه مسی و قاشق به دست؛ خاطرات بسیاری را برای رهگذران زنده می‌کرد، زنی یاد روز عقدش افتاد، سن و سال‌دارترها یاد دوران خوش جوانی‌شان می‌کردند و قاشق‌زنی را می‌شناختند، کاسب‌ها ظرف‌مان را پر می‌کردند و برخی از جوان‌ترها هم می‌پرسیدند «خب که چه؟» ما آیین قدیمی قاشق‌زنی را به جا می‌آوردیم. آیینی که به نیت شفای بیماران، بخت گشایی، گرفتن حاجت و جدال درونی انسان‌ها برای انسانیت است و چهارشنبه آخر سال انجام می‌شده است؛ زمانی که کوچه‌ها با صدای قاشق و کاسه پر می‌شد نه انفجار نارنجک‌های دست ساز و آتش بازی‌‌های هولناک و گوش کر کن.