زاگرس، قربانی درآمدزا نبودن

قتل‌های‌‌ سریالی درختان بلوط زاگرس‌ تک عاملی نیست. اینکه یک گزینه مثل آفت را متهم بدانیم و بعد با انواع و اقسام آفت‌کش‌ها به جان درختان بیفتیم و بقیهٔ گونه‌ها را هم از بین ببریم،‌ تنها پاک کردن صورت مسئله است. «رحیم ملک‌نیا»، عضو هیئت‌علمی‌ گروه جنگلداری دانشگاه لرستان معتقد است آنچه هر سال در زاگرس اتفاق می‌افتد‌، به رهاشدگی این عرصه‌ها برمی‌گردد. به‌گفتهٔ او، ما در ایران برنامهٔ بلندمدتی برای مدیریت زاگرس نداریم و آنچه انجام می‌شود طرح‌های مقطعی است که راه به جایی نمی‌برند.

آنچه از مدیریت جنگل‌ها نیاموختیم

تولید و بهره‌برداری از جنگل‌ها ضروری است

متوسط رشد سالانهٔ جنگل‌های اتریش رقمی‌ بالغ‌بر ۱۳ مترمکعب در سال است، درحالی‌که این رقم برای جنگل‌های شمال حدود چهار مترمکعب است؛ آن‌هم در شرایطی که دورهٔ رویش در شمال ایران طولانی‌تر و آب‌وهوای آن مساعدتر است.

تسلیم مسئولان به نابسامانی جنگل

چون نمی­‌ترسید، جنگل نصف می‌شود

«نان بلوط» زاگرس را عقیم می‌کند

«نان بلوط» بهانهٔ جدید برداشت از زاگرس است. در راستای تأمین «امنیت غذایی» و به‌بهانهٔ «خودکفایی» این‌بار قرار است بلوط‌ها از سطح جنگل‌های زاگرس جمع‌آوری شوند. جنگل‌هایی‌ که دهه‌هاست زیر بار انواع فشار‌ها از قبیل چرای بی‌رویهٔ دام،‌ تغییر کاربری، گردوغبار، زغال‌گیری، حریق‌‌، آفت و ... نفسشان به شماره افتاده است.

زوال زاگرس با تشدید بهره‌برداری

خانه از سقف ویران می‌شود جنگل از کوهستان

عمده‌ترین سیل‌هایی که در این دهه در کشور رخ داده‌اند، از مناطق کوهستانی سرچشمه گرفته‌اند. این مطلب نشانگر این واقعیت است که جنگل‌های کوهستانی کشور به‌علت عدم توجه،‌ رهاشدگی و و سایر عوامل تخریب‌کننده، فاقد پتانسیل‌های کافی برای جذب آب‌های حاصل از بارندگی‌های شدید هستند.