|پیام ما| تخریب‌ میراث فرهنگی و بناهای تاریخی این‌بار به بافت تاریخی لنگرود رسیده است. چند روز پیش بود که اخبار و تصاویری از تخریب خانۀ «مدیری» شهرستان لنگرود که متعلق به اواخر دورۀ قاجار است، منتشر شد. گرچه این خانه هنوز به ثبت ملی نرسیده‌، اما بنای آن در جرگۀ بنا‌های واجد ارزش محسوب می‌شود؛ به‌طوری که هرگونه تخریب ساختمان ممنوع و حفظ بنا با تثبیت وضعیت موجود اجتناب‌ناپذیر است. با همۀ این‌ها، مالک خصوصی این بنا بدون داشتن مجوز، سقف خانه را تخریب کرد. این بنای تاریخی در نزدیکی راستۀ بازار شهر لنگرود قرار دارد.

سرپرست ادارۀ کل طرح‌های توسعۀ شهری و منطقه‌ای شهرداری اصفهان اعلام کرد: عملیات تهیۀ نقشه یا عکسبرداری ۳۶۰ درجه و مدل سه‌بعدی از محدودۀ ۳۶۰ هکتاری بافت تاریخی شهر اصفهان آغاز شد.

|پیام ما| از مجموع شش هزار هکتار بافت فرسودهٔ استان اصفهان، دو هزار و ۴۰۰ هکتار یعنی نزدیک به یک‌سوم آن دارای ارزش تاریخی است. تا حدود ۲۵ سال پیش پنج هزار خانهٔ تاریخی در بافت قدیمی اصفهان وجود داشت، اما با توسعهٔ شهر و تبدیل مناطق فرسوده به مدرن، بافت‌های تاریخی اصفهان کوچکتر شدند. حالا ۴۴ پهنه از نوع بافت تاریخی در این کلانشهر وجود دارد که بیشترین آن در مناطق یک و سه شهرداری اصفهان و بخشی در مناطق پنج و شش شهرداری واقع شده است. پیش‌از‌این کارشناسان بارها دربارهٔ وضعیت دشوار و در حال ویرانی خانه‌های تاریخی ثبت ملی و غیر ثبتی اصفهان هشدار داده بودند و حالا خبر از تشکیل کمیته‌ای برای حفاظت از این بناها به گوش می‌رسد.

اوایل هفتهٔ پیش مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان اعلام کرد در جریان عملیات پیاده‌راه‌سازی خیابان باباطاهر در روز یکشنبه، ۱۶ اردیبهشت، یک بنای تاریخی در عمق ۱.۵ متری زمین کشف شد و روند اجرای عملیات را متوقف کرد. «محسن معصوم‌علیزاده» گفت با توجه به قرار گرفتن خیابان باباطاهر در مرکزی‌ترین و تاریخی‌ترین بافت همدان و پیش‌بینی کشف آثار تاریخی در این مکان، کارشناسان میراث‌فرهنگی از ابتدای اجرای طرح پیاده‌راه‌سازی بر روند اجرای کار نظارت داشتند. عملیات پیاده‌راه‌سازی خیابان باباطاهر به‌عنوان سومین خیابان منتهی به میدان مرکزی شهر همدان، دوشنبهٔ هفتهٔ پیش، ۱۰ اردیبهشت‌ماه، با صد میلیارد ریال اعتبار آغاز شده بود.

|پیام ما| پنج سال پیش در نشست شورای راهبردی انتخاب شهرها و روستاهای ملی شهرکرد با توجه به قابلیت‌ها و ظرفیت‌های هنر دستی نمدمالی و قدمت دیرینهٔ این هنر در چهارمحال‌وبختیاری از سوی معاونت صنایع‌دستی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری به‌عنوان «شهر ملی نمد» ثبت شد. از همان زمان پیگیری‌ها برای جهانی شدن این شهر هم مطرح بود و در روزهای اخیر نیز «مهراب محمدی»، معاون صنایع‌دستی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی چهارمحال‌وبختیاری، از تلاش برای کسب عنوان شهر جهانی نمد در شهرکرد خبر داد و اعلام کرد برای دستیابی به این عنوان باید مراحلی طی شود که عملیاتی شدن آن در استان وارد فاز اجرا شده است.

|پیام ما| سفر استانی رئیس‌جمهوری به قم‏، در روز پایانی هفتهٔ گذشته (پنجشنبه ۲۰ اردیبهشت) با حضور معاون امور مجلس، حقوقی و استان‌های وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی یک‌بار دیگر نگاه‌ها را به بافت تاریخی قم متوجه کرد. «جواد واحدی» در این بازدید از نزدیک روند ساماندهی و مرمت بافت تاریخی شهر قم را بررسی کرد و با تعدادی از مغازه‌داران و افراد ساکن در این منطقه به گفت‌وگو پرداخت. این بازدید و صحبت‌ها در شرایطی است که سال گذشته کارزار «نجات بافت تاریخی قم» شکل گرفت تا مطالبهٔ مدنی برای جلوگیری از تخریب این بافت اتفاق بیفتد. از سوی دیگر فعالان میراث فرهنگی معتقد بودند در ساماندهی بافت تاریخی قم تأکید بر حفظ دانه‌های تاریخی است، درحالی‌که بافت‌های تاریخی، مجموعه‌ای از گذرها، کوچه‌ها، خانه‌ها، مساجد، مکتب‌خانه‌ها، طاق‌ها و ساباط‌ها، سرمایه‌ٔ فرهنگی به‌شمار می‌روند و محافظت از آنها حفظ دو دیدگاه حفظ تمدن و توسعهٔ اقتصاد گردشگری، مفید است.

رئیس اداره میراث فرهنگی اعلام کرد تعدادی از ساختمان‌های قدیمی بندرانزلی، علی‌رغم دارا بودن ارزش تاریخی، بلاتکلیف رها شده‌اند.

یک اقدام موفق در حفظ میراث تاریخی، شهری قدیمی در کشور آذربایجان را به‌عنوان نقطهٔ گردشگری مورد توجه جهان بدل کرده است. «ایچری شهر» طی یک‌دههٔ اخیر و از زمانی که به فهرست جهانی یونسکو به‌عنوان یک نمونهٔ تاریخی به‌خوبی حفظ‌شده از یک مجموعهٔ شهری اضافه شد، آذربایجان و به‌ویژه شهر باکو را به مقصدی ضروری برای مسافران سراسر جهان تبدیل کرد. شهری که تقریباً از اوایل سال ۲۰۰۰ میلادی اقدامات حفاظتی برای میراث تاریخی‌اش را با معماران و صنعتگران بومی آغاز کرد و با نگاهی به گردشگری بین‌المللی در کمتر از یک‌دهه به ایستگاه فهرست جهانی هم رسید. مطالعات و بررسی‌ها نشان می‌دهد که تجربهٔ موفق این شهر در حفظ بافت و میراث تاریخی برای دو شهر بزرگ ایران هم قابل‌تکرار است و می‌توان با رویکردی چندوجهی یک ظرفیت ویژه در این حوزه فراهم کرد.