بایگانی مطالب : هنر
«هوای پاک»، قهرمان تئاتر خیابانی
«سه روز» سهم اراکی‌ها از هوای پاک در سال ۱۴۰۲ بود. باقی روزها ساکنان این شهر هوایی را داخل ریه‌هایشان کشیدند که نتیجه‌اش بیماری شد و درد و رنج. آنها از «مازوت‌سوزی» چندساله در این شهر خسته‌اند و گلایه‌شان را از ۱۲ دی امسال هر سه‌شنبه روی پلاکاردهایی می‌نویسند و بالای سر می‌گیرند، شاید مسئولان ببیند و این روند را متوقف کنند. حالا این‌بار هشتمین تجمع اراکی‌ها در کنار این پلاکاردها، با یک اجرای خیابانی در پیاده‌راه «امیرکبیر» در حوالی بازار این شهر همراه بود.
درگذشت نی‌نواز «نی‌نوا»
«در تمام دنیا سازهایی چون فلوت و نی وجود دارد و از قدیمی‌ترین سازهایی است که انسان به آن دست یافته است، اما نی هفت‌بند مخصوص ایران است که با زبان، دندان و لب اجرا می‌شود. قدمت این ساز از تار هم بالاتر است، اما شاید آدم عاشقی نبوده که این ساز را به آن مرحله‌ای که باید، برساند؛ این امر به توان ما نوازنده‌ها و آهنگسازان بستگی دارد. نی یک چوب است و تلاش و شخصیت ما نوازنده‌ها می‌تواند ساز را بسازد و اگر کسی چون استاد کسایی نبود، قطعاً این ساز تا به امروز به‌صورت یک موسیقی محلی مطرح می‌شد.» این صحبت‌های «جمشید عندلیبی»، نی‌نواز پیشکسوت است که روز گذشته خبر درگذشتش روی خروجی خبرگزاری‌‌ها رفت و نوشتند که او بر اثر ایست قلبی و در سن ۶۶ سالگی دار فانی را وداع گفته است.
درگذشت نی‌نواز «نی‌نوا»
چموش‌هایی که از پا درآمدند
گوشه‌نشین موزه‌ها شده است و گاهی هم در تزئین سفره‌خانه‌های سنتی نقش بازی می‌کند. «چموش» یا همان پای‌افزار سنتی گیله‌مردان و گیله‌زنان حالا دیگر مشتری ندارد. این پاپوش سنتی که روزگاری برای خودش رونقی داشت و هنرمندان به دوخت این کفش تمام‌چرمی مشغول بودند، حالا به سرنوشت کلاش (پاپوش سنتی کردستان) دچار شده و یکی از هنرهای دستی در آستانهٔ فراموشی است.
در ستایش فرهنگ غنی بلوچستان
«بلوچ بودن یعنی اینکه آنچه که تو هستی را نشناسند، یعنی اینکه سینما تو را کاراکتر منفی خطاب کرده، یعنی فکر می‌کنند تو همیشه اسلحه و مواد مخدر حمل می‌کنی. آیا ما این هستیم؟ گاهی بعضی از افراد وقتی سریال‌های بلوچی را می‌بینند، می‌گویند بلوچ‌ها اینقدر معمولی زندگی می‌کنند؟» اینها صحبت‌های «صادق سهرابی» بازیگر فیلم «خورشید آن ماه» است. فیلمی که از نشان دادن تصاویر تاریک فاصله می‌گیرد و چهره‌ای دیگر از مردم این قوم و زندگی‌شان را نشان می‌دهند. نشست نمایش و بررسی فیلم «خورشید آن ماه» که روز دوشنبه، ۲۵ دی‌ماه، در خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، به همین موضوع اختصاص داشت.
تاریخ مطابق ذائقهٔ مخاطب امروز
مهرجوییِ نارنجی‌پوش
طبیعتگرای آنارشیست
آب و آتش
سینمای پتزولد و پرسش‌ها:
اشک همیشگی نساجی
نام نساجی مازندران سال‌هاست با اشک همراه است. این را وقتی روبه‌روی عکس‌ها می‌ایستی، همزمانی پیچیدن صدای سوت کارخانه و صدای سوت داور در زمین فوتبال، یادآوری می‌کند. سال‌هاست که کارگران کارخانه ساعت شش صبح روانهٔ کارخانه نمی‌شوند و کارگرانش از روزهای رونق، فقط حسرت را به یاد دارند. نمایشگاه «نساجی، ای امید شهر خسته» با آثاری از «محمد کلانتری» در گالری «مدار موازی» که از ۲۴ آذر دایر شده و تا ۲۲ دی ادامه دارد، نمایشی از سرگذشت این شهر و کارخانه است؛ از «کارخانهٔ نساجی» تا «باشگاه فوتبال نساجی» قائمشهر؛ روایتی که بیش‌وکم دربارهٔ برخی دیگر از شهرهای صنعتی کشور هم صادق است.
