بایگانی مطالب : حیات وحش
وضعیت مطلوب گوزن‌های زرد ایرانی سایت فندقلوی نمین
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اردبیل گفت: وضعیت گوزن‌های زرد ایرانی انتقال داده شده از سایر زیستگاه‌های کشور به سایت فندقلوی نمین مطلوب است.
چراغ‌های نجات‌بخش
گروهی از «باکلان‌ها» وقتی برای صید ماهی به آب زدند در تورهای صیادی گیر افتادند. دست و پا زدن فایده‌ای نداشت، پاهایشان از تور جدا نمی‌شد. صیادان چند روز بعد تور را که بالا کشیدند مثل هر بار جنازه‌های سیاه چسبیده به تور را دیدند، باکلان‌ها را از تور جدا و در ساحل رهایشان کردند، ماهی‌ها را هم با خود بردند.
جنجال انتقال بی‌سروصدای قوچ‌ومیش‌ها
یک نقطهٔ روشن هم در موضوع انتقال قوچ و میش‌های منطقهٔ شکارممنوع تپال لااقل تا ساعت ۱۶ وجود نداشت، همه‌چیز در هاله‌ای از ابهام بود. در این باره که چند قوچ و میش زنده‌گیری می‌شوند عددهایی بین ۴۰ تا ۸۰ فرد مطرح شده است. همچنین، در مورد شیوهٔ زنده‌گیری هم برخی از استفاده از تور تأکید دارند و گروهی منکر آن هستند. جمع این ابهام‌ها یک جور سردرگمی در جامعهٔ محیط زیست ایران در روز سه‌شنبه بیست‌ویکم آذرماه ۱۴۰۲ به‌وجود آورده است.
یک راس گوزن زرد ایرانی در جنگل‌های دز مشاهده شد
رئیس اداره پارک ملی دز گفت: تصویر یک راس گوزن زرد نر وحشی در جنگل‌های دز در حوالی روستای خماط ثبت شد.
سندروم عسلویه
درگیری لفظی بر سر آشوراده
«برین گم‌شین! رئیس‌جمهور دستور داده جزیره باید گردشگری بشه، شما اینجا چه‌کارهٔ مملکتین. شما چه‌کاره‌ای که جلوی مسئولان ما را می‌گیرید! تو گوش تو هم می‌زنم! توهین می‌کنم؟» «محمدجواد ساوری» مدیرکل میراث‌فرهنگی و گردشگری گلستان همین دو روز پیش این کلمات را با صدای بلند خطاب به «محمود تقی‌پور»، فرمانده یگان حفاظت محیط زیست پناهگاه حیات‌وحش میانکاله، گفت و بر سرش داد کشید! شاید اگر چند نفر دیگر حضور نداشتند، مشتی هم حوالهٔ محیطبان می‌شد! ماجرا از آنجا آغاز شده بود که مسئولان میراث فرهنگی استان گلستان برای کف‌سازی گذرگاه‌های دهکدهٔ آشوراده واقع در جزیرهٔ آشوراده به منطقه رفته بودند اما با ممانعت محیطبان منطقه روبرو شده بودند و کار به درگیری لفظی کشیده بود. با این‌حال عصر دیروز ساوری از تقی‌پور به‌دلیل این درگیری عذرخواهی کرد.
دست‌انداز ناترازی گاز بر اقتصاد
طبق سند تراز تولید و مصرف گاز طبیعی تهیه شده در شورای عالی انرژی کشور، با فرض رشد اقتصادی متوسط ۶.۵ درصدی و نرخ رشد ۱.۱ درصدی جمعیت، مشاهده می‌شود که با توجه به روند فعلی عرضه و تقاضای گاز طبیعی، در سال 1404 با 2.15 میلیون مترمکعب کسری گاز در روز مواجه خواهیم بود. به همین ترتیب، میزان ناترازی گاز برای سال 1420 حدود ۱۱۱ میلیون متر مکعب در روز تخمین زده شده است. اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران با انتشار گزارشی با عنوان «بررسی چالش‌ها و مسائل ناترازی گاز» ضمن اعلام این موارد تأکید می‌کند که این پیش‌بینی با مفروض درنظرگرفتن مواردی همچون اجرای موفق انرژی ساختمان، پیاده‌سازی و استقرار سیستم مدیریت انرژی در صنایع انرژی‌بر، اجرای کامل مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان و همچنین سرمایه‌گذاری لازم حداقل به میزان ۵۰ میلیارد دلار برای رسیدن به اهداف تولید گاز، تدوین شده است: «با توجه به اینکه تحقق صد درصدی این برنامه‌ها در چشم‌انداز آتی دور از ذهن است، بنابراین میزان ناترازی گاز در افق ۱۴۲۰ به ارقامی به مراتب بالاتر از پیش‌بینی‌ها خواهد رسید که کشور را با چالش جدی تأمین انرژی مواجه می‌کند.»
به نام حیوانات به کام باغ‌وحش‌داران
وضعیت باغ‌وحش‌ها، باغ‌های پرندگان و مراکز نگهداری حیوانات در کشور نامناسب و بعضاً بحرانی است. فعالان حقوق حیوانات و محیط زیست در سالیان گذشته بارها بر این موضوع تأکید کرده‌اند و چندی پیش «علی سلاجقه»، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست نیز گفت: «تعدادی از باغ‌وحش‌ها به حال خود رها شده است.» دستورالعمل قدیم ایجاد و مدیریت مراکز نگهداری حیات‌وحش سال ۱۳۹۱ نوشته شده بود و امسال وقتی بار دیگر قرار بر نوشتن و اصلاح دستورالعمل قدیم شد، انتظار می‌رفت با این اعتراف دست‌کم در بازنگری وضعیت باغ‌وحش‌ها و تهیه و تدوین دستورالعمل جدید نظارت و ارزیابی باغ‌وحش‌ها از تمام نظرات، به‌خصوص نظرات فعالان این حوزه استفاده شود؛ اما نه‌تنها اینگونه عمل نکردند بلکه دستورالعملی جدید در سکوت و بدون آنکه اسامی کارشناسان این طرح اعلام شود، تدوین و ابلاغ شده است.
زاینده‌رود و چرخهٔ معیوب تشدید مناقشه‌های هویتی
پروژهٔ «انتقال آب بن-بروجن» پس از نزدیک به دو دهه مناقشه، نهایتاً در آبان‌ماه ۱۴۰۲ به بهره‌برداری رسید. از زمان تعریف پروژهٔ بن-بروجن تا به امروز، متخصصین در راستای هشدار به سیاستگذاران آبی کشور در مورد عواقب اجرای این پروژه از منظرهای مختلف بحث کرده‌اند؛ نقض مصوبات شورای‌عالی آب و قوه قضاییه مبنی‌بر عدم بارگذاری جدید بر حوضهٔ آبریز زاینده‌رود تا تعیین‌تکلیف تخصیص‌های استان‌های اصفهان و چهارمحال‌و‌بختیاری، تأمین نشدن حقابهٔ کشاورزان اصفهانی و دغدغهٔ تأمین معیشت آنان، خطر تشدید فرونشست زمین در اصفهان و نابودی آثار و ابنیهٔ تاریخی این شهر، توجیه‌ناپذیری انتقال آب از حوضهٔ آبریز زاینده‌رود (بن) به حوضهٔ آبریز کارون (بروجن) از حیث فنی و محیط زیستی، عمده دلایلی است که صاحب‌نظران در طی سال‌های اخیر به کرات تلاش داشته‌اند از آن به‌مثابه ابزاری برای فشار بر مجریان و سیاستگذاران آبی کشور جهت ممانعت از اجرای پروژهٔ انتقال آب بن-بروجن استفاده کنند. اگرچه هریک از این انتقادات واجد اهمیت بالایی است و بخشی از ابعاد مناقشهٔ زاینده‌رود را نشان می‌دهد، بااین‌حال به‌نظر می‌رسد در همهٔ این سال‌ها «مناقشهٔ هویتی» دو استان اصفهان و چهارمحال‌و‌بختیاری به‌عنوان سویهٔ تاریک مسئلهٔ زاینده‌رود مورد کم‌توجهی متخصصان و سیاستگذارن آبی کشور قرار گرفته است.
محیط زیست در هزارتوی اخلاق
می‌خواهیم یک دریاچهٔ کوچک را نجات دهیم و برای این اقدام ناچاریم جنگل بزرگی را خراب کنیم، چه تصمیمی باید بگیریم و کدام را باید انتخاب کنیم؟ «گرگوری بسم»، استاد فلسفه در کالج کینگ پنسیلوانیا، تلاش کرده در کتاب خود به‌نام «اخلاق محیط زیست» به این پرسش‌ها پاسخ دهد.
