بایگانی مطالب : جامعه
معمای حصارکشی یک بوستان دیگر در تهران
آیا پروژه تخریب پارک قیطریه در پارک اندیشه تکرار می‌شود؟
افزایش دستمزد ۱۴۰۳ بدون امضای کارگران به تصویب رسید
حداقل حقوق کارگران برای سال ۱۴۰۳ با ۳۵ درصد افزایش در حالی در آخرین جلسه شورای عالی کار تصویب شد که نمایندگان کارگری حاضر به امضای این مصوبه نشدند.
علی خدایی: آقای وزیر، به چانه‌زنی پایبند باش!
علی خدایی گفت: دولت اجازه نمی‌دهد گروه کارگری و کارفرمایی با هم بحث و چانه‌زنی کنند؛ آخر این چه مدل مذاکرات مزدی‌ست؟ گویا طرف حساب گروه کارگری، دولت است نه کارفرمایان!
هر دستمزدی زیر ۱۵ میلیون تومان قابل قبول نیست
علیرضا میرغفاری گفت: مزد کمتر از ۱۵ میلیون تومان را امضا نمی‌کنیم.
نماینده کارگران: حقوق کمتر از ۱۵ میلیون تومان را نمی‌پذیریم
محسن باقری، عضو کارگری شورایعالی کار، با تاکید بر اینکه اگر کف پیشنهادی ما را که بسیار کمتر از حداقل‌های قانونی‌ست، نپذیرند، از نشست خارج می‌شویم، گفت: پایین‌ترین رقم پیشنهادی گروه کارگری برای سبد معیشت که براساس داده‌های رسمی مرکز آمار خانوار برای یک خانواده ۳.۳ نفره محاسبه شده، ۲۱ میلیون و ۱۱۲ هزار تومان است؛ این رقم، حداقلی‌ترین نرخ برای سبد معیشت است اما نمایندگان دولت و کارفرمایان، این رقم حداقلی را نمی‌پذیرند.
«ترکی خلجی» ثبت ملی شد
از گرامیداشت روز جهانی زبان مادری که هرسال در ۲۱ فوریه برگزار می‌شود، چند هفته می‌گذرد؛ روزی که طی آن بر نقش زبان‌ها در ترویج فراگیری و دستیابی به اهداف توسعهٔ پایدار تأکید می‌شود. آن‌طور که رئیس مرکز مطالعات میراث ناملموس در آسیای غربی و یونسکو مطرح می‌کند، قدرتی نرم در زبان مادری وجود دارد که می‌تواند بازتاب‌دهندهٔ اصالت یک فرهنگ و جامعه باشد، زیرا جامعه با آن زیست کرده و اصول را با آن زبان مادری فهمیده است. به گفتهٔ «آتوسا مومنی»، با وجود این اهمیت اما، از شش هزار زبان شناختهشده در جهان سه‌هزار زبان در دنیا در حال فراموشی است.
شنا خلاف جریان آب: چرا باید از حاشیه بنویسیم؟
سال خشنودی از زیاد شدن صفرها، سال خشکسالی
«برایا»، بازتاب صدای زنان بومی
بسیاری از مردم، جزیرهٔ کیش را به مراکز خرید، هتل‌ها، رستوران‌ها و کافه‌ها می‌شناسند؛ در‌حالی‌که جزیرهٔ کیش مکان‌های دیدنی و پاتوق‌های کمتر شناختهشدهای در روستاهایی به اسم «باغو» و «سفین» دارد که در میان ساخت‌وسازهای انبوه و جریان‌های مخرب جزیره اتفاق‌های نو و خلاقانه‌ای را رقم زده است. یکی از این اتفاق‌های خوب در جزیرهٔ کیش تأسیس «خانهٔ زنان بومی کیش»، احیا و بازسازی گاراژهای قدیمی و تبدیل آن به کافه‌ای برای فروش محصولات خوراکی جنوبی و دکانی برای فروش دست‌سازه‌های زنان است. کافه‌ای دلنشین و زیبا در محلهٔ سفین قدیم، روبه‌روی موزه‌ٔ مردم‌شناسی خانهٔ بومیان کیش که تا چند سال پیش گاراژهای قدیمی بودند که هرگز کسی به آنها توجه نمی‌کرد. تا اینکه «نغمه نقیلو» همراه با تیم «انجمن طرح سرزمین» تصمیم می‌گیرند این مکان را به محلی برای کارآفرینی اجتماعی زنان با هدف توسعهٔ گردشگری پایدار در روستای سفین تبدیل کنند. آنها با پشتکاری که داشتند موفق شدند این مکان را به یکی از جاذبه‌های گردشگری و پاتوق خوراکی، فرهنگی و هنری در بیاورند.
ما در اشتباهات «کارشناسان» زندگی می‌کنیم
سال ۱۴۰۲ در حالی روبه‌پایان است که جامعهٔ ایران با مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی متعددی روبه‌رو است. مسائلی که سیاستمداران همواره می‌گویند برای حل‌و‌فصل‌شان راه‌حل‌های فوری در آستین دارند. راه‌حل‌هایی که دست‌کم در برخی از موارد نه‌تنها موجب حل‌وفصل مسائل نشده‌اند؛ بلکه آنها را تشدید هم کرده‌اند. یکی از آخرین نمونه‌های این مسائل را می‌توان به مصوبات و ایده‌هایی مربوط دانست که نمایندگان مجلس برای مقابله با موضوعات مربوط به پوشش زنان در پیش گرفته‌اند یا در سر دارند. مثال آخرش ایده جریمه سه میلیون تومانی زنانی است که حجابشان را رعایت نکنند. ایده‌ای که موجی از واکنش را در جامعه به همراه داشت. در چنین وضعیتی مقصود سیاست‌گذار از «مردم» چه کسانی است؟ مردم چگونه صدایشان را به گوش تصمیم‌سازان می‌رسانند؟ آیا صدای آنها به جلسات دیوان‌سالاران راهی دارد؟ آیا جامعه ردی از صدایش در تصمیمات می‌بیند؟ اینها پرسش‌هایی است که عصر یک روز بارانی با نفیسه آزاد، جامعه‌شناس و پژوهشگری اجتماعی در میان گذاشتم. آزاد در تمام طول گفت‌وگو کوشید با صورت‌بندی مسائل موجود توضیح دهد که «سیاست‌گذار ظرفیت شنیدن صداهای متنوع جامعه» را ازدست‌داده و این وضعیت موجب شده از تقاضاهای عمومی در سیاست‌گذاری ردی دیده نشود. آزاد هر چند با نقدی صریح از مشکلات سیاست‌گذاری اجتماعی در ایران سخن گفت؛ اما در پایان یادآوری کرد که به «عاملیت جامعه» در بزنگاه‌های مهم امیدوار است؛ مثل بارانی همان عصر زمستانی که هر چند مخازن سدها را پر نکرد اما نشانه‌ای از امید به ادامه زندگی است.
