بایگانی مطالب : جامعه
سرنوشت باغ گیاه‌شناسی در دست «دیوان»
|پیام ما| پس از تلاش‌های بسیار برای جلوگیری از برج‌سازی‌های گسترده در منطقه ۲۲ تهران، اکنون قرعهٔ نجات باغ ملی گیاه‌شناسی ایران به نام سران سه قوه افتاده است. چهار ماه بعد از درخواست معاون حقوق عامه دادستانی کل کشور از رئیس دیوان عدالت اداری برای صدور دستور توقف ساخت ۲۲ برج ۳۸ طبقه در حریم این میراث طبیعی و ابطال مجوز پروژه، عملیات عمرانی «بنیاد تعاون ارتش» برای ایجاد بیش از ۵۶۰۰ واحد مسکونی هنوز ادامه دارد اما در آخرین تحولات، رئیس موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور به سران سه قوه نامه نوشته و خواستار جلوگیری از تخریب این گنجینه شده و تصمیم دربارهٔ این موضوع را «آزمونی بزرگ برای قاضی و مدیران دیوان عدالت اداری» خوانده است. در همین حال، پیگیری‌های «پیام ما» نشان می‌دهد پروژهٔ ساخت ٥٠٠٠ واحد مسكونی برای استادان دانشگاه تربیت مدرس به‌دلیل قرار گرفتن در حریم باغ گیاه‌شناسی فعلاً منتفی شده است.
حضور زنان کارگر محدود به کارخانه نیست
تلاش برای ایجاد یک جامعه مدنی متکثر که همه گروه‌های اجتماعی را در بر بگیرد، چیزی است که برای بسیاری از فعالان اجتماعی عمری به درازای یک تاریخ دارد. اما با وجود همهٔ این جان‌کند‌ن‌ها هنوز جامعه مدنی آنطور که باید در ایران شکل نگرفته است. در ششمین سلسله‌نشست‌های «جامعه‌ٔ مدنی، راه رهایی یا ابزار سلطه» موسسهٔ «رحمان» علل این شکست تاریخی از منظر کار زنان از خانه تا کارخانه و پیوند آن با جنبش‌های کارگری با حضور پریسا شکورزاده، مترجم و دانش‌آموخته فلسفه و یاشار دار‌الشفاء، دانش‌آموخته سلامت و رفاه اجتماعی بررسی شد.
گرفتن «وام» برای تحقق رویای کوهنوردی
«کدام یک از شما حاضرید وام یک میلیارد تومانی بگیرید و بابتش سه و نیم سال قسط بدهید و آن وقت این وام را برای صعود به یک قله در هیمالیا هزینه کنید؟ خیلی‌ها به من خرده می‌گیرند که پولت را در کوه ریختی! من می‌گویم این پول را هزینه کردم برای رویایی که سال‌ها در دل داشتم و برایش تلاش می‌کردم، صعود به اورست!» این‌ها گفته‌های «افسانه حسامی‌فر» در باشگاه دماوند و در آیین گزارش «برنامه ۹ صعود او به قله‌های بالای ۸ هزار متر» است. در این برنامه گرچه به شیوه صعودهای او به شکل غیرمستقیم انتقاد شد و مجری با نگفتن سن او گزاره‌های جنسیتی را بار دیگر پیش کشید، اما حسامی‌فرد به همه انتقادها پاسخ داد. او از «فرخنده صادق»، «لاله کشاورز»، «لیلا اسفندیاری»، «پروانه کاظمی»، «آتوسا معنوی» و «کتایون محمودی‌فر» و دیگر زنان هیمالیانورد دیگر در این مراسم یاد کرد و آنها را الهام‌بخش خود در این صعودها دانست.
سیاست ناکام بازگشت مهاجران
وزیر کشور: مهاجران غیرقانونی کشور را ترک کنند
حال مشوش «شوش»
فعالان میراث فرهنگی از تجاوز به حریم میراث جهانی محوطهٔ تاریخی شوش خبر می‌دهند و اینکه قرار است شورای شهر این منطقه برخلاف ضوابط تعیین‌شده از سوی میراث جهانی یک ساختمان با ارتفاع غیرمجاز در حریم درجه یک کاخ آپادانا و در ۱۰۰ متری محوطهٔ باستانی بسازد؛ اقدامی که می‌تواند با واکنش ناظران یونسکو همراه شود. تعرض و پیشروی در حریم شوش اتفاق امروز و دیروز نیست، تقریباً چند سالی است فعالان فرهنگی نسبت به اجرا نشدن ضوابط یونسکو، حفاری و ساخت‌وسازهای غیرمجاز همچنین تجاوز به حریم این منظر تاریخی هشدار می‌دهند. اما هر بار زخمی تازه بر پیکر نحیف شوش وارد می‌شود و جامعه محلی به آن توجه کافی نشان نمی‌دهد. چنان‌که به گفته فعالان میراث فرهنگی، مسئولان و متولیان این حوزه نتوانسته‌اند در شناساندن اهمیت حفظ این میراث و جایگاه جهانی آن به جامعه محلی به خوبی نقش ایفا کنند.
هر جا را می‌دیدم خون بود
بی‌مهری دولت به نخستین میراث جهانی ایران حد ندارد
معافیت سربازی برای ساکنان ۹ جزیرهٔ هرمزگان
استاندار هرمزگان گفت
شکست کمربند سبز
ایستادن در برابر گسترش افسارگسیختهٔ شهرها، کاهش آلودگی هوا و زیست‌پذیر کردن شهرها اهدافی است که از سال‌ها پیش قانونگذاران در طرح‌های جامع شهری و لوایح مرتبط با کمربند سبز دنبال کرده‌‌اند. این الگو نه‌تنها در ایران که در تمام نقاط جهان به‌طور موفق یا ناموفق در حال اجرا است. بحث محدوده و حریم در دههٔ ۴۰ در نخستین طرح جامع شهری تهران مطرح شده بود، بعد در دههٔ ۷۰ طی برنامه‌ای ۲۵ساله و در سال ۸۵ به‌طور مشخص توصیه‌هایی برای حریم سبز تهران در طرح جامع شهر تهران به میان آورده شد و سال ۹۶ نیز مجلس ذیل لایحهٔ هوای پاک به لزوم داشتن کمربند سبز در شهرهای تحت‌تأثیر ریزگردها تأکید کرد و وظایفی را برای دستگاه‌ها در نظر گرفت. در تمام طول چند ده سالی که موضوع حریم و محدوده در شهرهای ایران مطرح شده است، هیچ‌گاه دولت‌ها و شهرداری‌ها در اجرای آن به موفقیت مطلوبی دست نیافته‌اند؛ چراکه هر بار رشد و گسترش حاشیه‌نشینی به‌ویژه در کلانشهری چون تهران خود را بر این محدودهٔ تعیین‌شده تحمیل کرده، ضمن اینکه همواره مشکلات منابع آبی و مالی پا برجا بوده است. بنابراین، با وجود اقدامات انجام‌شده به‌نظر می‌رسد که در نمایی کلی فعلاً با طرحی شکست‌خورده روبه‌رو هستیم.
از معماران ایرانی به چینی‌ها رسیدیم
دو «معمارِ» ایرانی که یکی در آخرین روز خرداد ۱۳۹۲ در مایورکای اسپانیا، در ۹۳ سالگی درگذشت و دیگری، ۱۳ شهریور امسال، نود سالگی‌اش را جشن گرفت و در ایران گذران عمر می‌کند، ۵۰ سال پیش، ورزشگاه‌هایی ساختند که هریک به نمادهای ورزش ایران بدل شدند. مجموعه‌های ورزشیِ سرشار و سراسر از روح ایرانی که حالا نیم‌قرن از عمرشان می‌گذرد، امّا هر دو سرِحال و سرِپا هنوز و همچنان هستند و در سپهر ورزش این سرزمین رخ‌نمایی می‌کنند.
هشت مصوبه سرنوشت‌ساز برای میراث
