معاون توسعه مشارکت‌های مردمی کمیته امداد کشور گفت: تلاش می‌کنیم کودکان ترک تحصیل کرده در کرمان نداشته باشیم چه بسا اگر به این کودکان کمک کنیم تبدیل به یک انسان تحول‌گرا شوند.

وقتی از نمای نزدیک به کارها و آثار و فعالیت‌های «عبدالحسین وهاب‌زاده» نگاه کنیم، سه چهره از او نمایان می‌شود. وهاب‌زاده‌ای که معلم دانشگاه است و سال‌ها به تدریس بوم‌شناسی و تکامل مشغول بوده است؛ چهره‌ای که شاید دیگر از ذهن بسیاری افراد مگر دانش‌آموختگان خوش‌حافظهٔ سال‌های دور دانشگاه فردوسی مشهد، محو شده است و جایش را به وهاب‌زادهٔ مترجم داده است. او ۲۶ عنوان کتاب را در بیش از چهار دهه به فارسی ترجمه کرده که حجم آنها از هشت هزار صفحه گذشته است. در کسوت مترجم، وهاب‌زاده پیگیر پروژه‌ای بلندمدت برای آشنایی دانشجویان و پژوهشگران علوم‌زیستی با کتاب‌های مهم در موضوعات اساسی حوزهٔ بوم‌شناسی، محیط‌زیست، تکامل و رفتارشناسی بوده است. او آثار مهمی مانند «بهار خاموش»، «اژدهای بهشتی»، «مبانی محیط‌زیست»، «مقدمه‌ای بر اکولوژی رفتار»، «تنوع حیات»، «شناخت محیط‌زیست»، «سوسیوبیولوژی»، «طراحی با طبیعت»، «بوم‌شناسی: مطالعهٔ تجربی توزیع و فراوانی»، «تکامل»، «کودک‌وطبیعت»، «در سایهٔ انسان» و «حقِ مادرزاد» را به زبان فارسی برای خوانندگان مهیا ساخته است. گرچه او امروز متفکر و مترجم نامداری در حوزهٔ محیط‌زیست ایران به‌شمار می‌آید، اما ماندن در محیط‌های آکادمیک و پیوند غیرمستقیم با مخاطبان به‌واسطهٔ کتاب‌هایش هرگز غوغای درونی و ذهن خلاق و تیزبینش را تسلی نبخشید. امروز جامعهٔ ایران او را در قامت کنشگری اجتماعی برای خلق ایده و تأسیس مدرسهٔ طبیعت ایرانی می‌شناسد. او می‌گوید همیشه دوست داشته با کودکان کار کند و ذهش به‌تازگی معطوف به موضوع کودک و طبیعت نشده است و تقریباً از زمانی‌که در دانشگاه بوم‌شناسی می‌خوانده است، تحت‌تأثیر کتاب «بوم‌شناسی تخیلات کودکی» از «ادیت کاب»، به اهمیت تجربهٔ طبیعت در کودکی فکر می‌کرده است. با او دربارهٔ ایده‌اش که اکنون فراگیر شده است و توانسته عدهٔ زیادی از خانواده‌های ایرانی را دربارهٔ موضوع کودکی و تجربهٔ طبیعت و اهمیت فعالیت‌های ساختارنیافته و بازی آزاد بر بستر طبیعت حساس کند و لشکری مشتاق از کنشگران را برای تحقق ایدهٔ مدرسهٔ طبیعت بسیج کند تا طبیعت را برای کودکان پس بگیرند، به گفت‌وگو نشستیم.

|پیام ما| درحالی‌که ادعا می‌شود ایران یکی از ارزان‌ترین اینترنت‌های جهان را دارد، بررسی‌ها نشان می‌دهد که براساس قیمت دلار و ارزش پول ملی کشور و کیفیت پایین اینترنت، افزایش ۳۴ درصدی تعرفهٔ اینترنت سالانه هزینه‌ای حدود سیزده میلیون و پانصد هزار تومانی برای هر خانوار رقم می‌زند. بدین‌ترتیب بین ۱.۵ تا حدود ۱۰ درصد از هزینهٔ خانوارهای شهری و بین ۲.۵ تا ۱۷ درصد هزینهٔ خانوار روستایی صرف اینترنت می‌شود. به این معنی خانواده‌ای با کف حقوق ۸ میلیون تومان در ماه، اگر حداقل هزینۀ مصرف اینترنت یعنی ۱۲۴ هزار تومان را بدهد، در دی‌ماه ۲۳۰ هزار تومان هزینۀ اینترنت و ارتباطات پرداخت کرده و حدود سه درصد از حقوق خود را به هزینهٔ اینترنت اختصاص داده است. این وضعیت بر تمامی جامعه تأثیر می‎گذارد، اما دهک‌های پایین اقتصادی، روستاییان و کودکان و نوجوانان را بیشتر تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و نابرابری را تشدید می‌کند.

سازمان هواشناسی برای امروز باراش برف و باران را در اغلب مناطق کشور پیش‌بینی کرد.

|پیام ما| بهمن امسال، برخلاف‌ ماه‌های پیش از خود، با برف و باران همراه شد. بارشی که بی‌ دردسر هم نبود. علاوه‌بر مشکلاتی که بارش‌های هفتهٔ نخست بهمن به‌ویژه در جاده‌های روستایی کشور و در استان‌های شمال‌غربی پیش آورد، در هفتهٔ دوم بهمن، برف راه دسترسی به ۱۶۰ روستای استان لرستان را مسدود کرد و البته در ۲۱ استان دیگر نیز همچنان با شدت می‌بارد. مدیرکل مدیریت بحران استانداری لرستان اما اعلام کرده است که خوشبختانه بارش برف تاکنون منجر به قطع دسترسی شهروندان به برق، آب و گاز نشده است؛ اما تداوم بارش‌ها احتمال افزایش جاده‌های مسدود را زیاد می‌کند و موجب کندی بازگشایی جاده‌ها می‌شود. این درحالی‌است که سازمان هواشناسی می‌گوید برودت هوا و بارش‌های زمستانی حداقل تا پایان هفته، میهمان ۲۲ استان کشور خواهد بود.

هفتهٔ گذشته وزیر آموزش‌وپرورش در واکنش به تعطیلی مکرر مدارس در مواقع آلودگی هوا، در اظهارنظری تأمل‌برانگیر گفت «هیچ کجای دنیا، زمان آلودگی، مدارس را تعطیل نمی‌کنند.» پیرامون این گفتهٔ آقای وزیر نکاتی قابل تأمل و تذکر وجود دارد. هم اینکه در کشورهای مختلف، در سطوح بسیار کمتر آلودگی هوا، آموزش از حالت حضوری به غیرحضوری تغییر وضعیت می‌دهد. هم آنکه زیرساخت‌های آموزش غیرحضوری در کشور ما کماکان با مشکلات جدی روبه‌رو است و هم آنکه در حوزهٔ حقوق کودک، حق بر سلامت، اولویت بالاتری نسبت به حق بر آموزش دارد. آنچه در ادامه می‌آید، بازخوانی و بررسی همین نکات است.

نگاه و گذر از کنار یک اسباب‌بازی‌فروشی سطح شهر کافی است تا متوجه تنوع اسباب‌بازی‌های موجود برای کودکان و نوجوانان شوید؛ از عروسک انیمیشن‌های معروف گرفته تا بوردگیم‌های مختلف. اسباب‌بازی به‌عنوان یک محصول فرهنگی می‌تواند بر زندگی کودکان و نوجوانان تأثیر عمیقی بگذارد و ابزار رشد ذهنی و جسمی باشد. اما چقدر دربارهٔ اهمیت این موضوع آگاهیم و این صنعت در ایران در حال طی کردن چه مسیری است؟ آیا به اسباب‌‌بازی به‌عنوان یک ابزار مهم برای شکل‌گیری شخصیت کودکی توجه شده؟ کودکان با نیازهای خاص در این صنعت چه جایگاهی دارند؟ روز دوشنبه، بیستم آذرماه، سومین نشست از سلسله‌نشست‌های صنایع خلاق و توسعهٔ اجتماعی با عنوان «روندهای مصرف صنایع خلاق در جامعهٔ ایرانی» در خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی برگزار و دربارهٔ این محورها و چالش‌های این صنعت گفته شد.

مدیر کسب و کار راهکار گفت: اکوسیستم فناوری که پایه و اساس آن تکنولوژی است، طی ۱۰ سال گذشته بسیار تغییر کرده و آنچه که مردم در سطح کاربردپذیری با آن ارتباط نزدیکی گرفتند و از مشتاقان فناوری تبدیل به مصرف‌کنندگان فناوری و محصولات آنها شدند، حوزه اقتصاد دیجیتال است. حوزه اکوسیستم استارتاپی طی ۱۲ سال گذشته آشتی کسب‌وکاری را میان مردم و نوآوران این فضا ایجاد کرد.