«تا چشم کار می‌کند ساختمان است.» این خلاصۀ حرف‌های «حسن افشاری» کارشناس چای دربارۀ وضعیت این روزهای مزارع چای شمال ایران است. او معتقد است کیفیت چای تولیدی افت داشته و همین سبب تغییر ذائقۀ مردم و مصرف بیشتر چای خارجی شده. افشاری در گفت‌وگویی مفصل با «پیام ما» دربارۀ وضعیت چای ایران از تولید تا مصرف، رتبه‌اش در کلاس جهانی و آنچه بر مزارع چای گذشته می‌گوید.

بافته‌های چوبی به هر بخشی از این سرزمین که می‌رسد، خودش را با اقلیم همسو و سازگار می‌کند و اسمی متفاوت می‌گیرد. در همدان به «مرواربافی»، در گیلان به «حصیربافی» و در برخی دیگر از شهرهای شمالی به «بامبوبافی»، در شوش به «ترکه‌بافی»، در مراغه به «چم‌بافی» و در لرستان به «درج‌بافی» معروف است. در آذربایجان شرقی از درخت «موسون»، در مرند از ساقۀ گندم، در خراسان جنوبی از بید، بادامک و گز بافته‌های چوبی تولید می‌شود. درختان خودروی ارغوان در منطقۀ هورامان کردستان سبب شده تا هنر ارغوان‌بافی با این دیار پیوند دیرینه داشته‌ باشد.

قصۀ پرغصۀ ورود اجناس چینی و جایگزینی با هنرهای دستی ادامه دارد و خاموش‌شدن هنر صنایع‌دستی در گوشه‌وکنار کشور، «یکی داستان است پر آب چشم». هنر شانه‌سازی از صنایع‌دستی رایج در گیلان هم از این مهلکه جان سالم به در نبرد و با قطعیت می‌توان گفت، این هنر در خطۀ شمال به خاطره‌ها پیوسته است.

|پیام ما| برای نخستین‌بار میکروپلاستیک‌ها در بافت اندام تناسلی مردان کشف شده‌اند و سؤالاتی را در مورد نقش بالقوهٔ آلاینده‌ها در اختلال نعوظ در مردان مطرح می‌کنند.

|پیام ما| نزدیک‌به نیمی‌ از خبرنگارانی که در کشورهای مختلف بحران‌های مرتبط با آب‌وهوا را پوشش می‌دهند، به‌خاطر کارشان تهدید شده‌اند؛ همچنین تحقیقات جدید نشان می‌دهد که یازده درصد از آن‌ها در تهیۀ گزارش خود مورد خشونت فیزیکی قرار گرفته‌اند.

ذوق مردمانی که کنار جنگل و درخت زندگی می‌کردند، سبب شد تا با چوب درختان وسایل مورد نیاز خود را بسازند. هنر را هم که چاشنی آن کردند، لاک‌تراشی به وجود آمد که سابقه‌اش به ۱۱ هزار سال پیش می‌رسد. هنر لاک‌تراشی، یک کار ابتکاری و با ذوق و سلیقه است. مردمان اهل شمال کشور با شناختی که از انواع درختان جنگلی داشتند، برای ساخت مصنوعات چوبی از ریشه و چوب درختان بهره گرفتند؛ مصنوعاتی که در برابر گرما و سرما هم مقاوم بود.