نتایج جستجو برای: فهرست آثار ملی
جشن جهانی «سده» بدون کرمان
|پیام ما| روزها، ماهها و فصلها برای ایرانیان باستان ختم به نظام معیشتیتان یعنی کشاورزی میشد. آنها سال را به دو فصل تقسیم میکردند، تابستان بزرگ از ابتدای فروردین تا پایان مهر و زمستان بزرگ که از ابتدای آبان شروع میشد و به پایان اسفند میرسید. آنها اما از همان ابتدای شروع زمستان بزرگ در رؤیا و جستوجوی بهاری سبز بودند و همین خواست موجب میشد همهٔ آیینها حتی در زمستان هم رنگی از بهار و سبزی بگیرند، بهطوریکه آنها از نخستین روزی که تاریکی و طولانی بودن شب کاسته میشد و به روشنایی افزوده میشد، به پیشواز بهار میرفتند و از همین رو «یلدا» را میتوان اولین آیینی دانست که در استقبال از بهار و سبزی برگزار میشد. «سده» هم با ۴۰ روز اختلاف در همین مجموعه قرار میگیرد و بعد از آنکه ۱۰ روز از زمستان بزرگ سپری میشد، ایرانیان جشن «سده» را برپا میکردند؛ چون بر این باور بودند که اوج و شدت سرما سپری شده است و توان و نیروی این پدیدهٔ نابهسامانی و سکون که از کردار اهریمن محسوب میشود، رو به زوال و کاستی است. این جشن را آبانروز از بهمنماه برگزار میکردند، به شبهنگام و درست زمانی که صد روز از زمستان بزرگ میگذشت.
برج آزادی تهران میزبان «سرو سیمین»
امسال جشنوارهٔ بینالمللی صنایعدستی و هنرهای سنتی فجر به ایستگاه هشتم رسید و دومین سالی است که این رویداد بهشکل بینالمللی برگزار خواهد شد. جشنوارهای که امسال با شعار «پیوند نسلی، پاسداشت هویت در پهنهٔ جهانی» رونمایی شد و پوستر امسالش را هم یکی از پیشکسوتان صنایعدستی و یک دانشآموز سفالگر رونمایی کردند. استقبال خوبی از برگزاری جشنوارهٔ صورت گرفت و بیش از پنج هزار اثر به دبیرخانهٔ جشنواره رسیده است. ۱۶ کشور در این جشنواره حضور دارند که البته حضور برخی از آنها بهمعنای فاخر بودن آثار ارسالیشان به جشنواره نیست و بهگفتهٔ دبیر علمی این جشنواره، انتخاب برخی از آنها به اجبار صورت گرفته است. این درحالیاست که همه میدانند صنایعدستی ایران در جهان تا چه میزان ارزشمند و غیرقابل مقایسه است. جشنوارهاش نیز آنقدر اهمیت دارد که از کشورهای مختلف برای شرکت در آن اثر ارسال شود؛ آثاری که شاید در مناطق بومی خودشان بهعنوان اثر هنری و صنعت دست پذیرفته شده باشند، اما در ایران قابلقبول نیستند و امسال برای شرکت در جشنواره «نه» گرفتند.
باغهای ایرانی محبوب دیگران مطرود در ایران
باغهای ایرانی بهعنوان سرمایههایی مهم، در کنار ابنیهٔ تاریخی در زمرهٔ مهمترین میراثهای ملی قرار دارند. یکی از ویژگیهای برجستهٔ این میراث باستانی سبک سنتی آنهاست که توسط سایر کشورهای اروپایی و آسیایی الگوبرداری شده است. هرچند بسیاری از باغهای تاریخی سایر کشورها قدمت و زیبایی باغهای ایرانی را ندارند، اما به روشهای مختلف مورد محافظت قرار گرفتهاند. این درحالیاست که برخی باغهای ایران با وجود ثبت ملی و جهانی در معرض تخریب و آسیب قرار دارند یا دستخوش تغییر شدهاند. این وضعیت دربارهٔ آنها که برچسب جهانی نخوردهاند، بهمراتب بدتر است.
زخم ترور بر تن ایران
|پیام ما| عملیات تروریستی در مراسم سالگرد شهادت سردار قاسم سلیمانی به شهادت ۱۰۳ نفر و مصدومیت ۱۸۸ نفر از شهروندان منجر شد. منابع خبری اعلام کردهاند که دستکم شش کودک در میان شهدا هستند. دو انفجار در ورودیهای گلزار شهدای کرمان حوادث روز چهارشنبه را رقم و تا زمان تنظیم این گزارش، هنوز هیچ گروهی مسئولیت این اقدام تروریستی را برعهده نگرفته است. همچنین ساعتی پس از این واقعه، برخی رسانههای عبری شایعهٔ شهادت یکی از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران در این حادثه را منتشر کردند که این شایعه بهسرعت تکذیب شد.
سد «چال کندی» مجوز احداث ندارد
رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان دزفول گفت: احداث سد چال کندی دزفول در مرحله اخذ مجوز از دستگاههای مختلف است و تاکنون مجوزی برای ساخت آن صادر نشده است.
بمباران تاریخ غزه
غزه اولین منطقه جهان نیست که به دلیل جنگ، میراث باستانی و تاریخیاش را از دست میدهد و قطعاً آخرین شهر دنیا هم نخواهد بود، اما اینجا یک تفاوت ویژه دارد؛ این که طی دهههای اخیر بهدلیل بیثباتی سیاسی، کاوشهای باستانشناسی در بخش قابل توجهی از غزه انجام نشده و وضعیت فعلی هم آنها را در فراموشی کامل قرار داده است. یک روزنامهٔ آمریکایی اوایل هفته جاری اعلام کرد «۷۰ درصد ساختمانهای غزه در پی حملات همهجانبهٔ رژیم صهیونیستی ویران شدهاند.» به گفتهٔ مقامات محلی کلیساهای بیزانسی، مساجد باستانی و محوطههای باستانی هم شامل این ساختمانها هستند و از درگیری حماس و اسرائیل جان سالم بهدر نبردهاند.
شبی برای اروند
|پیام ما| آبادان، خرمشهر و مینوشهر، محدودهای که حالا آن را با وسعت ۳۷ هزار و ۴۰۰ هکتار منطقه آزاد اروند مینامند، روزگاری یکی از مهمترین مراکز تجاری ایران و البته یکی از مقاصد گردشگری بود. سرزمینی با گذشتهای عجیب که زخم روزهای جنگ هنوز به تناش مانده در حالی که پیش از آن، آنقدر رونق داشت که نهتنها بومیها که حتی کارگران زیادی از فیلیپین، هند، پاکستان و مراکش اینجا شغل نان و آبداری در دستوبالشان بود و پای گردشگران برای تماشای اروند و کارون، تلاقی این دو رودخانه در مینوشهر، تماشای نخلستانها و خرید جدیدترین کالاهای تولیدشده در دنیا به این منطقه باز بود. حالا اما این رونق در منطقه وجود ندارد و بسیاری از اهالی معتقدند از ۱۷ سال پیش که منطقه آزاد اروند شکل گرفت، نه تنها اوضاع در این منطقه جنگزده بهتر نشد بلکه میان قوانین منطقه آزاد و سرزمین اصلی کار را خرابتر کرد و محرومیتها را بیشتر. حالا که قرار است دفتر توسعه گردشگری داخلی وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی رویدادهایی را با عنوان شبهای گردشگری در تهران برگزار کند، نوبت اولین شب به اروند رسید تا شاید بخشی از رونق از دست رفته بازگردد.
بودجهٔ کم، تحقق ناچیز
|پیام ما| مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در تازهترین گزارش خود ارزیابی به «میزان تحقق اعتبارات وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی ذیل قانون بودجهٔ ۱۴۰۲ در هشتماههٔ ابتدایی سال ۱۴۰۲» پرداخته است؛ گزارشی که نشان میدهد. بهطور میانگین فقط حدود ۴۵ درصد از اعتبارات هزینهای و حدود ۱۷ درصد از اعتبارات تملک داراییهای سرمایهای تحقق یافته است و تاکنون اعتباری برای برنامههای ساماندهی و تملک مجموعهٔ تاریخی، فرهنگی تپههای هگمتانه، تقویت یگان حفاظت میراثفرهنگی از محل واگذاری اموال توقیفی و توسعه و گسترش فعالیتهای ایرانگردی و جهانگردی تخصیص نیافته است.