بازنگری در طرح مدیریت پناهگاه حیات‌وحش «کیامکی» و پارک ملی «کنتال» درحالی قرار است انجام شود که به‌نظر می‌رسد محیطبانان به‌واسطهٔ سروکار داشتن با انواع مشکلات رمقی برایشان باقی نمانده‌ است. یکی از آنها می‌گوید ۲۵ سال کار کردن در شرایط سخت، حقوق حداقلی، به‌تنهایی شیفت‌ دادن‌ها، ضرب و شتم توسط متخلفان، پاسگاه‌های خالی و بدون امکانات او را در مواقعی به ناامیدی می‌کشاند. مدیران محیط زیست در منطقه آزاد تصمیم گرفتند به‌جای سپردن نگارش طرح مدیریت پناهگاه‌ها به مشاوران‌، راه دیگری بروند، مسیری تحت‌عنوان «حفاظت مشارکتی» که قرار است با مشارکت ذی‌نفعان و گروداران عملیاتی شود. از همین رو، آنان از گروه‌های مختلف برای حضور در کارگاه حفاظت مشارکتی دعوت کردند. آیا در شرایطی که امکانات محیطبانی در حداقل ممکن است و رضایت شغلی نیز وجود ندارد، با صرف به مشارکت طلبیدن ذی‌نفعان و گروه‌داران می‌توان به آیندهٔ این مناطق امیدوار بود؟

|پیام ما| «کامبیز برادرانی»، فعال محیط زیست، چندروز قبل آماری از سرشماری اخیر حیات‌وحش در پارک ملی «کلاه قاضی» منتشر کرد. به‌گفتهٔ این بلاگر حیات‌وحش، آمارها در این منطقه تنها ۶۰۰ تا ۷۰۰ فرد بز وحشی، ۴۰۰ تا ۵۰۰ فرد آهوی گواتردار ایرانی و ۲۰ فرد قوچ اصفهانی شمارش شده است که نشان از کاهش چشمگیر جمعیت حیات‌وحش دارد. از نظر او سرشماری‌های قبلی در این پارک، عدد ۱۵۰ تا ۱۷۰ فرد را برای قوچ اصفهانی در این منطقه ثبت کرده بود که رسیدن جمعیت به ۱۷ تا ۲۰ را شاید بتوان نشانی از انقراض این گونه در «کلاه قاضی» با ادامهٔ این روند دانست.

«شاهد بودی که چقدر تلاش کردم ایران جای بهتری شود،. این روزها خبرها را می‌خوانم و طاقتم طاق می‌شود؛ هرچه درست کرده ‌بودیم، درحال از دست رفتن است و کاری از من ساخته نیست.» «مینا استقامت»، جنگل‌شناس و فعال محیط زیست، اینها را با بغض می‌گوید و لحظه‌ای بعد این بغض چنان راه گلویش را می‌گیرد که تنها صدای نفس‌هایش شنیده می‌شود. مینا مدیر یک انجمن محیط زیستی است؛ «زیپاک». این انجمن فعالیتش مثل بسیاری دیگری از انجمن‌ها به‌شدت محدود شده است! البته این روزها دغدغهٔ «علی سلاجقه»، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، بهره‌گیری از ظرفیت خیرین به‌جای سازمان‌های مردم‌‌نهادی است که «زیپاک» یکی از آنها به حساب می‌آید.

خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی یکشنبه پنجم آذرماه، میزبان شب متفاوتی از دیگر شب‌های بخارا بود. جمع بزرگی از دوستداران محیط زیست و حیات‌وحش از همان ساعت اولیهٔ شروع برنامه گرد هم آمدند، صندلی‌های سالن را پر کردند و گروه بزرگی در تمام مدت برنامه ایستادند تا از شخصیتی تقدیر کنند که عمر و جوانی‌اش را برای حفاظت از تنوع زیستی این سرزمین گذاشت؛‌ هوشنگ ضیایی.