نتایج جستجو برای: دولت چهاردهم
ظلم این است که جناح خود را داشته باشیم و مردم را نداشته باشیم
وزیر کشور: دوره ۳۵ روزه برگزاری انتخابات متاثر از فضای شهادت آیتالله رئیسی و همراهانش بود
پیامدهای کاهش اعتبار گذرنامۀ ایرانی
آخرین رتبهبندی شاخص گذرنامه «هنلی» نشان میدهد، گذرنامه ایران با مجوز سفر به ۴۳ کشور بدون نیاز به دریافت ویزا، در رتبۀ ۹۴ جهان قرار دارد. البته ایران در این جایگاه همرتبۀ سودان و جزو کشورهای در رتبۀ پایین جدول به شمار میرود. اما نکتۀ مهم اینکه، همین رتبه هم در مقایسه با سال گذشتۀ میلادی، دو پله سقوط دارد. یعنی شاخص رتبهبندی گذرنامه ایران، از پلۀ ۹۲ با دسترسی به ۴۴ مقصد، به رتبۀ کاهشیافتۀ جدید رسیده و هرچند نزولش چندان محسوس نیست، اما بههرصورت روند روبهبهبود این شاخص را طی سالهای گذشته تا حدودی متوقف کرده و نیازمند یک برنامهریزی برای ایجاد روابط بینالمللی باثبات و قابل اعتماد با سایر کشورها دارد تا این جایگاه را بهبود بخشد.
محیطزیست طبیعی یا انسانی؛ دوگانهسازی مخرب
بایدها و نبایدهای گردشگری پیشروی دولت چهاردهم
نگاه به صنعت گردشگری در کشور ما تاکنون بیشتر شبیه به یک عروسک در دست دخترکی بازیگوش بوده است؛ شیئی زیبا که هرگاه دخترک گریه کرد، بدهیم دستش تا اشکهایش بند بیاید؛ برای جامعهای که هتلهایش، موزههایش و حتی بسیاری از رستورانهایش به ضرب سیلی صورت خودشان را سرخ نگه داشتهاند و روزبهروز هزینههایشان به جایی میرسد که تصمیم به تغییر کاربری گرفته یا نهایتاً تعدیلنیرو، استفاده از واژۀ صنعت کمی اغراق و چیزی شبیه به مضحکه به نظر میرسد. دولت روحانی در آغاز فعالیتش در سال ۹۲، بهدلیل رشد بیحدوحصر تورم در دولت قبل، ناگزیر به مهار بود و عملاً اغلب کسبوکارها مانند کسبوکارهای مرتبط با گردشگری، یک توقف ناخواسته را تا سالها تجربه کردند. البته که در ادامه رشدی اندک صورت پذیرفت، اما به نسبت ظرفیتهای کلان کشور در حوزههای گردشگری فرهنگی و طبیعی ناچیز بود. دولت سیزدهم هم در طول سه سال فعالیتش در حوزههای اقتصادی و اجتماعی، آب پاکی را روی دست گردشگری ریخت و عملاً صنعت سفر، گردشگری و هتلداری را به محاقی عمیق فرو برد. حال روی سخن با دولت چهاردهم است که میراثدار دولتی است که از هر حیث تلاشی جهادی و شبانهروزی را میطلبد که سرمایۀ اجتماعی ازدسترفتۀ کشور را مجدد به دست آورده و شالودهای نوین را بنا گذارد. «مسعود پزشکیان» بهواسطۀ سالها حضور در مجلس در قامت نماینده، با رویکردی ساختاریافته و قانونگرا، دولت چهاردهم را بنا میگذارد و ادعا دارد که کار را بایستی به کاردان سپرد. این نکته بسیار حائز اهمیت است که رئیسجمهور با نگاهی کارشناسی به امور بنگرد، ولی مسئلۀ بزرگ، فقدان نیروی زبده و مهمتر از آن نیرویی ساختارمند است. در کشور ما کار تیمی و ساختاری از صدر تا ذیل معنا و مفهومی ندارد، چه رسد که کار، دولتی هم باشد و این کار را بسیار پیچیده میکند. حضور شخصی مثل پزشکیان که دست دوستی بهسمت طیفهای مختلف دراز کرده، روزنۀ امیدی است به یک آغاز؛ یک آغازی که شایستهسالار است و نگاهی تشکلی و حزبی به دولت ندارد. در ادامه به ۱۰ حوزۀ استراتژیک و بنیادین در ارتباط با صنعت گردشگری کشور اشاره میکنم.
نگاهی به برونداد یک نهاد غیردموکراتیک
دانش انرژی بهروز شود
جهان امروز جهان فناوری است و این شعار نیست. آب یکی از مهمترین چالشهای کشور که زندگی بیش از هشتاد میلیون شهروند ایرانی با آن گره خورده است، اما چندان با تکنولوژی آشنا نشده است. گواه این موضوع استفاده از روشهای قدیمی ذخیرۀ آب، بیتوجهی به بازچرخانی، اجرای سنتی طرحهای آبخیزداری و آبخوانداری، ضعف در کشاورزی سنتی، کارآمد نکردن آن و بسیاری مانند آن است. این مسئله نه فقط در مورد آب، بلکه در سایر بخشهای انرژی کشور نیز قابل ردگیری است؛ چه اینکه برق کشور نیز از همین چالش رنج میبرد و بهرغم تبلیغات گستردۀ دولتی، هیچ راهحل عملیای برای کاهش ناترازی برق در کشور به اجرا نرسیده است. اینبار کارشناسان از ضرورت بهروزرسانی دانش آب و انرژی و «فناور» کردن مدیریت این بخش میگویند.
راه تعامل را باز کنید
نگاهی به سرگذشت تئاتر طی چند دهۀ گذشته، کافی است تا ببینیم هنوز آش همان است و کاسه همان. هنوز این هنر بهعنوان شغل در نظر گرفته نمیشود، بودجۀ مناسبی به آن تعلق نمیگیرد و سانسورها باعث شده تا برخی از هنرمندان این حوزه نتوانند به کار خود ادامه دهند. حاشیههای حوزۀ فرهنگ و هنر در دولت سیزدهم هم کم نبود؛ ممنوعالکاری برخی از هنرمندان، برگزاری جشنوارهها بدون حضور آنان و تصویب آییننامۀ عجیب، فقط بخشی از حاشیههای این دوران است. تئاتر هم از این جریان بینصیب نماند و چالشهایی را تجربه کرد. «حمیدرضا نعیمی» پیشکسوت و کارگردان تئاتر، دربارۀ این چالشها به «پیام ما» میگوید.