کمتر از ۳۰ سال دیگر یعنی تا سال ۲۰۵۰، ۷۰ درصد جمعیت جهان شهرنشین می‌شوند. در آینده هرچند احتمالاً فرصت اشتغال بیشتر و دسترسی بهتری به خدمات فراهم می‌شود، اما این تغییر می‌تواند خطری بزرگ برای آیندهٔ بهداشت و سلامت عمومی باشد. براساس گزارش‌های سازمان جهانی بهداشت، اگر سیاستگذاران و مدیران شهری چاره‌ای برای بهبود زندگی شهری نیندیشند، شهرنشینی به یکی از تهدید‌های جدی برای سلامت عمومی مردم قرن ۲۱ تبدیل می‌شود. طبق این گزارش تاکنون فقط ۱۲ درصد شهرها توانسته‌اند به اهداف کنترل آلودگی برسند و همین حالا هم بسیاری از شهرها با مشکلاتی چون سکونتگاه‌های غیررسمی، نبود دسترسی به آب سالم و فقر دست‌وپنجه نرم می‌کنند. بنابراین، پیش‌بینی می‌شود در آینده ازدحام بیش از حد در شهر‌ها منجر به افزایش ابتلا به بیماری‌های عفونی و همچنین افزایش نرخ خشونت، بیماری‌های غیرواگیر و بیماری‌های روانی به‌دلیل نحوهٔ معماری محیط‌های شهری شود. به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت می‌گوید شهرها باید اولویت برنامه‌ریزی قرار بگیرند تا با یک رویکرد حکمرانی بین‌بخشی مؤثر برای تقویت توسعهٔ محلی، حکومت‌ها را در برابر اهداف ارتقای سلامت عمومی پاسخگو کنند.

۱۳ سال قبل، وقتی محل دپوی زبالهٔ کیاشهر در نزدیکی پارک ملی بوجاق مشخص شد، عنوان «طرح موقت» به آن دادند و قرار بود بعد از مدتی محل زباله‌ها تعیین و تکلیف شود. این مدت حالا بیش از یک دهه طول کشیده است و زباله‌ها بدون هیچ حفاظتی در این منطقه دپو می‌شوند. سال‌هاست دفن پسماند در گیلان محل مناقشه و مشکل است و مناطقی چون کیاشهر به‌دلیل نزدیکی به پارک ملی و تالاب از مشکل دوچندانی برخوردارند. در این سال‌ها فعالان محیط زیست بارها نسبت به وضعیت هشدار داده‌اند، اما بی‌نتیجه بوده و به همین دلیل یکی از این فعالان از شهرداری کیاشهر شکایت کرده است. این شکایت درحالی‌است که امسال چندین اخطاریه از سوی ادارهٔ محیط زیست آستانه‌اشرفیه صادر شده، با‌این‌حال آنطور که فعالان می‌گویند، شهرداری با بیان آنکه وزارت کشور باید محل جدید تعیین کند، همچنان به سروسامان دادن زباله‌ها در این مکان تن نمی‌هد.

پیام ما: گرچه شاید بیشترین تولید محتوای مطبوعاتی دربارهٔ حیات‌وحش در ایران برای یوز انجام شده باشد، اما همچنان بسیاری از نکات ناگفته در این زمینه وجود دارد. در این پرونده‌، «عطیه تک تهرانی» و «نوید قلی‌خانی»، اعضای انجمن یوز‌، ضمن بیان تجربه‌شان در سفر به اتیوپی جهت شرکت در اجلاس جهانی یوزپلنگ و بازدید از پارک ملی «بله»‌، دربارهٔ وضعیت یوز آسیایی و راهکارهای پیش رو نوشته‌اند.

|پیام ما| پس از سکوت وزارت نیرو و بی‌پاسخ‌ماندن نامهٔ فعالان محیط زیست به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی دربارهٔ واگذاری رودخانهٔ چهل‌بازه، این‌بار جمعی از فعالان محیط زیست و اهالی شهر مشهد با راه‌اندازی یک کارزار از رهبر انقلاب درخواست «اعادهٔ مالکیت ملت ایران بر رودخانهٔ چهل‌بازه» کردند. بخشی از حریم و بستر رودخانهٔ چهل‌بازه در مشهد، پیش‌ازاین بین ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) و بنیاد شهید تقسیم شده بود و بنیاد شهید نیز بیش از نیمی از سهم خود را به یک شرکت خصوصی واگذار کرده بود.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا از تامین ۶ ایستگاه سنجش هوای جدید خبر داد و گفت: ۳ ایستگاه در محل‌های جدید نصب شود و ۳ ایستگاه در قالب اورهال و بازسازی ایستگاه‌های قدیمی خواهیم داشت.

«سه روز» سهم اراکی‌ها از هوای پاک در سال ۱۴۰۲ بود. باقی روزها ساکنان این شهر هوایی را داخل ریه‌هایشان کشیدند که نتیجه‌اش بیماری شد و درد و رنج. آنها از «مازوت‌سوزی» چندساله در این شهر خسته‌اند و گلایه‌شان را از ۱۲ دی امسال هر سه‌شنبه روی پلاکاردهایی می‌نویسند و بالای سر می‌گیرند، شاید مسئولان ببیند و این روند را متوقف کنند. حالا این‌بار هشتمین تجمع اراکی‌ها در کنار این پلاکاردها، با یک اجرای خیابانی در پیاده‌راه «امیرکبیر» در حوالی بازار این شهر همراه بود.

در بررسی تحولات محیط زیستی و چشم‌اندازهای سازمانی، پازل مدیریت پسماند به‌عنوان یک عنصر غیرقابل‌انکار در پی‌ریزی جوامع سلامت محور تلقی می‌شود و نوآوری‏‌های تکنولوژیک در کنار استراتژی‌های مؤثر و دیرپا، محور اصلی در تدوین برنامه‌های مدیریت پسماند به‌شمار می‌روند. این امر در راستای مقابله با بحران‌های گسترده‌ای است که ناشی از دفع ناصحیح زباله‌های شهری و تأثیر آنها بر محیط زیست است. با بهره‌مندی از فناوری‌های پیشرفته اینترنت اشیا، شاهد زایش بسترهای نوآورانه‌ای در عرصه جمع‌آوری و بازیافت هستیم که امکان تجزیه و تحلیل داده‌ها، مسیریابی هوشمند و کاهش مشهود هزینه‌ها و اثرات مخرب محیط زیستی را که به‌واسطهٔ فرآیندهای غیرکارآمد جمع‌آوری پسماند موجود بود، فراهم آورده‌اند. یکی از جامع‌ترین مطالعات انجام‌گرفته در این زمینه توسط محققان ایرانی به سرپرستی اینجانب و همکاری «سید سهند موسوی» و «علی حسین‌زاده» انجام گرفته است که به‌تازگی در مجله Science of The Total Environment منتشر شده و تمام پارامترهای اصلی مورد نیاز برای تشکیل یک مدیریت پسماند هوشمند، در آن بررسی شده است.