براساس آخرین برآوردهای سازمان ملل متحد از مرگ‌ومیر کودکان، در سال ۲۰۲۲ تعداد کودکانی که قبل از پنج‌سالگی، جانشان را از دست داده‌اند تا حدود پنج میلیون نفر کاهش یافته و به پایین‌ترین حد خود در طول تاریخ رسیده است. با‌وجوداین، اما این سازمان بین‌المللی می‌گوید اگر به پیامدهای افزایش بی‌عدالتی و بی‌ثباتی اقتصادی، درگیری‌های جدید و طولانی‌مدت، تأثیر تشدید تغییر‌اقلیم و پیامدهای کووید-۱۹ توجه نشود، این دستاورد می‌تواند به‌راحتی از بین برود و روند کاهشی مرگ‌ومیر کودکان معکوس شود. «کاترین راسل»، مدیر اجرایی یونیسف، در این باره می‌گوید هرچند افزایش دانش و امکانات در نظام‌های بهداشت و سلامت و همچنین واکسینه شدن کودکان در‌برابر بیماری‌های کشنده تأثیر زیادی بر زنده ماندن نوزادان داشته اما هنوز راه طولانی برای پایان دادن به همهٔ مرگ‌ومیرهای قابل پیشگیری کودکان و نوجوانان در پیش است. آن‌طورکه برآورد‌های گزارش تازهٔ سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد باوجود کاهش چشمگیر مرگ‌ومیر کودکان، هنوز هم اکثر این مرگ‌و‌میرها در جنوب صحرای آفریقا و آسیای جنوبی رخ می‌دهد و عمر بیش از دو میلیون کودک، نوجوان و جوان بین سنین ۵ تا ۲۴ سالگی ساکن این مناطق، به‌دلیل در دسترس نبودن مراقبت‌های بهداشتی باکیفیت کوتاه شده است.

|پیام ما| یک مطالعهٔ گسترده نشان داد میانگین امید به زندگی مردم جهان در دوران کووید-۱۹ افتی بیشتر از آنچه قبلا تصور می‌شد، داشته است. براساس این مطالعه، در دو سال نخست پاندمی میانگین امید به زندگی در سراسر جهان ۱.۶ سال کاهش پیدا کرده است، درحالی‌که قبلاً تصورات از کاهش امید به‌ زندگی کمتر از این رقم بود. پس از چندین دهه پیشرفت‌های پزشکی و افزایش بدون توقف امید به‌ زندگی در انسان‌ها، برای نخستین‌بار پاندمی کووید-۱۹ امید به‌ زندگی را در جهان کاهش داد.

اهالی روستاهای سیستان‌وبلوچستان از وضعیت بهداشت محیط گلایه دارند. ماندگاری آب در روستاها، تخلیه نشدن گل‌ولای و لجن، مدفون بودن لاشهٔ احشام در این روستاها، بوی زهم ناشی از فاضلاب و لاشه‌های دام‌های مرده، تجمع حشرات و دشواری تردد، در نبود آب شرب و استحمام سالم، همچنین دسترسی اندک به دارو، اقلام بهداشتی گذران زندگی را برای این افراد دشوارتر نیز کرده است. به‌گفتهٔ زنان روستایی به‌ویژه در مناطق پیرسهراب و چابهار، حتی نوار بهداشتی کافی در اختیارشان قرار ندارد. عفونت‌های پوستی و گوارشی برای کودکان، در کنار عفونت‌های مجاری ادراری و رحم برای زنان، از شایع‌ترین بیماری‌های این روزها در روستاها و شهرهای جنوب سیستان‌وبلوچستان است. مقامات محلی نیز تخریب خانه‌های بهداشت روستایی را بدون ذکر جزئیات از چگونگی، میزان و تعداد تأیید کرده‌اند. کمبود آب بهداشتی و سالم برای نوشیدن، شست‌وشو و استحمام بر مشکلات بهداشتی این مناطق افزوده است.

احیای بافت تاریخی در مناطق شهری به رسمی تکراری در بسیاری از شهرهای جهان بدل شده است؛ از ایتالیا و اسپانیا در قارهٔ اروپا گرفته تا کیلومترها دورتر در آمریکای شمالی. بافت‌های تاریخی که غبار چندصدسالهٔ فرسودگی اصلی‌ترین ویژگی‌هایشان بوده است، پس از احیا و تقویت بافت اجتماعی به یک منطقهٔ شهری زنده و پویا بدل‌ شده‌اند که توسعهٔ اقتصادی را هم برای ساکنان بومی‌اش به ارمغان آورده‌اند. از جمله موفق‌ترین طرح‌های حفاظت و احیا بافت تاریخی در جزیرهٔ «گرنویل» کانادا رخ داده که با قدمت صد ساله و چهرهٔ صنعتی‌اش، اما حالا یکی از پربازدیدترین مکان‌های عمومی این کشور و قلب فرهنگی ونکوور است؛ ظرفیتی که در برخی شهرهای ایران از جمله اصفهان، شیراز، رشت و حتی تبریز هم وجود دارد و می‌توان الگوی احیای گرنویل را در این مناطق اجرا و آنها را به قطب فرهنگی در صنعت گردشگری بدل کرد.