چهارشنبه،‌ ۲۳ اسفندماه ۱۴۰۲ روز خوبی برای محیطبانان پارک ملی «بمو» نبود. آنها در گشت و پایش خود به لاشهٔ یک بز کوهی رسیدند. دلیل مرگ نه حمله یک گونهٔ گوشتخوار بود و نه تیر شکارچی! بیماری این بز کوهی را تلف کرده بود، اما کدام بیماری؟ نگرانی همه این بود که بار دیگر طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) به جان حیات‌وحش «بمو» افتاده باشد، اما آزمایش‌های دامپزشکی این گزینه را منتفی دانست و نتیجه را اینطور اعلام کرد؛‌ تب برفکی!

|پیام ما| صندوق ملی محیط‌زیست قرار بود به‌عنوان یک پشتیبان مالی برای فعالیت‌های اقتصادی سازگار با محیط‌زیست و تشویق سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مرتبط با توسعهٔ پایدار عمل کند. همچنین، این صندوق قرار بود مهمترین حامی مالی فعالیت‌های مرتبط با آموزش، اطلاع‌رسانی و ترویج فرهنگ حفاظت محیط زیست باشد. کشمکش ۱۰ساله بر سر تصویب اساسنامهٔ این صندوق و از سوی دیگر حذف منابع مالی مختلف که براساس قانون باید به این صندوق واریز می‌شدند، در همان ابتدای کار حاشیه‌های فراوانی را برای این نهاد مالی ایجاد کردند. بااین‌حال در سال‌های اخیر که مشکلات محیط‌زیستی کشور روبه‌افزایش گذاشته، کمتر شاهد ردپای صندوق ملی محیط‌زیست در فعالیت‌های اقتصادی مرتبط با حفاظت محیط‌زیست هستیم. فعالیت‌هایی که از طرفی می‌توانست محلی برای سرمایه‌گذاری سبز در کشور باشد و از طرف دیگر می‌توانست از محل سود این سرمایه‌گذاری‌ها، درآمدهای پایداری را برای توسعهٔ این صندوق رقم بزند. اما به‌نظر می‌رسد این صندوق با وضعیت ناامیدکننده‌ای روبه‌رو است. «شهرام شیران‌زایی» که خود در سال ۱۳۹۳ از اعضای کارگروه اصلاح اساسنامهٔ صندوق ملی محیط‌زیست بوده‌ است، در این مطلب نگاهی به عملکرد این نهاد مالی غیردولتی دارد.

| پیام ما| بهار ۱۴۰۳ با خبر قطع حدود چهار هزار نهال و درخت توسط سرمایه‌گذار طرح گردشگری در جنگل الیمالات نور شروع شد. طبق گفتهٔ فعالان محلی قطع درختان از چند ماه قبل و در بهمن‌ماه آغاز شده بود و در دوم فروردین‌ماه اداره‌کل منابع‌طبیعی و آبخیزداری مازندران-ساری، طی صورت‌مجلسی این تخلف را تأیید کرد. با انتشار این نامه، صحبت دربارهٔ سرمایه‌گذار طرح یعنی هلدینگ جوانمرد و افرادی که در آن ذی‌نفع هستند، بالا گرفت و چند روز پس از آن نیز ادارهٔ منابع‌طبیعی ساری طی بیانیه‌ای، توضیحاتی دربارهٔ قطع درختان داد. هرچند این بیانیه تلاش کرد تا کوتاهی‌های انجام‌گرفته در این زمینه را بپوشاند اما به‌گفتهٔ «داریوش عبادی»، دبیر سابق شبکهٔ تشکل‌های منابع‌طبیعی و محیط‌زیست مازندران موفق نبود. او به «پیام ما» گفت «منابع‌طبیعی می‌گوید چون این منطقه در مسیر برق فشار قوی بوده و چون پیمانکار گردشگری از قوانین جنگل اطلاعات کافی نداشته است پس می‌تواند پاکتراشی کند، اما این کار به‌نوعی مماشات با متخلف است.»

کشمکشی بالغ بر یک دهه از اولین جلسات رایزنی پیرامون مخاطرات احداث سد تنگ سرخ در غرب شیراز می گذرد، نگرانی متخصصان و مدافعان سلامت شیراز بارها در جلسات مستمر و مکررا از طریق تریبون ها در جمع مسئولان و طی ادوار مختلف تکرار شده است. معاون محیط زیست طبیعی اداره کل حفاظت از محیط زیست استان فارس می‌گوید: همه سدها مشمول گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی هستند و مادامی که گزارش ارزیابی سد تنگ سرخ در سازمان حفاظت محیط زیست مطرح و تایید نشود امکان صدور مجوز از طرف محیط زیست وجود ندارد.

کمتر از ۳۰ سال دیگر یعنی تا سال ۲۰۵۰، ۷۰ درصد جمعیت جهان شهرنشین می‌شوند. در آینده هرچند احتمالاً فرصت اشتغال بیشتر و دسترسی بهتری به خدمات فراهم می‌شود، اما این تغییر می‌تواند خطری بزرگ برای آیندهٔ بهداشت و سلامت عمومی باشد. براساس گزارش‌های سازمان جهانی بهداشت، اگر سیاستگذاران و مدیران شهری چاره‌ای برای بهبود زندگی شهری نیندیشند، شهرنشینی به یکی از تهدید‌های جدی برای سلامت عمومی مردم قرن ۲۱ تبدیل می‌شود. طبق این گزارش تاکنون فقط ۱۲ درصد شهرها توانسته‌اند به اهداف کنترل آلودگی برسند و همین حالا هم بسیاری از شهرها با مشکلاتی چون سکونتگاه‌های غیررسمی، نبود دسترسی به آب سالم و فقر دست‌وپنجه نرم می‌کنند. بنابراین، پیش‌بینی می‌شود در آینده ازدحام بیش از حد در شهر‌ها منجر به افزایش ابتلا به بیماری‌های عفونی و همچنین افزایش نرخ خشونت، بیماری‌های غیرواگیر و بیماری‌های روانی به‌دلیل نحوهٔ معماری محیط‌های شهری شود. به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت می‌گوید شهرها باید اولویت برنامه‌ریزی قرار بگیرند تا با یک رویکرد حکمرانی بین‌بخشی مؤثر برای تقویت توسعهٔ محلی، حکومت‌ها را در برابر اهداف ارتقای سلامت عمومی پاسخگو کنند.