پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | برگه 6 | نتایج جست‌وجو برای “پلاستیک”

نتایج جستجو برای: پلاستیک

چموش‌هایی که از پا درآمدند

گوشه‌نشین موزه‌ها شده است و گاهی هم در تزئین سفره‌خانه‌های سنتی نقش بازی می‌کند. «چموش‌» یا همان پای‌افزار سنتی گیله‌مردان و گیله‌زنان حالا دیگر مشتری ندارد. این پاپوش سنتی که روزگاری برای خودش رونقی داشت و هنرمندان به دوخت این کفش تمام‌چرمی مشغول بودند، حالا به سرنوشت کلاش (پاپوش سنتی کردستان) دچار شده‌ و یکی از هنرهای دستی در آستانهٔ فراموشی است.

بازیافت مسئلۀ اقتصادی یا اجتماعی؟

چرخ خراطی سنتی نمی‌چرخد

سروکار داشتن با چوب و ساختن وسایل از هزاران سال پیش تا کنون برای بشر جذابیت داشته و به شیوه‌های مختلف از انواع و اقسام چوب درختان برای ساخت وسایل ضروری زندگی خود استفاده می‌کرده است. این ضرورت و درعین‌حال جذابیت سبب شد تا هنرهای مختلفی شکل بگیرد؛ از نجاری تا خراطی.

زنگ خطر تخریب در «تنگ‌ صیاد»

آذرماه ۱۴۰۲ اخباری مبنی‌بر کلنگ‌زنی ساخت مسجد بین‌راهی در محل پلیس‌راه اصفهان-شهرکرد منتشر شد. مکان موردنظر به‌علت نزدیکی به شهر فرخشهر با نام پلیس‌راه فرخشهر شناخته می‌شود. محل احداث مسجد در محدودهٔ منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ تنگ‌صیاد قرار دارد. همچنین سرویس بهداشتی و فروشگاه از دیگران کاربری‌های درخواستی است که برای آن اعتبار هم تخصیص داده شده است. ازآنجاکه تغییر کاربری زمین و واگذاری در مناطق حفاظت‌شده شرایط قانونی خاصی دارد با انتشار خبر کلنگ‌زنی، موضوع مورد توجه تشکل‌های محیط زیستی و کنشگران این حوزه قرار گرفت و مشخص شد مجوز این تغییر، در سال‌های گذشته صادر شده بوده و مهلت دوساله استفاده از آن به پایان رسیده است.

مالچ‌پاشی در محدوده مناطق محیط‌زیست انجام نمی‌شود

مدیرکل امور بیابان و مراتع سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در خصوص مالچ‌پاشی در غرب کرخه، گفت: فعالیت‌های مالچ‌پاشی به هیچ وجه در محدوده مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست و مناطق چهارگانه مرتبط انجام نمی‌شود.

تولید و مصرف «زیست تخریب‌پذیرها» غرق در ابهام است

دو هفته قبل بود که علی سلاجقه، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، از نهایی شدن شیوه‌نامهٔ پلاستیک‌های «زیست‌تخریب‌پذیر» در سازمان ملی استاندارد خبر داد. پلاستیک‌هایی که بر اساس این شیوه‌نامه باید با استانداردهایی تهیه شوند که به محیط زیست صدمه نزنند. این در حالی است که سال‌ها از مصرف پلاستیک‌هایی با عنوان «زیست‌تخریب‌پذیر» در میادین میوه و تره‌بار می‌گذرد و حالا بعد از سال‌ها برای آنها استانداردی تعریف شده است. پلاستیک‌هایی که پیش از این تاییدیه سازمان ملی استاندارد را نداشتند و مشخص نبود بر چه اساسی تولید شده‌اند. این در حالی است که بنا به گفتهٔ «زاهد احمدی»، عضو هیات علمی دانشکده صنعتی امیرکبیر که تحصیلات و پژوهش‌هایش در زمینهٔ «پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر» بوده، در کشور آزمایشگاه‌هایی که بتواند استاندارد این محصولات را تایید کند وجود ندارد و تعیین استاندارد بدون وجود آزمایشگاه کاری بیهوده است. از سویی مواد اولیه تولید پلاستیک زیست‌تخریب‌پذیر وارداتی و گران است و به همین دلیل از میزان تولید پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر در کشور اطلاعی در دست نیست. او همچنین تاکید می‌کند که در کنار مشکلات تولید این محصول، تا زمانی‌که بازیافت این محصولات جدی گرفته نشود، نام بردن از آنها صرفا سبزشویی است. در ادامه گفت‌‌و‌گو با این استاد دانشگاه را می‌خوانید.

زیست‌تخریب‌پذیر یا سبزشویی؟

توجه صنعت اسباب‌بازی به محیط زیست‌ و اقوام

نگاه و گذر از کنار یک اسباب‌بازی‌فروشی سطح شهر کافی است تا متوجه تنوع اسباب‌بازی‌های موجود برای کودکان و نوجوانان شوید؛ از عروسک انیمیشن‌های معروف گرفته تا بوردگیم‌های مختلف. اسباب‌بازی به‌عنوان یک محصول فرهنگی می‌تواند بر زندگی کودکان و نوجوانان تأثیر عمیقی بگذارد و ابزار رشد ذهنی و جسمی باشد. اما چقدر دربارهٔ اهمیت این موضوع آگاهیم و این صنعت در ایران در حال طی کردن چه مسیری است؟ آیا به اسباب‌‌بازی به‌عنوان یک ابزار مهم برای شکل‌گیری شخصیت کودکی توجه شده؟ کودکان با نیازهای خاص در این صنعت چه جایگاهی دارند؟ روز دوشنبه، بیستم آذرماه، سومین نشست از سلسله‌نشست‌های صنایع خلاق و توسعهٔ اجتماعی با عنوان «روندهای مصرف صنایع خلاق در جامعهٔ ایرانی» در خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی برگزار و دربارهٔ این محورها و چالش‌های این صنعت گفته شد.